ခ်ိတ္ဆင္ေလးေတြကို ခ်စ္ပါတယ္။ ကိုယ္နဲ႔ ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္ေနတဲ့ ဒီလံုခ်ည္ေလးေတြရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က "႐ိုးတယ္၊ ယဥ္တယ္၊ က်က္သေရရွိတယ္၊ မဂၤလာရွိတယ္" ဆိုတာေတြနဲ႔ အတူ တန္ဖိုးလည္းထားပါတယ္။
ပိုးခ်ိတ္ေတြကေတာ့ လက္ေတြ႔အားျဖင့္ အသံုးမတည့္လွေပမဲ့ ရံဖန္ရံခါ ပြဲေနပြဲထိုင္ဆိုတဲ့ေနရာကို သူက ယူထားပါတယ္။ ပြဲတက္ ဗိုက္ပူႀကီးေတြရဲ႕ ခါးမွာ ပတ္ထားတာကို ျမင္ရင္ လူကို မရိုေသေတာင္ ျမန္မာ့႐ိုးရာ၀တ္စံုကိုေတာ့ ေလးစားမိပါတယ္။
ေရွးဘုရင္ေခတ္ကေတာ့ ပိုးခ်ိတ္ဆိုတာ ေတာ္၀င္သူေတြမွ ၀တ္ခြင့္ရွိတယ္လို႔ ၾကားဖူးပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းေခတ္ ေရာက္လာျပန္ေတာ့လည္း ယက္ကန္းစင္က ဒီအဆင္ကို ဒီအမ်ိဳးသမီးႀကီးအတြက္ ထုတ္ေပးၿပီးရင္ ေနာက္ထပ္မထုတ္ရေတာ့ဘူး လို႔ မူပိုင္ခြင့္ကို လက္၀ါးႀကီးအုပ္ limited edition လုပ္တာမ်ိဳး သိုးသိုးသန္႔သန္႔ ၾကားဖူးျပန္တယ္။ အထည္ယက္သူရဲ႕ အႏုပညာစြမ္းအားကို ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ျခင္းကေတာ့ ေတာ္၀င္ေအာင္ ယဥ္ခ်င္လို႔ ခ်ိတ္၀တ္ပါတယ္ဆိုသူေတြရဲ႕ ေအာက္တန္းက်တဲ့ မယဥ္ေက်းမႈပါပဲ။
*****
ေပါက္က ကိုယ့္အႀကိဳက္ ဆိုၿပီး သူ႔ရဲ႕ ခ်စ္စရာလံုခ်ည္ေလးေတြ အေၾကာင္း ေရးပါတယ္။ မသီတာကို တဂ္ေတာ့ ဗိုက္ပူေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ မသီတာလည္း ကိုယ့္အႀကိဳက္ လံုခ်ည္ေတြထဲက ကန္႔သတ္ၿပီး ပိုးခ်ိတ္ေတြကို ပြဲထုတ္လိုက္ပါတယ္။
ငယ္ငယ္ ကတည္းက မိသားစုက ေခါင္းထဲ႐ိုက္သြင္းလိုက္တာ၊ အ၀ါနဲ႔ ပန္းေရာင္က ျမန္မာေတြ အတြက္ မဂၤလာေရာင္ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ မဂၤလာ အခမ္းအနားေတြဆို အဲဒီအေရာင္ေတြ သံုးသင့္တယ္ တဲ့…
ဘြဲ႔ယူတုန္းက ၀တ္တဲ့ လံုခ်ည္... အ၀ါေရာင္ေလးေနာ္ မဂၤလာ ရွိေအာင္
အဲ…မဂၤလာေဆာင္ေတာ့လည္း ဒါပါပဲ
ဟုတ္တယ္ေလ ဘြဲ႔ယူရင္တထည္၊ မဂၤလာေဆာင္ရင္တထည္ ၀တ္ရမယ္လို႔ ဘယ္သူေျပာလဲ
ဒီလိုသာ သံုးျဖဳန္းေနမယ္ ဆိုရင္ ကိုကိုဧရာ လွ်ာထြက္လို႔ ေသရခ်ည္ရဲ႕
အဲဒီ ႏွစ္ခါပဲ ၀တ္ရေသးတယ္။
ေနာက္ ပန္းေရာင္ေလး တထည္
ဓာတ္ပံု႐ိုက္ဖို႔ ႏွစ္ခါပဲ ထုတ္၀တ္ရေသးတယ္… အဟုတ္တကယ္။
မပုတ္မသိုးေအာင္ သိမ္းထားတယ္။
ေရခ်မ္း ေဆာင္ရင္ တထည္၊ ေရစင္ ေဆာင္ရင္ တထည္ ၀တ္မယ္။
စုစုေပါင္း ႏွစ္ထည္ That’s all.
