Thursday, November 29, 2012

အာဏာရွင္၊ ေၾကာက္စိတ္ႏွင့္ တိုးတက္မႈ

အာဏာရွင္ဟူသည့္ ေ၀ါဟာရကို အဓိပၸါယ္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖြင့္ဆိုႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ ဤေနရာတြင္ “ၾကည္ညိဳေလးစားမႈ ခံရျခင္းထက္ အေၾကာက္အ႐ြံ႕ ခံရျခင္းကသာ၍ စိတ္ခ်ရသည္” ဟူေသာ မကၡိယာဗယ္လီ၏ မင္းသားက်မ္းလာ အဆံုးအမအတိုင္း အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ိဳးဟု အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ၾကည့္ခ်င္ပါသည္။ အာဏာရွင္တို႔သည္ ျပည္သူတို႔အား မိမိတို႔၏ ၾသဇာကို မလွန္ႏိုင္ဘဲ ေၾကာက္႐ြံ က်ိဳးႏြံေနေအာင္ အုပ္ခ်ဳပ္ထားသည့္နည္းတူ၊ သူတို႔ ကိုယ္တိုင္သည္လည္း ေၾကာက္႐ြံ႕ေနသူမ်ား ျဖစ္ေနၾကသည္ကို ေတြ႔ရ၏။ သူတို႔သည္ မိမိတို႔ က်ဴးလြန္ထားသည့္ မတရားမႈမ်ားအား ဖံုးကြယ္လိုသည့္ သိမ္ငယ္စိတ္မ်ား၊ မိမိတို႔ ရရွိထားသည့္ အာဏာႏွင့္ အခြင့္အေရးတို႔ လက္လႊတ္ ဆံုး႐ႈံးရမည္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕စိတ္မ်ား၊ မိမိတို႔ အာဏာမဲ့သြားပါက အႏွိပ္စက္ခံ ျပည္သူတို႔က ျပန္လည္ လက္တုန္႔ျပန္မည္ကို စိုး႐ိမ္ ထိတ္လန္႔စိတ္မ်ားျဖင့္ ဖိစီးႏွိပ္စက္ ခံေနရသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။

လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀-ေက်ာ္က အာဏာရွင္တဦး၏ ေၾကာက္႐ြြံ႕အားငယ္မႈကို ဒီဃနိကာယ္ သာမညဖလသုတ္တြင္ ေတြ႔ႏိုင္ပါသည္။ အဇာတသတ္သည္ ဖခင္အရင္းကို ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္၍ အာဏာ ရယူခဲ့သူျဖစ္၏။ အဇာတသတ္မင္းသည္ မိမိက်ဴးလြန္ထားေသာ အျပစ္တို႔ေၾကာင့္ အလြန္သာယာ ၾကည္ႏႈးဖြယ္ေကာင္းသည့္ တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ည၌ပင္ စိတ္ၾကည္လင္ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈမရွိခဲ့။ စိတ္ေအးခ်မ္းမႈ ရရန္အတြက္ သမဏျဗာမဏ တဦးဦးထံ ဆည္းကပ္လိုစိတ္ ျဖစ္သည္။ နန္းတြင္းေဆးဆရာ ဇီ၀က၏ အႀကံေပးခ်က္အတိုင္း ဗုဒၶျမတ္စြာထံ ဆည္းကပ္ရန္ ေမာင္းမမ်ားၿခံရံ၍ သရက္ေတာဥယ်ာဥ္သို႔ သြားၾကသည္။

ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ သံဃာေတာ္မ်ား သီတင္းသံုးေနသည့္ သရက္ေတာဥယ်ာဥ္ ေက်ာင္းသည္ အလြန္ တိတ္ဆိတ္ ၿငိမ္သက္ေနသည္ကို ေတြ႔ရေသာအခါ အဇာတသတ္သည္ အလြန္ပင္ ေၾကာက္႐ြံ႕ထိတ္လန္႔သြား၏။ ဇီ၀ကသည္ မိမိအား လွည့္ဖ်ား၍ ရန္သူထံ အပ္ႏွံေလသေလာဟု သံသယစိတ္တို႔ ျဖစ္ေပၚလာ၏။ စိုး႐ြံ႕မည္ဆိုလွ်င္လည္း စိုး႐ြံ႕ေလာက္ပါသည္။ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမွ ေကာသလမင္းသည္ ဘုရားရွင္ထံ သြားေရာက္ ဖူးေျမာ္ေနစဥ္ ၀ိဋဋဴဘ မင္းသားႏွင့္ စစ္သူႀကီး ဒီဃကာရာယနတို႔က အာဏာလုယူ သြားခဲ့ဖူးသည္ မဟုတ္ပါေလာ။ ဇီ၀ကက ဗုဒၶျမတ္စြာႏွင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ား ထိုင္ေနၾကရာ အ၀န္းအ၀ိုင္းမွ ဆီမီးေရာင္မ်ားကို ျပကာ မေၾကာက္႐ြံ႕ေစရန္ အားေပးႏွစ္သိမ့္ရသည္။ ထိုအခါမွ အဇာတသတ္ စိတ္သက္သာရာရၿပီးေနာက္ ရဟန္းေတာ္တို႔၏ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈကို အဖန္ဖန္ ၾကည္ညိဳကာ “ငါ၏ သားေတာ္ ဥဒယဘဒၵ မင္းသားသည္ ဤသို႔ တည္ၿငိမ္ ေအးခ်မ္း ပါေစသား” ဟုပင္ ထုတ္ေဖာ္ က်ဴးရင့္ေလ၏။ အဇာတသတ္၏ ေၾကာက္႐ြံ႕စိတ္မ်ားထဲတြင္ မိမိက်ဴးလြန္ထားေသာ အျပစ္မ်ားကို မိမိခ်စ္ေသာ သားက သိသြားမည္ကိုလည္း စိုးရိမ္ပါလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္လည္း အဇာတသတ္၏ ေျမႇာ္လင့္ခ်က္တို႔ ျဖစ္မလာခဲ့ပါ။ ေနာင္ေသာ္ သားေတာ္ ဥဒယဘဒၵမင္းသားသည္လည္း ဖခင္ေျခရာနင္းကာ အဇာတသတ္ကို သတ္၍ အာဏာသိမ္းခဲ့သည္။ သမိုင္းတြင္ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ဘ၀ဇာတ္သိမ္းရသည့္ အာဏာရွင္တို႔သည္ အလြန္ နည္းပါးပါလိမ့္မည္။

အဇာတသတ္သည္ ဗုဒၶျမတ္စြာအား ဖူးျမင္ရေသာအခါတြင္ “မ်က္ေမွာက္၌ပင္ သိျမင္ႏိုင္ေသာ ရဟန္းျပဳရျခင္း၏ အက်ိဳးေက်းဇူး” (သႏၵ႒ိက သာမညဖလ) ကို ေမးေလွ်ာက္သည္။ မင္းစည္းစိမ္ႏွင့္ အာဏာအတြက္ ဖခင္အရင္းကိုပင္ ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္ လုယူေသာ အဇာတသတ္က စည္းစိမ္ဥစၥာ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမႈတို႔ကို စြန္႔ကာ ရဟန္းျပဳၾကသူတို႔၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို သိလိုျခင္းသည္ အမွတ္တမဲ့ စဥ္းစားပါက ထူးဆန္း ေနပါလိမ့္မည္။ စၾက၀ေတးမင္း ျဖစ္ထိုက္ေသာ ကိုယ္ရည္ ကိုယ္ေသြးရွိသည့္ ခတၱိယႏြယ္ဖြား သိဒၶတၱမင္းသားသည္ မင္းစည္းစိမ္ကို စြန္႔၍ ရဟန္းျပဳခဲ့သည္။ ဘုရားအျဖစ္မေရာက္မီ ေတာထြက္လာစ ရဟန္းေတာ္ ေဂါတမသည္ မိမိဖခင္ ဗိမၺိသာရမင္းက မဂဓတိုင္းႏိုင္ငံအား အတူခြဲေ၀အုပ္ခ်ဳပ္ရန္ ကမ္းလွမ္းခဲ့သည္ကိုလည္း ျငင္းပယ္ခဲ့သည္။ မိမိက ထို မင္းစည္းစိမ္အတြက္ ဖခင္ကိုပင္ လုပ္ႀကံခဲ့၏။ စည္းစိမ္အာဏာေနာက္သို႔ အဆံုးတိုင္လိုက္ေသာ မင္းတစ္ပါးက မည္သည့္အရာအတြက္ စည္းစိမ္အာဏာတို႔ကို စြန္႔ကာ ရဟန္းျပဳၾကသည္ကို သိလိုပါလိမ့္မည္။ ဗုဒၶျမတ္စြာက ရဟန္းျပဳသူတို႔သည္ မင္း၏ ၾသဇာအာဏာအရိပ္မွ လြတ္ေျမာက္ျခင္း၊ ေက်းကၽြန္ဘ၀၊ အခြန္ထမ္းဘ၀မွ လြတ္ေျမာက္ျခင္းတို႔မွစ၍ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာဟူေသာ အက်င့္သိကၡာအဆင့္ဆင့္ျဖင့္ အျမတ္ဆံုးေသာ လြတ္ေျမာက္မႈ (၀ိမုတၱိ) ကို ရရွိႏိုင္ပံုကို အေသးစိတ္ ေဟာၾကားခဲ့သည္။

