Wednesday, September 9, 2009

~

ကိုယ္ဟာ တစံုတခုကို ေစာင့္ေနခဲ့တာဆိုရင္
၀မ္းနည္းစရာေကာင္းတာက
ကိုယ္ေစာင့္ေနမိတာ အခိ်န္ျဖစ္ေနလို႔ပါ...

ကိုယ္ဟာ တစံုတခုကို မၾကာခဏ ၾကည့္ျဖစ္ေနခဲ့တယ္ဆိုရင္
၀မ္းနည္းစရာေကာင္းတာက
ကိုယ္ေတြ႔ေတြ႔ေနတာ ကိန္းဂဏန္းေတြမို႔ပါ...

ကိုယ္ဟာ တစံုတခုကို ေပ်ာက္ဆံုးသြားမွာ စိုးရိမ္ေနတယ္ဆိုရင္
၀မ္းနည္းစရာေကာင္းတာက
ကိုယ္ဆံုး႐ံႈးေနတာ ႏုပ်ိဳျခင္းေတြ...

ကိုယ္ဟာ တစံုတခုအတြက္ ေနာင္တရေနတယ္ဆိုရင္
၀မ္းနည္းစရာေကာင္းတာက
ရႊင္ပ်တဲ့ ဟဒယနဲ႔ ေမြးဖြားမလာျခင္း(သို႔) ရင္းႏွီးမေနျခင္း...

ကိုယ္ဟာ တစံုတခုေသာ အေသြးအေမြးရွိမယ္ဆိုရင္
၀မ္းနည္းစရာေကာင္းတာက
ရာသီလိုက္ၿပီး အေရာင္ေျပာင္းတတ္တာ...

ကိုယ္ဟာ တစံုတခုကို မွီခိုအားထားရေတာ့မယ္ဆိုရင္
၀မ္းနည္းစရာေကာင္းတာက
အခ်ိန္မွန္မွန္ ေဆးမေသာက္တတ္တာ...

ကိုယ္ဟာ တစံုတခုအတြက္ စြန္႔လႊတ္စြန္႔စားဖို႔လိုရင္
၀မ္းနည္းစရာေကာင္းတာက
ထုတ္သံုးတဲ့ ဓား.. ၾကားဖူးၾကရဲ႕လား ယိမ္းႏြဲ႔ပါး တဲ့...

အေကာင္းနဲ႔ အဆိုး တစံုတခုကိုေရြးရမွာ…
၀မ္းနည္းစရာေကာင္းတာက
ကိုယ္ဟာ အေဆြးအေျမ့ေတြနဲ႔သာ အသားက်ၿပီးေနတတ္တာ...

ကိုယ္ဟာ တစံုတခုကို အေဖာ္ျပဳၿပီး ေနမိတယ္ဆိုရင္
၀မ္းသာစရာေကာင္းတာက
(ဘေလာ့ဂင္း) ေနတတ္တာ…
မသီတာ တပတ္(သို႔) ႏွစ္ပတ္ေလာက္ ေပ်ာက္မယ္ ခြင့္ျပဳေနာ္...

17 comments:

  1. pNSeptember 9, 2009 at 1:07 AM

    ဘယ္တြားမုိ႔ရဲ။ :)

    ReplyDelete
  2. မီယာSeptember 9, 2009 at 2:40 AM

    ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းတာေတြပဲ ဆက္တုိင္ဖတ္လာၿပီး ဘေလာ့ဂင္း က်မွပဲ ၀မ္းသာရေတာ့တယ္ မသီတာ...
    ေပ်ာက္ၿပီး ျပန္လာေနာ္ အားလုံး ၀မ္းသာရေအာင္ :)

    ReplyDelete
  3. အၿပံဳးပန္းSeptember 9, 2009 at 7:11 AM

    ဆံုးရူံးေနတာ ႏုပ်ိဳျခင္းေတြဆိုတာကို
    အၿပံဳးပန္းလည္း မၾကာခဏ စိုးရိမ္ေနမိတယ္၊

    (ဘေလာ့ဂ္ခ်စ္သူေတြ ခဏခဏ ေပ်ာက္ေနၾကတယ္ေနာ္၊ မစူးႏြယ္ကလည္း ေပ်ာက္အံုးမွာတဲ့)။

    ReplyDelete
  4. MANORHARYSeptember 9, 2009 at 8:17 AM

    မသီတာ
    ကဗ်ာေလးက လူကိုၿငိမ္သက္သြားေစတယ္
    ထုတ္သံုးတဲ့ဓါးက ယိမ္းႏြဲ႕ပါးတဲ့လား....
    .....................
    (ႏွစ္္ပတ္ေတာင္ ဘာလုပ္မလို႔လဲ...း(..ၿမန္ၿမန္ၿပန္ လာခဲ့..)