ဆက္တဂ္ခ်င္သူမ်ားကေတာ့
သင္းၾကည္၊ ရႊန္းမီ၊ တန္ခူး၊ ဇြန္မိုးစက္နဲ႔ မိုးမင္းႀကီး တို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
ပိုးခ်ိတ္ေတြကေတာ့ လက္ေတြ႔အားျဖင့္ အသံုးမတည့္လွေပမဲ့ ရံဖန္ရံခါ ပြဲေနပြဲထိုင္ဆိုတဲ့ေနရာကို သူက ယူထားပါတယ္။ ပြဲတက္ ဗိုက္ပူႀကီးေတြရဲ႕ ခါးမွာ ပတ္ထားတာကို ျမင္ရင္ လူကို မရိုေသေတာင္ ျမန္မာ့႐ိုးရာ၀တ္စံုကိုေတာ့ ေလးစားမိပါတယ္။
ေရွးဘုရင္ေခတ္ကေတာ့ ပိုးခ်ိတ္ဆိုတာ ေတာ္၀င္သူေတြမွ ၀တ္ခြင့္ရွိတယ္လို႔ ၾကားဖူးပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းေခတ္ ေရာက္လာျပန္ေတာ့လည္း ယက္ကန္းစင္က ဒီအဆင္ကို ဒီအမ်ိဳးသမီးႀကီးအတြက္ ထုတ္ေပးၿပီးရင္ ေနာက္ထပ္မထုတ္ရေတာ့ဘူး လို႔ မူပိုင္ခြင့္ကို လက္၀ါးႀကီးအုပ္ limited edition လုပ္တာမ်ိဳး သိုးသိုးသန္႔သန္႔ ၾကားဖူးျပန္တယ္။ အထည္ယက္သူရဲ႕ အႏုပညာစြမ္းအားကို ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ျခင္းကေတာ့ ေတာ္၀င္ေအာင္ ယဥ္ခ်င္လို႔ ခ်ိတ္၀တ္ပါတယ္ဆိုသူေတြရဲ႕ ေအာက္တန္းက်တဲ့ မယဥ္ေက်းမႈပါပဲ။
*****
ေပါက္က ကိုယ့္အႀကိဳက္ ဆိုၿပီး သူ႔ရဲ႕ ခ်စ္စရာလံုခ်ည္ေလးေတြ အေၾကာင္း ေရးပါတယ္။ မသီတာကို တဂ္ေတာ့ ဗိုက္ပူေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ မသီတာလည္း ကိုယ့္အႀကိဳက္ လံုခ်ည္ေတြထဲက ကန္႔သတ္ၿပီး ပိုးခ်ိတ္ေတြကို ပြဲထုတ္လိုက္ပါတယ္။
ငယ္ငယ္ ကတည္းက မိသားစုက ေခါင္းထဲ႐ိုက္သြင္းလိုက္တာ၊ အ၀ါနဲ႔ ပန္းေရာင္က ျမန္မာေတြ အတြက္ မဂၤလာေရာင္ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ မဂၤလာ အခမ္းအနားေတြဆို အဲဒီအေရာင္ေတြ သံုးသင့္တယ္ တဲ့…
ဘြဲ႔ယူတုန္းက ၀တ္တဲ့ လံုခ်ည္... အ၀ါေရာင္ေလးေနာ္ မဂၤလာ ရွိေအာင္
အဲ…မဂၤလာေဆာင္ေတာ့လည္း ဒါပါပဲ
ဟုတ္တယ္ေလ ဘြဲ႔ယူရင္တထည္၊ မဂၤလာေဆာင္ရင္တထည္ ၀တ္ရမယ္လို႔ ဘယ္သူေျပာလဲ
ဒီလိုသာ သံုးျဖဳန္းေနမယ္ ဆိုရင္ ကိုကိုဧရာ လွ်ာထြက္လို႔ ေသရခ်ည္ရဲ႕
အဲဒီ ႏွစ္ခါပဲ ၀တ္ရေသးတယ္။
ေနာက္ ပန္းေရာင္ေလး တထည္
ဓာတ္ပံု႐ိုက္ဖို႔ ႏွစ္ခါပဲ ထုတ္၀တ္ရေသးတယ္… အဟုတ္တကယ္။
မပုတ္မသိုးေအာင္ သိမ္းထားတယ္။
ေရခ်မ္း ေဆာင္ရင္ တထည္၊ ေရစင္ ေဆာင္ရင္ တထည္ ၀တ္မယ္။
စုစုေပါင္း ႏွစ္ထည္ That’s all.