တရားအဆံုးတြင္ အဇာတသတ္က “မိုက္မဲေတြေ၀ခဲ့သည့္ အေလွ်ာက္ အျပစ္က်ဳးလြန္မိခဲ့ပါသည္။ အာဏာအတြက္ တရားျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ခမည္းေတာ္မင္းကို သတ္ခဲ့မိပါသည္။ ေနာင္တြင္ ထိုအျပစ္တို႔ကို မက်ဴးလြန္မိေစရန္ ေစာင့္စည္းျခင္းငွာ ကၽြႏု္ပ္၏ အျပစ္တို႔ကို အျပစ္ဟု လက္ခံ အသိမွတ္ျပဳေတာ္မူပါ” ဟု ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထား၏။ ဗုဒၶက ေတာင္းပန္ စကားကို လက္ခံအသိမွတ္ျပဳေၾကာင္း ေျပာၾကား၍ ေအာက္ပါအတိုင္း မိန္႔ၾကား၏။

“၀ုဒၶိေဟသာ, မဟာရာဇ, အရိယႆ ၀ိနေယ, ေယာ အစၥယံ အစၥယေတာ ဒိသြာ ယထာဓမၼံ ပဋိကေရာတိ, အာယတႎ သံ၀ရံ အာပဇၨတိ”

“မင္းႀကီး… အၾကင္သူသည္ အျပစ္ကို အျပစ္ဟု သိျမင္၍ ထိုသို႔သိျမင္သည့္ အေၾကာင္းအားေလွ်ာ္စြာ ကုစား၏။ ေနာင္တြင္ ထပ္မံ မျဖစ္ေစရန္ ေစာင့္စည္း၏။ ယင္းအား ျမတ္ေသာအဆံုးအမတြင္ တိုးတက္ျခင္းဟု သတ္မွတ္ေပသည္။”

ထို႔ေၾကာင့္ အာဏာ လက္လႊတ္ရမည္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕သည့္စိတ္ (ဘယာဂတိ) အား အမွားက်ဴးလြန္ရမည္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕သည့္စိတ္ (ၾသတပၸတရား) ျဖင့္ အစားထိုးကာ
(၁) အမွားကို အမွားဟု သိျမင္ျခင္း၊
(၂) ထိုအမွားကို ျပန္လည္ ျပဳျပင္ျခင္း၊
(၃) ေနာင္တြင္ ထပ္မံ မမွားမိေစရန္ ေစာင့္ထိန္းျခင္း
ဟူေသာ အခ်က္ ၃ခ်က္-ျဖင့္ တိုးတက္မႈလမ္းေပၚသို႔ ျပန္လည္တက္ေရာက္ ႏိုင္ပါလိမ့္မည္။


Tuesday, November 27, 2012

ေက်းဇူးအမွား

လက္ပံေတာင္းေတာင္ အေရးအခင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ၀န္ႀကီးဦးေအာင္မင္းနဲ႔ ေဒသခံျပည္သူေတြ ေဆြးေႏြးၾကတဲ့ ႐ုပ္သံမွတ္တမ္းေလးကို ၾကည့္လိုက္ရပါတယ္။

