ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္ဆရာ

ပံုရိပ္ေဟာင္းမ်ား - ၁ ကို ေရးေနစဥ္က ေအာ္တိုစာအုပ္ေဟာင္းေလးကို ထုတ္ၾကည့္ေတာ့ ကြယ္လြန္သြားၾကၿပီ ျဖစ္တဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမေတြရဲ႕ စာမ်က္ႏွာေတြအေရာက္မွာ ကိုယ့္စိတ္ကို ကိုယ္ တည္ၿငိမ္ေအာင္ သတိထားေဆာက္တည္ခဲ့ရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဆရာႀကီး ေဒါက္တာစန္းတင့္န႔ဲ ဆရာမေဒၚညြန္႔ညြန္႔ရီတို႔ရဲ႕ စာမ်က္ႏွာေတြပါ။ ေအာ္တိုမွာ မပါတဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမေတြရဲ႕ ရုပ္ပံုလႊာေတြကိုလည္း စိတ္အာ႐ံုမွာ ျပန္လည္ ပံုေဖာ္ရင္း ေအာက္ေမ့သတိရခဲ့ပါတယ္။

ေနာက္ မႏွစ္က ၂၀၀၉ခုႏွစ္ကမွ လုပ္ခဲ့တဲ့ အာစရိယပူေဇာ္ပြဲ လက္ကမ္းစာေစာင္ စာမ်က္ႏွာေတြကို ဆက္ၿပီး လွန္ေလွာေနမိပါတယ္။
*****
ဆရာနဲ႔ စေတြ႔တာ က်မတို႔ ဒုတိယႏွစ္။ စက္မွႈဌာနက ျဖစ္တဲ့ဆရာက Engineering Drawing နဲ႔ Engineering Mechanics ႏွစ္ဘာသာကို သင္ပါတယ္။ ဆရာရဲ႕ ထူးျခားခ်က္ကေတာ့ စာသင္လာရင္ ေရာင္စံုေျမျဖဴေတြ တေပြ႔တပိုက္နဲ႔ လာတတ္ၿပီး၊ ေက်ာက္သင္ပုန္းေပၚမွာ ေရးခ်လိုက္တဲ့ ဆရာ့လက္ေရးေလးေတြ၊ ဆြဲခ်လိုက္တဲ့ မ်ဥ္းေကြးေတြ မ်ဥ္းေျဖာင့္ေတြရဲ႕ တိက် ေသသပ္ လွပမႈေတြနဲ႔ တပည့္ေတြကို သင္ခန္းစာေတြဆီ ဆြဲေခၚတတ္ျခင္းပါပဲ။ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြ ပံုစံမက်လို႔ က႐ုဏာေဒါေသာနဲ႔ ဆူရ ႀကိမ္းရရင္လည္း  နာသြား၊ မွတ္သြားေအာင္ကို အပီအျပင္ေျပာတတ္သူ။ ေကာ္ရစ္ဒါမင္းသမီးေတြလို႔ ဆရာ ဆူခဲ့တာ၊ ေနာက္မၾကာမီ အခ်ိန္မွာပဲ ဆရာ့ကို ေက်းဇူးတင္ရေကာင္းမွန္း သိခဲ့ပါတယ္။ ဆရာ့ကို မ်က္ႏွာလိုက္တတ္သူ အျဖစ္လည္း အခ်ိဳ႕က ၿငိဳျငင္ခဲ့ၾကပါေသးသတဲ့။ ငယ္ရြယ္သူေတြရဲ႕ မရင့္က်က္မႈေတြအတြက္ ဆရာအျပစ္မယူဘူးလို႔ အႂကြင္းမဲ့ ယံုၾကည္သလို၊ ဆရာ့ဘက္ကလည္း “မမွားေသာေရွ႕ေန၊ မေသေသာေဆးသမား” ဆိုရိုးစကားအလား ေသးေသးမႊားမႊား ခ်ို႕ယြင္းခ်က္ေလးမ်ား ရွိခဲ့ပါလွ်င္လည္း အတံု႔အလွည့္ မယူ ၾကည္ျဖူပါတယ္လို႔ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္.. ဆရာ ေအးခ်မ္းပါေစ…

ဆရာ့ ႏႈတ္ဆက္စကား  ... "တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံကို သုညကေန ျပန္စ ၾကပါစို႔ကြာ ... ဆရာ ကေတာ့ ျမန္မာေလးေတြကို စာသင္ေပးရင္ လူ႔ဘ၀က ထြက္ေတာ့မယ္လို႔ အဓိ႒ာန္ ခ်ထားပါတယ္။"

07/ 11/ 2010 ေရြးေကာက္ပြဲေန႔မွာ ကြယ္လြန္ခဲ့တဲ့ ဆရာဦးသိန္းထြန္းေအာင္သို႔