ဆက္တဂ္ခ်င္သူမ်ားကေတာ့
သင္းၾကည္၊ ရႊန္းမီ၊ တန္ခူး၊ ဇြန္မိုးစက္နဲ႔ မိုးမင္းႀကီး တို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
မသီတာေရ ကၽြန္မလည္း ခ်ိတ္ဆိုရင္ သိပ္ႀကိဳက္တာ၊ ျမန္မာျပည္မွာတုန္းက တျခားခ်ိတ္ေတြေတာ့ ၀တ္ဖူးတယ္။ အျပင္ေရာက္ၿပီးမွလည္း တျခားခ်ိတ္ေတြကို အျမဲ၀ယ္၀တ္ေပမဲ့ ပိုးခ်ိတ္တခါမွ မ၀တ္ဖူးဘူး။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ကေတာ့ အခုဒီမွာ ျမန္မာျပည္က ပစၥည္း ေရာင္းေနတဲ့ အစ္မတေယာက္ ပိုးခ်ိတ္ေတြ တထည္ကို ၂၅၀ နဲ႔ မႏွစ္က ေရာင္းခဲ့တာ သူမ်ားေတြက တေယာက္ကို တထည္စီပဲ ၀ယ္ခ်ဳပ္၀တ္ေပမဲ့ ကၽြန္မက တခါမွ မ၀တ္ဖူးဘူးဆိုၿပီး ႏွစ္ထည္ေတာင္ ၀ယ္ခ်ဳပ္၀တ္ခဲ့တယ္။ သူနဲ႔ လိုက္တဲ့ အေပၚအက်ႌအေရာင္ လိုက္ရွာရတာနဲ႔ အေတာ္ကို အလုပ္မ်ားသြားတယ္။ ျမန္မာ အက်ႌခ်ဳပ္ခကလည္း သိပ္ကို ေစ်းႀကီးတယ္။ ပိုးခ်ိတ္ႏွစ္ထည္ ၀ယ္၀တ္ရတာ ေရႊ၀ယ္တာထက္ေတာင္ ပိုက္ဆံက ပိုကုန္လို႔ ေယာက္်ားကိုေတာင္ ေစ်းမေျပာျပခဲ့ဘူး။ မလွတဲ့လူေတာင္ ပိုးခ်ိတ္ေလးနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ၾကည့္တာ ေတာ္ေတာ္ လွသြားသလိုပဲ။ ဒါေပမဲ့ ေရနဲ႔ ေလွ်ာ္လို႔မရဘူး ေလွ်ာ္ခ်င္ရင္ ဆိုင္မွာ အေျခာက္ ေလွ်ာ္ရတယ္ဆို သူငယ္ခ်င္း ေျပာျပမွ သိရလို႔ ကၽြန္မလည္း အေတာ္ကို စိတ္ပ်က္သြားတယ္။ ၀ယ္ထားရတာ ပိုးခ်ိတ္ ႏွစ္ထည္၀ယ္ၿပီး ၀တ္စံုျဖစ္ေအာင္ ခ်ဳပ္ဖို႔အတြက္ ခ်ဳပ္ခနဲ႔ ဆို ေရႊတက်ပ္သားဖိုးေတာင္ ေက်ာ္သြားေသးတယ္ ေရနဲ႔ ေလွ်ာ္ရင္ ပ်က္စီးတယ္ အေျခာက္ကလည္း အျမဲတမ္း သြားမေလွ်ာ္ႏိုင္ဘူးဆိုေတာ့ ေနာက္ထပ္ ပိုးခ်ိတ္၀ယ္၀တ္ဖို႔ မရွိေတာ့ဘူး။