“အရာရာမွာ သူတို႔ေလာက္သိတာ ဘယ္သူမွ မရွိဘူး”လို႔ အထင္ေရာက္ေနတဲ့ ၀န္ႀကီးတခ်ိဳ႕နဲ႔စာရင္ ျပည္သူေတြနဲ႔ တန္းတူအျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြး နားေထာင္ေပးတဲ့ ၀န္ႀကီးကို ခ်ီးၾကဴးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူရွင္းျပသြားတဲ့ တ႐ုတ္ကို ေက်းဇူးတင္ရမယ့္ (တနည္း ေၾကာက္ရမယ့္) အေၾကာင္းတရား ႏွစ္ပါးကိုေတာ့ျဖင့္ သိပ္ဘ၀င္ မေတြ႕လွပါဘူး။ ႐ုပ္သံမွတ္တမ္းထဲက အမ်ိုးသမီးေလးကေတာ့ မေၾကာက္ဖို႔ ေျပာသြားပါတယ္။

၁။ ၁၉၈၈ အေရးအခင္းအၿပီးမွာ တ႐ုတ္ျပည္ မူဆယ္လမ္းေၾကာင္းကေန ကုန္ေတြသြင္းၿပီး အသက္ဆက္ခဲ့ရတယ္။
၂။ တ႐ုတ္ကေန ဗကပကို ေထာက္ပံ့ထားတာေတြကို ျဖတ္ေတာက္ ေပးခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ပထမအခ်က္မွာ ျပည္သူေတြရဲ႕ အသက္ဆက္ခဲ့ရတာလား… ယိုင္လဲသြားတဲ့ အစိုးရယႏၲရားကို ျပန္အသက္ဆက္ခဲ့ရတာလား ဆိုတာ ေမးခြန္းထုတ္စရာ ရွိပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ တ႐ုတ္ျပည္ကေန နယ္စပ္ကုန္သြယ္ေရး လမ္းပြင့္သြားတယ္ဆိုတာက ျမန္မာျပည္သူေတြထက္ ကုန္းတြင္းပိတ္ေနတဲ့ ယူနန္လို တ႐ုတ္ျပည္နယ္ေတြအတြက္ ပိုၿပီးအက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေစပါတယ္။ တကယ္တမ္းဆိုရင္ တ႐ုတ္ကေတာင္ ျပန္ၿပီး ေက်းဇူးတင္သင့္ပါတယ္။ ကုန္သြယ္ေရးလမ္းေတြ ပိတ္သြားမွာကို တ႐ုတ္ကေတာင္ ေၾကာက္ဖို႔ လိုမယ္ထင္ပါတယ္။ အကယ္၍ တ႐ုတ္-ျမန္မာ နယ္စပ္ကုန္သြယ္ေရးလမ္းေတြ ပိတ္လိုက္ရင္ ပထမ သံုးေလးငါးလေလာက္ေတာ့ (အရာရာမွာ တ႐ုတ္ပစၥည္းကို အားကိုးေနရတဲ့) ျမန္မာျပည္သူေတြ ဒုကၡေရာက္ေကာင္း ေရာက္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ျပည္တြင္းက အမ်ိဳးသားပိုင္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းငယ္ေလးေတြ ျပန္နလံထူလာစရာ အေၾကာင္းရွိပါတယ္။ တဖက္ကၾကည့္ရင္ ယူနန္ ထြက္ကုန္ေတြကို တ႐ုတ္ျပည္ ကမ္း႐ိုးတမ္းဖက္က ပို႔ရရင္ တန္ဖိုးထက္ စရိတ္ပို ေထာင္းပါလိမ့္မယ္။ ဒါ့အျပင္ (ျမန္မာျပည္ကို ပို႔တဲ့ အရည္အေသြးနဲ႔ ထုတ္ထားတဲ့) ဒီကုန္ေတြကို အျခားႏိုင္ငံေတြ မဆိုထားနဲ႔ ဖြံၿဖိဳးတဲ့ တ႐ုတ္ျပည္နယ္ေတြကေတာင္ လက္ခံ သံုးစြဲပါ့မလားဆိုတာ ေမးခြန္းထုတ္စရာပါ။ နယ္စပ္ကုန္သြယ္ေရးေတြ ရပ္ဆိုင္းသင့္တယ္လို႔ ဆိုလိုတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႕ေက်းဇူး ကိုယ့္ အေပၚရွိတာထက္ ကိုယ့္ေက်းဇူး သူအေပၚရွိတာက မ်ားမယ္လို႔ ဆိုလိုခ်င္တာပါ။

