ပထမဆံုး က်ိန္စာ

သက္ေ၀ က မသီတာေရ... tag ထားေၾကာင္း... တဲ့။

“Blog ကိုေလ အသည္းတစ္ျခမ္းနဲ႔ ေရးေနတာဆုိေတာ့ ပထမဆံုး…ေတြကို ေက်ာခိုင္းထားပါရေစ… ေ၀။” လို႔ အေၾကာင္းျပန္လိုက္ရရင္ ေကာင္းေလမလား (က်န္တဲ့ တစ္ျခမ္းကို ဟို သီခ်င္းထဲကလို မုန္းရတဲ့ တေန႔၊ လမ္းခြဲတဲ့တေန႔၊ မွန္းဆလို႔ တမ္းတလို႔ လြမ္းရဖို႔ backup)

စ, တာပါ။ ကူလီကူမာေတြ မပါဘူး။ အဟုတ္ေရးၿပီ။

ပထမဦးဆံုးေရာက္ဖူးေသာ ေနရာ - ရန္ကုန္ အေရွ႕ပိုင္း ေဆး႐ံုႀကီး (အဲ့ဒီမွာ ေမြးတယ္။)

ပထမဦးဆံုး စီးဖူးေသာယာဥ္ - ဆိုက္ကား (ေဆးရံုက ဆင္းေတာ့ အိမ္ကို ဆိုက္ကားနဲ႔ ျပန္ခဲ့ၾကတယ္တဲ့။ အေဖက ေအာ္စတင္ကားေလး ရွိရက္နဲ႔ လာလည္းႀကိဳဘူးတဲ့။ အေမကေတာ့ေလ တိတ္တိတ္ေလး ေနလိုက္ေတာ့တာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီက ခံစားရၿပီ တသက္လံုး။)

ပထမဦးဆံုး တက္ဖူးေသာေက်ာင္း - လမ္းမေတာ္ ကီလီလမ္းရွိ မူႀကိဳေက်ာင္း။

ပထမဦးဆံုးရဖူးေသာ အျပစ္ဒဏ္ - မူႀကိဳေက်ာင္း လာပို႔ၿပီး ျပန္တဲ့ အေမ့ေနာက္ေျပးေျပးလိုက္လို႔ ေက်ာင္းကတိုင္မွာ ႀကိဳးတုတ္ထားတယ္တဲ့။ ဒီက ဂေလာက္ေတာင္ ဆိုးခဲ့သလား။ ႀကိဳးတုတ္ထားလို႔ ရတဲ့ အရြယ္ကို ရွိေစေတာ့။

ပထမဦးဆံုးတက္ခဲ့ေသာ အတန္းေက်ာင္း - အ.မ.က (၁၁) အလံု အတန္းပိုင္ဆရာမ- ေဒၚသန္းျမ၊ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး - ဦးေအးၾကည္။ တသက္လံုး မွတ္မိတယ္။ (၁)တန္းမွာ ေျဖရတဲ့ အေထြေထြဗဟုသုတ၊ အတန္းပိုင္ဆရာမ ေဒၚလွလွ၀င္းက ေမးတယ္။ စာေမးပြဲ ေျဖတာနဲ႔ေတာင္ မတူပါဘူး။ သမီး လာဦးဆိုၿပီး သူေပါင္ေပၚထိုင္ခိုင္းတယ္။ သမီး သိတဲ့ အသီးငါးမ်ိဳး အမည္ ေျပာျပတဲ့။ ရတယ္ေလ အလြတ္က်က္ထားတာ။ ဘာ.. ဘာ.. ဘာ ေပါ့။ အေရာင္ ငါးမ်ိဳး… OK ပဲ အထစ္အေငါ့မရွိ။ ဒါဆိုရင္ သမီး ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီး နာမည္သိလားတဲ့။ နဲနဲေတာ့ စဥ္းစားရၿပီ။ အင္း.. ဦးေအာင္ၾကည္။ ဆရာမက မွားတယ္လဲ မေျပာ၊ မွန္တယ္လဲ မေျပာဘဲ ၿပံဳးၿပံဳးႀကီးနဲ႔ သမီးသြားလို႔ ရၿပီတဲ့။ ငါမွားသြားလား..ငါမွားသြားလား။ စဥ္းစားစမ္း။ ေက်ာင္းမွာက ဆရာေလး ဦးေအာင္ရီ ရယ္။ ဆရာႀကီး ဦးေအးၾကည္ ရယ္။ အမိ်ဳးသားဆရာဆိုလို႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲရွိတာမ်ား ေျဖခ်လိုက္တာ ၾကည့္ပါဦး။ ပတ္၀န္းက်င္ေလ့လာမႈက အဲ့ဒီအရြယ္ကတည္းက ည့ံတာ။ အေရးဟယ္ အေၾကာင္းဟယ္ဆို တစ္လြဲခ်ည္းပဲ။