ReplyDeleteမသီတာအႀကိဳက္ လံုခ်ည္ေတြကို လာၾကည္႔သြားပါတယ္.. အ၀ါေလးနဲ႔ လွေနတဲ႔ မသီတာပံုကေတာ႔ ဘဲြ႕ယူတုန္းက ရိုက္ထားတာ ရွိေနတုန္းပဲ..ဟဲဟဲ..နွစ္ေယာက္တဲြ မဂၤလာယူေနတုန္းကနဲ႔ ဘာကြာသလဲေတာ႔ မျမင္လုိက္ရဘူးေပါ႔... ပန္းေရာင္ေလး၀တ္ထားတာက ကိုဧရာဘဲြ႕ယူတုန္းကလား...အဲလုိေျပာေတာ႔မွ ကိုယ္ပုိင္ ပိုးခ်ိတ္တစ္ထည္မွ မရွိပါလားလုိ႔ အားေတာင္ငယ္သြားတယ္...အရင္ ၀တ္စရာရွိရင္ဆို အေမ႔ပစၥည္း ကိုယ္႔ပစၥည္း လုပ္ေနတာကိုး...:(
ReplyDeleteဒါနဲ႔ ေခါင္းစဥ္ကို နားမလည္ဘူး..ဘာျဖစ္လုိ႔ (ကန္႔သတ္) ဆုိတာပါေနတာပါလိမ္႔... တုိ႔လည္း ဘေလာ႔ဂ္ေတြနဲ႔ ေ၀းေနေတာ႔ ေခတ္ေနာက္က်ေနၿပီလားလုိ႔ အူေၾကာင္ၾကားျဖစ္ေနၿပီ.. ဟဲဟဲ..
အသက္ ၁၃ႏွစ္ကတဲ ထမီ၀တ္ရတာေလ။ စကဒ္မ၀တ္ရလို႔ အေမက စည္းကမ္း ထုတ္ထားတာကိုး၊ အဲဒီကတဲက ထမီကို မုန္းေနတာ။ ကိုယ့္အလုပ္နဲ႔ ကိုယ္ဆိုရင္ စကဒ္ခ်ည္းပဲ ၀တ္ပစ္မယ္လို႔ ေတးထားလိုက္တာေပါ့။
ReplyDeleteေဟာ .. အခုေတာ့ သဘာ၀တရားႀကီးက “အသင့္ဆုေတာင္း ျပည့္ေစ ….” ဆိုၿပီး ဗိုက္ေခါက္ တခု လက္ေဆာင္ ေပးလိုက္ပါေရာ့လား။
ထမီ မၿမဲလို႔ လူလည္ေခါင္မွာ ျဖန္႔၀တ္၇တာ ခဏခဏ ...။ ဒီေတာ့ ဘာသာေရး နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေနရာပဲျဖစ္ျဖစ္ ... သြားေလရာ စကဒ္ ၀တ္ခ်င္လည္း၀တ္ ... မ၀တ္ခ်င္လည္း ၀တ္နဲ႔ ... အျပင္၀တ္ဘို႔ ထမီ တထည္မွ မရွိရွာဘူး။ ထမီစကဒ္ ခ်ဳပ္တဲ့ ဆိုင္ေလးမ်ား ပင္နီစူးလားမွာ ရွိလွ်င္ လမ္းညႊန္ၾကပါ။
ရန္ကုန္မွာ က်န္ခဲ့တဲ့ သံုးေတာင့္ထြာဂြင္းနဲ႔ တထည္တည္းေသာ ပိုးခ်ိတ္ကေတာ့ ပိုးကိုက္သြားရွာၿပီ။
မခ်ိဳ
မမသီတာ တဂ္ထားတယ္ဆုိလုိ႔ ဘာမ်ားလဲလုိ႔ လန္႔သြားတာ။ ပထမဆုံးတဂ္ပုိစ့္ေရးရေတာ့မွာေပါ့ေနာ္။ း)
ReplyDeleteပုိးႀကီးခ်ိတ္ေတာ့ မရွိဘူး၊ ရွိတာပဲ ေရးလုိက္မယ္ေနာ္။
အဝါေရာင္ခ်ိတ္ေလးေတာ့ ဓာတ္ပုံေတြၾကည့္ဖူးေတာ့ ျမင္ဖူးတယ္။
တုိ႔အစ္မႀကီးရဲ့ ေရရွည္စီမံကိန္းေတာ့ ႀကိဳက္သြားၿပီ။ 'ေရခ်မ္းေဆာင္ရင္တစ္ထည္ ေရစင္ေဆာင္ရင္တစ္ထည္' တဲ႔... အတုယူစရာ :D
