အလွတရားရွာပံုေတာ္ (၃)

ခုန္ေပါက္ဆင္းလာတဲ့ မိုးေရစက္ေပါက္ေလးေတြက ေလာကႀကီးအေၾကာင္း သိခ်င္လို႔တဲ့ေလ မိခင္ရင္ခြင္ကို စြန္႔ခြာသြားခဲ့ၾကၿပီး ဘ၀အဖံုဖံု က်င္လည္လို႔ အေမာအပန္းေတြနဲ႔ အေမ့ရင္ခြင္ဆီ တပတ္ျပန္ ေျပး၀င္ခိုလံႈလာၾကသလို…။ ေျမႀကီးေမေမ ျဖစ္ေစ၊ ပင္လယ္ေမေမ ျဖစ္ေစ … အိမ္အျပန္ သားကို ေန႔ညမေရြး ရင္ခြင္ဖြင့္လို႔ ႀကိဳဆိုစၿမဲေလ…။

သားနဲ႔အတူပါလာတဲ့ လက္ေဆာင္… အက္ဆစ္ေတြတဲ့… တတ္ႏိုင္သေလာက္ ရတတ္သမွ် အခ်ိန္ေလးမွာ အေမ ျပဳျပင္ယူမွာ…။ ေအာ္… သားရယ္ မင္းေလး ပင္ပန္းလြန္းလွသကြယ္…။ မိုးသီး ဘ၀မွာ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ခဲ့ရတဲ့ လက္သီးေတြကို ျပန္သတိရေနေလသလား…။ လက္ေခ်ာင္းေတြကို ေကြးခ်ည္ ဆန္႔ခ်ည္ လုပ္ၾကည့္ေနတာ အေမ ျမင္သေပါ့။

မေန႔က ျပန္လာတဲ့ သမီးကေတာ့ အေငြ႔ဘ၀တုန္းက သြက္သြက္ႀကီး လြတ္လပ္ေပ်ာ္ျမဴးခဲ့သေလာက္၊ ေငြ႔ရည္ဖြဲ႔ရတဲ့ဘ၀မွာေတာ့ ရင္တခုလံုးေျဗာင္းဆန္ မေထြးႏိုင္ မအန္ႏိုင္ျဖစ္ရပံုေတြကို ျပန္ေျပာင္းတသ ေျပာေနခဲ့ေသး…။ အေမကေတာ့ သမီးေျပာသမွ် ေအးေပါ့ သမီးရယ္…။ ဒီလိုေပ့ါ သမီးရယ္လို႔ စကားေထာက္ခံရင္း…။ ႏွင္းေငြ႔ လက္က်န္အျဖစ္ ရင္ခုန္ခဲ့တာကိုေတာ့ သမီး ထည့္ေျပာမသြားတာကို အေမ နားလည္စြာ က်ိတ္ၿပံဳးရင္း…။

မင္းေလးတို႔ ၾကာၾကာမေနႏိုင္တာ အေမ သိသေပါ့။ ေရာက္သခိုက္အခ်ိန္ေလးမွာ အေမခ်က္ျပဳတ္ေကၽြးတဲ့ ကုန္းစာ၊ ေရစာေတြ လိုသလို စားသံုးလို႔၊ အေမဆီက အားသစ္ေတြ ထပ္ေလာင္းလို႔ ဘ၀ခရီးကို ဆက္ၾကဖို႔ ျပင္ဆင္ၾကေပဦးေတာ့။

အလွတရားရွာပံုေတာ္ (၂)
အလွတရားရွာပံုေတာ္ (၁)