တ႐ုတ္က နယ္စပ္က လက္နက္ကိုင္ေတြကို အေထာက္အပံ့ေပးေနတာကို ရပ္လိုက္တယ္ဆိုတာကလည္း ေက်းဇူးတင္စရာ တခုလို႔ မျမင္ပါဘူး။ ကိုယ့္ကို အႏိုင္မက်င့္တာနဲ႔ ေက်းဇူးတင္စရာမရွိပါဘူး။ အႏိုင္ျပန္က်င့္မွာ ေၾကာက္ရတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဟုတ္ေကာင္းဟုတ္ႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ တ႐ုတ္က အရင္ကတင္ ျမန္မာ့ျပည္တြင္းေရးကို ၀င္ေရာက္ စြက္ဖက္ခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္သူေတြ ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ ကုလသမဂၢရဲ႕ အကူအညီရယူဖို႔ ႀကိဳပမ္းတိုင္းမွာ တ႐ုတ္က ဗီတိုအာဏာနဲ႔ ၀င္ေရာက္ ေႏွာက္ယွက္ခဲ့ပါတယ္။ စစ္အစိုးရကို လက္နက္ အေထာက္အပံ့ေတြေပးၿပီး အာဏာရွင္စနစ္ ႏွစ္ တာရွည္ေစခဲ့တယ္။ ဒီနည္းနဲ႔လည္း တ႐ုတ္က လက္နက္နဲ႕ (လက္နက္ေပး၊ ေျမႇာက္ပင့္ေပးၿပီး) အႏုိင္က်င့္ခဲ့တယ္။ ႏိုင္ငံတကာဆက္ဆံေရးမွာ ဗီတိုအာဏာနဲ႔ ျဖစ္ေစ၊ စီးပြားေရးအရ ေခါင္းပံုျဖတ္ၿပီး ျဖစ္ေစ အႏိုင္က်င့္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၁၉၈၈ မတိုင္မီေရာ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္းမွာပါ တ႐ုတ္ဟာ ျမန္မာျပည္တိုးတက္မႈရဲ႕ အဟန္႔အတား တခုအျဖစ္ ရွိေနခဲ့တာ အမွန္ပါ။ အခုလို ပြင့္လင္းစျပဳလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ျမန္မာျပည္သား တိုင္းရင္းသားေတြ အခ်င္းခ်င္း မွန္ကန္တဲ့ တန္းတူညီမွ်ေရး၊ စည္းလံုးေရးကို တည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့ရင္၊ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀န္းရဲ႕ သံတမန္ေရး ေထာက္ပံ့ကူညီမႈေတြ ရယူႏိုင္ခဲ့ရင္ လက္နက္ေပးၿပီး အႏိုင္က်င့္မွာကို ေၾကာက္စရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။ စီးပြားေရးအရ ၀ါးၿမို အႏိုင္က်င့္မွာကို ဘယ္လို ကာကြယ္ရမယ္ဆိုတာသာ စနစ္တက် ျပင္ဆင္ထားဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။

မွတ္ခ်က္။ ။ ဒီေနရာမွာ တိုင္းမဂၢဇင္း ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္မွာ စာဖတ္သူတစ္ဦး မွတ္ခ်က္ေပးထားတဲ့ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ ဗ်ဴဟာကို အလ်ဥ္းသင့္လို႔ ကူးၿပီး ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။ The Chinese are using the 2B-tactics (bribery and bullying) combined with their basic 2Y-strategy (Yuan and Y-chromosomes) in order to split up ASEAN (a rather facile trick which the Chinese believe Sun-Tzu “invented” lol).

Saturday, November 24, 2012

Myanmar Laksa အုန္းႏို႔ေခါက္ဆြဲ

>> ဆိုင္က ပိတ္သြားရွာပါျပီ <<


မေျပာမရွိၾကနဲ႔ေဟးးး...)))
း)
Vivo City - Foodcourt က Laksania Express ဆိုင္မွာ ရႏိုင္တဲ့ Myanmar Laksa အုန္းႏို႔ေခါက္ဆြဲပါ။

Sunday, November 18, 2012

အေတြးပန္းခ်ီ


(ဦး)ခင္ေမာင္တိုးစ်ာပနေန႔က သူ႔ရဲ႕ အေတြးပန္းခ်ီ(ေတးေရး-ႏိုင္မင္း)ကို youtube မွာ ဖြင့္ၿပီး လိုက္ဆိုထားတာကို လက္ကိုင္ဖံုးနဲ႔ အသံဖမ္းထားတာပါ...