လွလိုက္တာ ဒီတခါအိမ္ျပန္မွ အေမ့ဆီကဆြဲလာအံုးမယ္ :-)
ReplyDelete@ မခ်ိဳ
ပင္နီစူလား ၃ထပ္မွာထင္တယ္ ။ေမျမန္မာအပ္ခ်ဳပ္ဆိုင္ရွိတယ္ ။
ထမိန္စကပ္ ရင္ဖုံး၊အင္:က်ီ အားလံုးအပ္လို.ရတယ္ ။
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဘြဲ.ယူေတာ့ ခ်ိတ္ကို ရင္ဖံုး နဲ႕ထမိန္စကပ္ ဝမ္းဆက္အပ္တာ
ခ်ပ္ရပ္ေနတာပဲလွတယ္ ။
(ဒါေပမဲ. ရက္ခ်ိန္းေတာ့ ဗမာျပည္စတိုင္ပဲ ဂတီးဂတီး သြားျပီးနားပူ (သို.တည္းမဟုတ္) သြားထိုင္ေစာင့္ျပီး ယူပါေလ :)
လံုုျခည္ေတြ လိုုက္ၾကည့္.. ( အဲ) လိုုက္ဖတ္ေနပါတယ္။ း)
ReplyDeleteအတိအက်ပါပဲ မငယ္ႏိုင္ေရ...သူငယ္ခ်င္းေတြ ေကာင္းမႈနဲ႔ ဒီေန႔ေတာ့ လံုခ်ည္ေတြ ေနထုတ္လွမ္းရ၊ အက်ႌေတြ ေဘးသီစာ ျဖည္ရနဲ႔ အလုပ္ကို ႐ႈပ္သြားတာပဲ း)
ReplyDeleteဂ်ီေတာ္သိန္...ပညာရွိမ်ားေတြးၾကည့္ ေျပးၾကည့္တာ ထက္မွန္သကိုး...
ကန္႔သတ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အက်ယ္တ၀င့္ရွင္းျပရရင္ ကိုယ့္အႀကိဳက္ေတြ အကုန္ မဟုတ္ေသး...အခ်ိဳ႕တ၀က္ ကန္႔သတ္ ဟူလို
အခ်င္းခ်င္း ဒီတခါေတာ့ ေျခမျမင္ ျဖစ္သြားတယ္။ း)
မခ်ိဳေရ ေျပာခ်င္ပါဘူး...ကိုဧရာကေတာင္ ပို႔စ္မွာ
ေရခ်မ္း ေဆာင္ရင္ တထည္၊ ေရစင္ ေဆာင္ရင္ တထည္ ၀တ္မယ္။ ဆိုတာရဲ႕ ေဘးမွာ ကြင္းစကြင္းပိတ္နဲ႔ ေတာ္ေသးရင္လို႔ ထည့္ခိုင္းတာ ဒီက ေပကပ္ၿပီး တမင္ကိုမထည့္လိုက္တာ
း)
ဇြန္ေရ
ဟို အျပာေရာင္၀မ္းဆက္ေလး ထည့္ျဖစ္ေအာင္ထည့္ေနာ္ မသီတာအႀကိဳက္
amayarko ေရ
မသီတာ... ပုတိုက္တိုက္... အလွအလြန္ႀကိဳက္
ငယ္ငယ္တုန္းက ဆိုတာ း)
ေက့ အက်ႌ လံုခ်ည္ေလးေတြ အေၾကာင္း စာေတြထဲ ဖတ္ၿပီးပဲ က်ိတ္ႀကိဳက္ေနရတာ ဒီက း)
ကိုယ့္အျကိုက္ သူ့အျကိုက္ေတြ လာဖတ္သြားပါတယ္။ အဲအဲ.. tagျကီးနဲ့ပါလား..ဟီးဟီး..
