တိမ္ေတြဟာ အုပ္စုဖြဲ႔လို႔ ပ်ံသန္းၾကတယ္...

တိမ္ေတြဟာ အုပ္စုဖြဲ႔လို႔ ပ်ံသန္းၾကတယ္
ေက်ာင္းၿပီးလို႔ စကၤာပူကို အလုပ္လုပ္ဖို႔ ထြက္လာတဲ့အခ်ိန္ကေပါ့…။ ကိုယ့္ထက္အယင္ေရာက္ႏွင့္ေနတဲ့ သူေတြလည္း ရွိတယ္။ ေနာက္ ဘယ္သူေရာက္လာျပန္ျပီတဲ့။ ခဏေနေတာ့ ဘယ္၀ါေရာက္လာျပန္ၿပီနဲ႔။ ေရာက္လာတဲ့သူကို အယင္ေရာက္ႏွင့္တဲ့သူက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းလိုက္ပို႔ၾက…။ ပင္နီဆူလာမွာ ခ်ိန္းၿပီး စုၾက ဆံုၾက…။

တိမ္ေတြဟာ အတူတကြေနထိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကတယ္
ေဟာမၾကာပါဘူး အလုပ္အကိုင္ေတြ အေျခက်…။ မဂၤလာေဆာင္ေတြ သြားလိုက္ရတာ…။ ေဟာတခု ေဟာတခု…။ ေပ်ာ္ၾက ရႊင္ၾက..။ ေကာင္းခ်ီးေပးၾက…။ ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္လည္း မဂၤလာေဆာင္ျဖစ္ခဲ့တယ္။

တိမ္ေတြဟာ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြကို ေမြးဖြားလို႔…
ဆက္တိုက္ဆိုသလိုပါပဲ… သားသား မီးမီးေလးေတြရဲ႕ ကင္ပြန္းတပ္ေတြ၊ ေမြးေန႔အလွဴေတြ၊ အိမ္သစ္တက္ မဂၤလာေတြ ေ၀ေ၀စည္စည္… အိမ္တကာ လည္စားရေတာ့တာပဲ…။

တိမ္ေတြမွာ ေမြးရပ္ေျမရွိေလသလား
ေမြးရပ္ေျမက အေျခအေနေတြ ေကာင္းလာလို႔တဲ့…။ ျပန္ၾကတာ ေဟာတေယာက္…။ ေတာ္ၾကာေန ေဟာတေယာက္…။ ခဏတာ ခြဲခြါျခင္းအတြက္ ႏႈတ္ဆက္တယ္ဆိုတာ ျပန္လည္ ေတြ႔ဆံုဖို႔ပဲ မဟုတ္လား။

တိမ္ေတြဟာ ညိဳ တတ္ေသးတယ္
ဘယ္သူငယ္ခ်င္းေတာ့ျဖင့္ ေဆးရံုတက္ရလို႔တဲ့။ သြားအားေပးလိုက္ၾကပါဦး…။ ဘယ္တေယာက္ျဖင့္ ဘာေရာဂါျဖစ္လို႔တဲ့…။ တေယာက္ၿပီး တေယာက္ ဆိုသလို...။ အင္း… အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ…။

တိမ္ေတြဟာ မိုးေတြအျဖစ္ ရြာခ်လိုက္တယ္
ဘယ္ေနရာမွာပဲ ရြာရြာ… ကမၻာေျမႀကီးကေတာ့ တိမ္ေတြကို ေပြ႕ဖက္လိုက္တာပါပဲ။

ဘာလိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္
တိမ္ေတြကေတာ့ အုပ္စုဖြဲ႔လို႔ ပ်ံသန္းၾကဦးမွာပါ…။
တိမ္ေတြဟာ အုပ္စုဖြဲ႔လို႔ ပ်ံသန္းၾကတယ္…။
အုပ္စုဖြဲ႔လို႔ ပ်ံသန္းၾကတယ္…။
အုပ္စုဖြဲ႔လို႔ ပ်ံသန္းၾကတယ္…။
အုပ္စုဖြဲ႔လို႔ ပ်ံသန္းၾကတယ္…။

Blog Challenge အတြက္ မမတင့္ tag လို႔ ေရးပါတယ္။