နံပါတ္မွာ ေလးဆယ့္ေလး

နံပါတ္ေခၚသံအဆံုး ေထာင့္တေထာင့္မွ ေထာ့နင္းေထာ့နင္းႏွင့္ ထလာသူတေယာက္သည္ တံခါးေပါက္တခုကို ႀကိဳးစားျဖတ္ေက်ာ္ေနသည္။

မိဘႏွစ္ပါးက သူ႔ကို ရပ္ႏိုင္ေပ့ဟု အားေပးေနသည္။ ညီအကို ေမာင္ႏွမေဆြမ်ိဳးမ်ား၊ ခင္ပြန္းႏွင့္ ရင္ေသြးတို႔က သူ႔ကို လက္ကမ္းေပးၾကသည္။ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ားက သူ႔အား၀န္းရံထားသည္။

လႊဲေရွာင္၍ မရေသာ ဤ “ေလး” ဆိုေသာ ဂဏန္းသည္ သူမုန္းေသာ တစ္ခုတည္းေသာ သေကၤတျဖစ္သည္။ ပညတ္သြားရာ ဓာတ္သက္ပါဆိုေသာ ဆိုရိုးႏွင့္ အညီ၊ အႏွီ နံပါတ္ပါ ေလးဆယ့္ေလး၏ လႈပ္ရွားမႈမ်ားသည္ အလြန္ေလး၍ အလြန္ေႏွးေနေလသည္။ သူ၏ ရုပ္ပိုင္း၊ နာမ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေရြ႕လ်ားမႈမ်ား သိသိသာသာ တုန္႔ဆိုင္းေနသည္ကို ဖြာလန္က်ဲေနေသာ မီးခိုးေဖ်ာ့ေရာင္ ဆံပင္မ်ားေအာက္က မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ လက္ခံေနရသည္။

မိခင္တပ္ဆင္ေပးလိုက္ေသာ မာန္မာန၊ ဖခင္သင္ၾကားေပးလိုက္ေသာ ဥပကၡာတရားတို႔သည္ သူ႔ဘ၀၏ ႀကီးစြာေသာ ေမာင္းႏွင္အားမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း ေကာင္းစြာသေဘာေပါက္ေနျပီျဖစ္သည္။

ငယ္စဥ္အခါကပင္ ခြန္အားဗလ ခ်ိနဲ႔လြန္းသူမို႔ ေသတပန္ သက္တဆံုး ညီအကို ေမာင္ႏွမေဆြမ်ိဳးမ်ား၏ ပုခံုးကို မွီရအံုးရေပဦးမည္။ တေယာက္တမ်ိဳး သူ႔အား အေမာေျပေစႏိုင္ၾကေၾကာင္း ယံုၾကည္မႈသည္ အေျခမဲ့ မဟုတ္။

အေပးအယူ ဆိုေသာ ေ၀ါဟာရ ကို ႏွလံုးသား၍ စြဲထင္ေစျခင္း သည္ ခင္ပြန္းသည္ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ အခ်စ္ေပး၍ အခ်စ္ယူၾကရာတြင္ ေပါက္ေစ်း စံုစမ္းရန္မလိုသလို၊ အခ်င္အတြယ္လည္း မရွိ။ ရင္ေသြးတို႔သည္ ရွင္သန္ျခင္း၏ လားရာမ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ အားေလ်ာ္စြာ သူတို႔ႏွင့္ ဦးတည္ဘက္ တဖက္တည္းျဖင့္သာ နံနက္ခင္းတိုင္းကို ႏိုးထပါ၏။

အလွတရားကို ျမတ္ႏိုးတန္ဖိုးထားေသာ သူ႔အတြက္ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ေသာ အရာမ်ားထဲတြင္ မွန္မ်ားလည္း ပါ၀င္ေပသည္။ သူမ်က္ႏွာမူရာ အရပ္တိုင္းတြင္ ေၾကးမံုျပင္ မွန္သားမ်ားထက္က ျပံဳး၍ ျပေနၾကသူမ်ားသည္ သူ၏ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ားပင္ ျဖစ္ၾကသည္။ မၾကာခဏဆိုသလိုလည္း ၿပိဳင္တူၾကည့္၍ ျပံဳးၾကေလေသး၏။

ေလးဂဏန္းကို အေၾကာင္းမဲ့ မုန္းေသာ အႏွီ နံပါတ္ပါ ေလးဆယ့္ေလးသည္ ၀င္ေပါက္လည္းျဖစ္၍၊ ထြက္ေပါက္လည္းဟုတ္ေသာ ထို၀င္ထြက္ေပါက္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ရန္ ခြန္အားမွ်သူတို႔အား ဦးညြတ္လိုက္ပါ၏။