ReplyDeleteခ်ိတ္ ပန္းေရာင္ေလးကို ၾကိဳက္လိုက္တာ... သိပ္လွတာပဲ... း))
ReplyDeleteဒီလိုသာ သံုးျဖဳန္းေနမယ္ ဆိုရင္ ကိုကိုဧရာ
လွ်ာထြက္လို႕ ေသရခ်ည္ရဲ႕... ဆိုတာဖတ္ၿပီး ရယ္သြားတယ္... (သိပ္ေတာ့ အသံက်ယ္က်ယ္ မရယ္ရဲဘူး... ခုနက လာဆူသြားလို႕....)
လံုခ်ည္က သိပ္မၾကိဳက္သိပ္မဝတ္တဲ့ တစ္ထည္ပဲရွိတာ မသီတာ.. ဘယ္လိုေရးရပါ့...
ReplyDeleteအဝတ္အစားဆို သူမ်ားဝတ္ရင္သာေငးတာ.. ကိုယ့္ဝတ္ခိုင္းရင္ ၾကိဳက္တာမဟုတ္ဘူး =)
အဟီး...အေတာ္ပဲ ပိုးခ်ိတ္ကေလးေတြ ႐ြာမွာ က်န္ခဲ့တာနဲ႔...ပန္းေရာင္ေလး မ သြားဒယ္...:))
ReplyDeleteပန္းေရာင္ေလး လွတယ္။ မငံု ခ်ိတ္ထမီကို ဘြဲ႕ယူတုန္းက တစ္ခါပဲ ၀တ္ဖူးေသးတယ္။ ဒါေတာင္ အပိုင္ဟုတ္ဘူး။ အေမဆင္တာ။
ReplyDeleteမဂၤလာေဆာင္ရင္ ဖိတ္အံုးေနာ္၊ အ၀ါနဲ႕အပန္း လာကိုင္ၾကည့္ခ်င္လို႕ပါ။
ReplyDeleteခ်ိတ္ထမိန္ေလးေတြ လွပါ႔ မမသီတာေရ..
ReplyDeleteတကယ္က ၀တ္ထားတဲ႔ပုံေလးပါ တြဲတင္သင္႔တာ။ ဆရာနဲ႔ပဲ မဂၤလာထပ္ေဆာင္ျပပါ။ :))
မသီတာ
ReplyDeleteပိုးခ်ိတ္ေတြ..
မေတာ္ေတာ့ရင္..
မေတာ္တဆ ဝလာရင္..
ဒီကို ပို႔ေပးေနာ္..။။
(ေရးေပးတဲ့အတြက္ေက်းဇူး)
၁၃ရက္ေန႔ အဆင္ေျပပါေစ...။။
လံုခ်ည္လဲ တထည္မွ မရွိဘူး .. ပိုးထည္းဆိုေ၀းေရာ .. စိတ္မေကာင္းလိုက္တာ :(
ReplyDeleteတိုိ ့မမက မ်က္နွာေလးက ျငိမ္းခ်မ္း ျမန္မာဆန္သူေလးဆုိေတာ့ ပုိးထည္ခ်ိတ္ေလးေတြနဲ ့လိုက္မွလုိက္… မ ေရ… ဘယ္ေလာက္မ်ား ေခတ္ေနာက္က်ေနလဲဆို ကိုဧရာနဲ ့မသီတာ ဘေလာ့ေတြ ခြဲလိုက္တာ ခုမွသိေတာ့တယ္… အရင္ကတည္းက တုိက္တြန္းခ်င္ေနတာ… ၂ေယာက္လံုးစာေရးေကာင္းသူမို ့ ဘေလာ့တခုစီလုပ္ဖုိ ့ကိုေလ… မ ေရ… မ တက္ဂ္တာေလး ေရးျပီးေၾကာင္းလာသတင္းေပးတာပါ… ေနာက္မွ ပုိ ့စ္အသစ္ေလးေတြ လာဖတ္ဦးမယ္…
ReplyDelete