မ်ားမ်ားႀကီးေတာ့ လြဲေနတယ္...

ကိုယ္ခ်င္းစာသည္ ဆိုသည္မွာ သူ႔ေနရာ၌ ကိုယ္၀င္ၾကည့္ျခင္းဆိုသည့္ အဆင့္ေလာက္ေတာ့ မၾကာခဏဆိုသလို ေလ့က်င့္မိပါသည္။

သားႏွစ္ေယာက္မိခင္ ျဖစ္ေသာက်မမွာ သမီးရွင္ဟူေသာ ခံစားခ်က္ကို မွတ္မွတ္ရရ ျဖစ္ေစေသာ တစ္ခ်ိန္တစ္ခါေတာ့ ရွိခဲ့ဖူးသည္။ သားငယ္ကို ေမြးၿပီးစ အခ်ိန္ကျဖစ္သည္။ “သားေလးေမြးေၾကာင္း” အေမဆီဖုန္းဆက္ အေၾကာင္းၾကားေတာ့ တဖက္က အေမက “သမီးေလးရတာေပါ့” ဟု ျပန္ေျပာေလသည္။ က်မက အေမ အသက္ႀကီးၿပီျဖစ္၍ နားၾကားမ်ားလြဲေလသလား ဟူေသာ အထင္ျဖင့္ “မဟုတ္ဘူး… အေမ။ သားေလးေမြးတာ၊ သား” ဟု ထပ္ေျပာမိသည္။ အေမက “ေအးေလ သားေလး ေမြးတယ္ဆိုေတာ့လည္း ေနာက္ သမီးေလးပါရတာေပါ့”ဟု ျပန္ေျပာေသာအခါမွ အေမ ဘာကိုရည္ရြယ္ေၾကာင္း က်မ အေတြးေပါက္၏။

အႏုပညာ သမားေတြကို က်မ ေကာင္းေကာင္း နားမလည္ပါေသာ္လည္း အႏုပညာကို တန္ဖိုးထားသူျဖစ္ပါ၍ သူတို႔ကို အထင္မေသးပါ။ သူတို႔ ဖန္တီးေသာ အႏုပညာကို က်မမွာရွိေသာ sensor မ်ားျဖင့္ တတ္ႏိုင္သမွ် အစြမ္းကုန္ ခံစားတတ္ပါသျဖင့္ ႀကီးေတာင္ႀကီးမားထိ သီခ်င္းေတြက ငါ့ကိုမ်ားေစာင္းဆိုေနတာလား ဆုိတာမ်ိဳး ။ ဇာတ္လမ္းထဲက မင္းသမီး က ကိုယ္လိုလိုႏွင့္ သူမ်ားေနရာ ၀င္၍ ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္ေသးသည္။

ဒီ သီခ်င္းၾကည့္ၿပီး က်မ သမီးရွင္၏ေနရာ၌ ခဏေတာင္ ၀င္ၿပီး ကိုယ္ခ်င္းစာ မၾကည့္ခ်င္ေတာ့ပါ။
ထြင္သူကလည္း ထြင္သည္။
ပါ၀င္သူကလည္း ပါ၀င္သည္။
အားေပးသူကလည္း အားေပးသည္။

ပရိသတ္ထဲမွ သမီးလုပ္သူ ကို ပခံုးအထက္ထမ္း၍ သမီးေလးကို အလိုလိုက္ရွာသည့္အေဖ။ အေဖ့ပခံုးထက္မွ concert ၾကည့္ရင္း သမီးေလးမွာ က်မလို (stage ေပၚမွ မင္းသမီးေလးေနရာ ၀င္ၿပီး) ကိုယ္ခ်င္းမစာ တတ္ရန္လည္း ထပ္ခါထပ္ခါ ဆုေတာင္းလိုက္ပါသည္ အရပ္ကတို႔…