    ReplyDelete
  5. ရြက္လြင့္ျခင္းSeptember 9, 2009 at 9:29 AM

    အမေရ
    ေပ်ာက္ဦးမလို ့လား
    ၿမန္ၿမန္ၿပန္လာေနာ္
    ေစာင့္ေနမယ္

    ReplyDelete
  6. tin min htetSeptember 9, 2009 at 9:57 AM

    လာလာေတာ့ ဖတ္ပါတယ္၊ တရားေတြခ်ည္းေတြ႔ေနတာနဲ႔
    အၿမိဳက္တရားမနီးတဲ့ ငမိုက္သားႀကီး ျပန္ျပန္လွည့္သြားတာ :P

    ReplyDelete
  7. စူးSeptember 9, 2009 at 11:08 AM

    very nice,..

    good idea..

    ReplyDelete
  8. တန္ခူးSeptember 9, 2009 at 12:26 PM

    ကဗ်ာေလးက ေကာင္းလြန္းလုိက္တာ… တပိုဒ္ခ်င္းဆီမွာ ရင္ခုန္သံေတြက ထပ္တူက်ေနတယ္…
    မ ေရ… တရား၀င္မလို ့လား အိမ္ျပန္မလို ့လား… လြမ္းေနမယ္

    ReplyDelete
  9. rose of sharonSeptember 9, 2009 at 2:03 PM

    ဝမ္းသာစရာေလးရွိေနတာ မဂၤလာ တစ္ပါးပါဘဲ

    ReplyDelete
  10. AnonymousSeptember 9, 2009 at 2:50 PM

    သူ..ဘာမ်ားလုပ္မလို႔ပါလိမ္႔..
    အင္း..တစ္ခုခုပဲ။ ဟုိဘေလာ႔ဂ္က အစ္မႀကီးလိုမ်ားလားမသိ။
    ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္..က်န္ခဲ႔တဲ႔သူက လြမ္းေနေတာ႔မွာ။.. ရႊတ္..
    mm

    ReplyDelete
  11. မမသီရိSeptember 9, 2009 at 5:04 PM

    သီတာ.. သီတာ... သီတာ...
    ကဗ်ာေလး ေကာင္းလိုက္တာ..
    မ်ားမ်ား ဆက္ေရး ပါ...
    ျမန္ျမန္ ျပန္ခဲ့ပါ...း))

    ReplyDelete
  12. RitaSeptember 9, 2009 at 9:26 PM

    စိတ္ကူးေကာင္းလိုက္တာ မမရယ္

    ReplyDelete
  13. သီဟသစ္September 9, 2009 at 11:11 PM

    မမသီတာ
    အၾကာၾကီး မေပ်ာက္ပါနဲ႔ဗ်ဳိ႔


    ခင္မင္စြာျဖင့္
    သီဟသစ္

    ReplyDelete
  14. BlubberSeptember 11, 2009 at 4:02 AM

    ရာသီလုိက္ၿပီး ေျပာင္းလဲတတ္တာ ေကာင္းပါတယ္ မ ရယ္.. အလုိက္အထုိက္ေပါ့ :P

    အဖဲြ႕ေလးအရမ္းသေဘာက်တယ္

    ReplyDelete
  15. သက္ေဝSeptember 12, 2009 at 11:13 PM

    အမွန္တရားဟာ ေတာ္ေတာ္ခါးသီးတတ္ေပမယ့္ လက္မခံခ်င္လို႕မွ မရတာေလ... ေနာ္...
    သီတာ့ရဲ႕ အေတြးေလး အေရးေလး ကို တကယ္ပဲ ရင္ထဲက လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ႏွစ္သက္ သေဘာက်မိပါတယ္...။

    "ကိုယ္ဟာ တစံုတခုကို အေဖာ္ျပဳၿပီး ေနမိတယ္ဆိုရင္
    ၀မ္းသာစရာ ေကာင္းတာက (ဘေလာ့ဂင္း) ေနတတ္တာ…" ဆိုတာေလးကိုေတာ့ အႏွစ္သက္ဆံုးပါပဲ...။

    ReplyDelete
  16. tg.nwaiSeptember 13, 2009 at 6:00 PM

    ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္ေနတာလား မသီတာ.. ကဗ်ာေလးက ထိထိမိမိနဲ႔ ေကာင္းလွပါတယ္..။

    ဘယ္ေတြ ေလွ်ာက္လည္မလုိ႔လဲဟင္။ ျပန္လာရင္ စာေတြ အမ်ားႀကီးပါလာမွာေပါ႔..:)

    ReplyDelete
  17. Yu Wa YiSeptember 17, 2009 at 12:23 AM

    ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းတာက ဒီမွတ္ခ်က္ေလးေရးေနခ်ိန္မွာ မသီတာက ဘေလာ့ေလးကို ပစ္ထားခဲ့တာ :(

    ReplyDelete