Saturday, November 17, 2012

ဘယ္သူ႔အတြက္ ထိုးတာလဲ...ေခါင္းေလာင္းထိုးသံရယ္...

အစတုန္းကေတာ့ ေက်ာင္းကို (က်ေနာ္) နည္းနည္းေတာ့ သံေယာဇဥ္ ျဖတ္ထားတာေပါ့ေလ... ေက်ာင္းအျပစ္ မဟုတ္ပါဘူး..တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္အျပစ္နဲ႔ ကိုယ္ပါပဲ... (ခင္ေမာင္တိုး)

သမုဒယေက်ာင္းအေပၚ ထားခဲ့တဲ့ အက်ိတ္အခဲေတြကို ေခ်ဖ်က္လိုက္ပါၿပီ... (အကိုႀကီး)
ျငိမ္းခ်မ္း လြတ္လပ္စြာ သံသရာခရီး ဆက္ႏိုင္ပါေစ လို႔ ယံုၾကည္ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္ ...
မဇၩိမလိႈင္းကို စီး၍ နိဗၺာန္ေသာင္ကမ္းသို႔ ဆိုက္ကပ္ႏိုင္ပါေစ...

Sunday, November 11, 2012

ေႏွာင္တြယ္ျခင္း

ခံုတန္းရွည္တခု…လူတေယာက္..ထိုင္ေနတယ္ 
ငွက္ေတာင္ေမႊးေလးတခု…ေလထဲမွာ တလြင့္လြင့္နဲ႔… 
ဟိုလူ႔ပါးအနား ျဖတ္ပ်ံသြားတဲ့ အခိုက္အတန္႔ေလးတခု… အမွန္တကယ္ ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ 

ခံုတန္းရွည္ေပၚကလူ…စကားေတြ ေျပာေနတယ္…။

ငွက္ေတာင္ေမႊးေလးကေတာ့ ရံဖန္ရံခါ ျမက္ခင္းစိမ္းေပၚ ခဏတျဖဳတ္နားခိုရင္း…
တခါတရံ တသြင္သြင္စီးဆင္းေနတဲ့ စမ္းေခ်ာင္းငယ္ေလးထဲ တပိုင္းတစေပၚေနတဲ့ ေက်ာက္တံုးေလးရဲ႕ စြတ္စိုမႈမွာ ျငိစြန္းရင္း…
တခါတေလလည္း သစ္တပင္ရဲ႕ ဟိုးျမင့္ျမင့္ ကိုင္းဖ်ားကိုင္းနားေတြမွာ ယီးေလးခိုရင္း… 


ဘယ္လိုအေျခအေနပဲ ျဖစ္ေနပါေစ.. ရွင့္စကားေတြကို နားေထာင္ေနတာ… ဟိုးးးရွင့္အပါးက ျဖတ္သြားၿပီးကတည္းကပါပဲ…တဲ့။ ။

(Forest Gump ကို အလြန္ ႏွစ္သက္ေသာ ကိုဧရာအတြက္ ၄၅ႏွစ္တာ အိုျခင္းအမွတ္တရ…)
*****
Behind the scene ေႏွာင္တြယ္ျခင္း

မသီတာ။ ။ဒီေန႔ က်မ ပို႔စ္တပုဒ္ေရးတယ္
ကိုဧရာ။ ။ဟုတ္လား…ဘာေရးတာလဲ
မသီတာ။ ။ရွင့္ေမြးေန႔ နီးျပီေလ
ကိုဧရာ။ ။အဲ့ဒါဆိုလည္း ကို အိုျပီဆိုတဲ့အေၾကာင္း ထည့္ေရးစမ္းပါ

ဒီက ထံုးစံအတိုင္း ရိုမန္းတစ္တစ္ေလး စိတ္ကူးေရးထားတဲ့ဟာ သူက အိုတဲ့အေၾကာင္းတဲ့... ပိတ္သတ္ႀကီးေရ… ဒါနဲ႔ပဲ Credit မွာ အို တလံုး ထည့္ေပးလိုက္တယ္
ဒီက စကားနားေထာင္တဲ့ ငွက္ေတာင္ေမႊးေလးေလ…:D