ပထမဦးဆံုးရဖူးသည့္ ပညာရည္ခၽြန္ မဟုတ္သည့္ဆု - ၆တန္းတုန္းက ၿမိဳ႕နယ္အဆင့္ စာစီစာကံုးၿပိဳင္ပြဲ တတိယဆု။ ေခါင္းစဥ္က “အာဇာနည္ေန႔၊ တို႔မေမ့” ။ အတန္းပိုင္ ျမန္မာစာ ဆရာမ ေဒၚတင္မိ။ ဆရာမက ဆုရတယ္လို႔လည္း မေျပာဘဲ ေက်ာင္းကေန အလံုၿမိဳ႕နယ္ ခန္းမကို ေခၚသြားတယ္။ ၿပိဳင္တုန္းကလည္း ခန္းမမွာဘဲ လာေျဖရတာ။ မထင္မွတ္ဘဲ ကိုယ့္နာမည္ ဆုယူဖို႔ေခၚလိုက္ေတာ့…ရင္မခုန္ပါဘူး။ ကိုယ္က အဲ့ဒီအရြယ္ထဲက ေတြေ၀ျခင္းမွာ ေမ့ေမ်ာတတ္သူ။ အျပန္မွာ မိုးေတြ ရြာတယ္။ ဆုအထုပ္ကို အိမ္ေရာက္မွ ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ Dictionary စာအုပ္တစ္အုပ္ရယ္။ ၿမိဳ႕နယ္လွ်ပ္စစ္က လူႀကီးတစ္ေယာက္က အပိုေဆာင္းေပးတဲ့ Diary စာအုပ္ေလးရယ္ပါတယ္။ မိုးေရ နည္းနည္းထိ သြားတဲ့ စာအုပ္ေလးေတြကို ေရသုတ္ရင္းနဲ႔မွ တသိမ့္သိမ့္ ရင္ထဲမယ္ေပါ့။

ပထမဦးဆံုး ေယာက်္ားေလး သူငယ္ခ်င္း၊ မိန္းကေလး သူငယ္ခ်င္း နံမည္ေတြေတာ့ ေက်ာ္ခဲ့ေတာ့မယ္။

ပထမဦးဆံုး အခ်စ္ေတာ္ နာမည္ - ေအးေအး။ ေထြေထြထူးထူးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ေက်ာင္းေရာက္တိုင္း ေဒလီယာ ပန္းေလးေတြ တစ္ေန႔ တစ္ပြင့္ ကိုယ့္ကိုေပးတယ္။ ၆တန္း တစ္တန္းလံုးရဲ့ ကိုယ္စားလွယ္လဲျဖစ္။ ေက်ာင္းစာမွာလည္း ထိပ္ဆံုးနားကပ္ေနခ်င္တဲ့ ကိုယ္နဲ႔ ကိုယ့္ထက္အတန္းႀကီးၿပီး စာသိပ္မေတာ္ဘူးလို႔ ထင္ရတဲ့ သ႔ူၾကားမွာ တစ္ခုခု ျခားေနသလိုပဲ။

ပထမဦးဆံုး စင္ေပၚမွာ ဆိုခဲ့တဲ့ ကဗ်ာ - You are old Father William ( by Robert Louis Stevenson)။ ၇တန္းတုန္းကပါ။ YMCA အသင္းက ႀကီးမႈးက်င္းပတဲ့ပြဲကို ေက်ာင္းကအစီအစဥ္နဲ႔ ၿပိဳင္ခဲ့တာပါ။ အထက္တန္းအဆင့္ အဖြဲ႔လိုက္မွာ ပထမဆုရခဲ့ပါတယ္။ အျခား အဆိုေတြ အကေတြနဲ႔ကေတာ့ ခုခ်ိန္ထိ စင္ေပၚမတက္ရေသးလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အေၾကြးမွတ္ထားတယ္။

ခ်စ္၍ Tag လာ
ပထမဆံုး အရာကို
ေဖြေဖြရွာရွာ
ေရးခ်င္ပါလည္း
ေရးခ်င္ပါလည္း
…

…
…
မခ်စ္၍ မဟုတ္ပါ
blog ရြက္ကာ
ကိ်န္ဆိုပါသည္။

…
စားလည္း ဒီblog
သြားလည္း ဒီblog
ေဂါက္ေတာက္ေတာက္
ျဖစ္ေစသတည္း။ ။