ေရခ်မ္းကလည္းေခ်ာ... ေရစင္ကလည္းေခ်ာ...

မသီတာ ဘေလာ့ဂ္ကေန နယ္က်ြံၿပီး ေဖ့ဘြတ္ေပၚေရာက္ေနပါတယ္။ (လူရမ္းကားတစု ျပန္ေပးဆြဲသြားလို႔ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။) ေဖ့ဘြတ္ဆိုေတာ့ မ်က္ႏွာျမင္ရတာေပါ့။ (ကေလးေမြးျခင္း မဟုတ္ပါ။) ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ ခင္တဲ့ သူေတြရဲ႕ ဓာတ္ပံုေလးေတြ ၾကည့္ၿပီး၊ ငယ္ငယ္က အေမေျပာျပဖူးတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးတခုက စကားလံုးေလးေတြ မသီတာ့ရင္ထဲ ေရာက္ေရာက္ လာေတာ့တာပါပဲ…။

ပံုျပင္ေလးက…
တကယ္ေတာ့…တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ပါ…။
အေဖတို႔ အေမတို႔ရြာနားမွာ ခ်မ္းသာတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးရွိတဲ့ ရြာႀကီးတရြာရွိတယ္…တဲ့။
အဲ့ဒီရြာႀကီးက မိသားစုေလးတစုအေၾကာင္း… တေစ့တေစာင္းေပါ့။
သူတို႔ ႂကြယ္၀မႈျပယုဂ္တခုကို ထုတ္ႏႈတ္ျပရရင္…
ေရႊတိဂံုဘုရားႀကီးရဲ႕ အေနာက္ဖက္ ေစာင္းတန္းမွာ xxxခရိုင္ xxxေက်းရြာေန၊ ဦးxxx ေဒၚxxx သားxxx သမီးxxx ေျမးတစု ေကာင္းမႈ ဆိုၿပီး ကမၺည္းထိုး လွဴဒါန္းထားတဲ့ အကန္႔ကို ေလွကားအေျခပိုင္းနားေလာက္မွာ ေတြ႔ႏိုင္တယ္။
အဲ့ဒီ အလွဴရွင္ အမယ္ႀကီးဟာ အသက္ႀကီးလာေတာ့ စိတ္ေနာက္သြားရွာတယ္။ သူစိတ္ေနာက္ပံုက ညင္ညင္သာသာေလး… သူ႔ဖာသာသူ စကားေတြ ေျပာေနတာ…
“ကိုစန္းျမင့္ကလည္း ေခ်ာ…
ေအးေမာင္စန္းကလည္း ေခ်ာ… မစန္းႏြဲ႔လည္း ေခ်ာ…”
(ကိုစန္းျမင့္ ဆိုတာ သူ႔သား၊ ေအးေမာင္စန္းတို႔ မစန္းႏြဲ႔တို႔ ဆိုတာ သူ႔ေျမးေတြ…)
အဲ့လိုေလး ေျပာေနတတ္တာပါပဲ…။

မိဘဆိုတာ သားသမီးေတြကို ခ်စ္လြန္းလုိ႔ အသိဉာဏ္ေတြ ကေမာက္ကမ ျဖစ္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာင္ ကိုယ့္သားသမီးေတြကို ခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႔ အေကာင္းျမင္ႏိုင္ေနၾကတာပါ။ အေကာင္း ဆိုတာက အမွန္ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္ပါတယ္။ လူရယ္လို႔ ျဖစ္လာရင္ ဘ၀တန္ဖိုးရွိေအာင္၊ အမွန္ျမင္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရပါတယ္။ အရာရာမွာ အမွန္ျမင္ဖို႔ဆိုတာကလည္း ေတာ္ေတာ္မလြယ္တဲ့ အရာပါ။ ဒီေတာ့ ဘ၀ခရီးကို ေလွ်ာက္လွမ္းၾကရာမွာ အေကာင္းျမင္တတ္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းကေန အမွန္တရားဆီ ေျဖးေျဖးျခင္း ခ်ဥ္းကပ္ရင္ သက္သာလြယ္ကူတယ္လို႔ ေတြးေနမိပါတယ္။

မသီတာ့ အေမကလည္း သူ႔သားသမီးေတြကို ေတာ္ေတာ္ခ်စ္ပါတယ္။ မိခင္တေယာက္က ကိုယ့္သားသမီးကို ခ်စ္တာ အဆန္းမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလို ရိုးရိုးေလးရွိေနတဲ့ ဒႆနကပဲ… ဆန္းတာေတြ ကြန္႔တာေတြ တခါတခါရွိတတ္ပါတယ္။ ဥပမာ - လံုခ်ည္ အဆင္တူကို မသီတာတို႔ ညီအမေတြကလည္း ၀တ္ထားမယ္၊ အျခား ရြယ္တူမိန္းကေလးေတြလည္း ၀တ္ထားမယ္ ဆိုၾကပါစို႔။ အဲ့ဒီအခါမွာ အေမက ငါ့သမီးေတြနဲ႔ေတာ့ ဒီအဆင္ေလးက လိုက္တယ္… ဟိုသူမ်ားနဲ႔ျဖင့္ ၾကည့္မေကာင္းေပါင္လို႔... မဲ့ကာရြဲ႕ကာ ေျပာလာၿပီ ဆိုရင္ျဖင့္ ကိုယ့္အေမကိုကိုယ္ အေမ အစြန္းထြက္ေနၿပီလို႔ သတိေပးဖို႔လိုလာပါၿပီ…။ ကိုယ့္ အေမကို “အေမ မွားေနၿပီ” လို႔ ေျပာရတာ အေတာ္ တာ၀န္ႀကီးပါတယ္။ အေျပာမတတ္ရင္ တုတ္စာလည္း မိသြားႏိုင္သလို၊ ငရဲလည္းႀကီးသြားႏိုင္ပါတယ္။ အဲ့လိုအခါမ်ိဳးမွာ မသီတာတို႔ ေမာင္ႏွမေတြ အေမကို တည့္တည့္ႀကီး ေျပာသလိုမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ပဲ၊ မထိတထိ “ေအးေမာင္စန္းကလည္း ေခ်ာ… မစန္းႏြဲ႕က လည္းေခ်ာ…” လို႔ ရယ္က်ဲက်ဲ ေျပာလိုက္ၾကရင္ အေမလည္း သူ႔အျဖစ္ကိုသူ သတိျပဳမိၿပီး၊ ၿပံုးၿဖီးၿဖီးႀကီး ျဖစ္သြားေတာ့တာပါပဲ…။

တလကိုးသီတင္းေလာက္ ဒီေနရာကို မေရာက္ႏိုင္မွာမို႔ ဘေလာ့ဂ္ေရးေဖာ္မ်ားနဲ႔ စာဖတ္သူအားလံုးကို မသီတာ ႏႈတ္ဆက္ခ်င္ပါတယ္။ ေ၀းေနစဥ္မွာ ဒီစကားေလးနဲ႔အတူ အားလံုးကို သတိရေနပါမယ္…။
ဘေလာ့ဂ္ကလည္းေခ်ာ… ေဖ့ဘြတ္ကလည္းေခ်ာ… ______________ ကလည္းေခ်ာ…။
(ကြက္လပ္ေနရာမွာ ကိုယ့္နာမည္ေလးကိုယ္ ထည့္ရြတ္သြားပါ။)

အားလံုးကို ခင္မင္စြာျဖင့္