ကရင္ တစ္ရက္၊ မြန္ တစ္ရက္

ျမန္မာျပည္က တိုင္းနဲ႔ ျပည္နယ္ေတြကို အစံု မေရာက္ဖူးေသးဘူး။ က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရားဖူး ေရာက္ဖူးခဲ့ေပမည့္ မြန္ျပည္နယ္ကို ေရာက္တယ္လို႔ အမွတ္မထားခဲ့ဘူး။ သာမညေတာင္ ေရာက္ဖူးခဲ့ေပမည့္ ကရင္ျပည္နယ္ေရာက္ဖူးတယ္လို႔ အမွတ္မထားခဲ့မိဘူး။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆံုမိေတာ့ ခရီးသြားမယ္ က်ံဳေထာ္ေရတံခြန္ကို လိုက္မလားတဲ့။ လိုက္မယ္သာေျဖလိုက္တယ္ ဘယ္နားလဲ မသိ။ အေဝးေျပးကားဂိတ္ကေန ည ၇ နာရီထြက္မယ္ ဖားအံကို သြားမယ္တဲ့။ ေအာ္ ဖားအံဆိုေတာ့ ကရင္ ျပည္နယ္ေပါ့။ အရင္ႏွစ္မ်ားက ရွမ္းျပည္ကို ကဒီးကဒီး ေရာက္ျဖစ္ၿပီး ရွမ္းေတြနဲ႔ ခ်စ္ကြ်မ္းဝင္ခဲ့တာ၊ ဒီတခါေတာ့ လာထား ကိုယ့္အမ်ိဳး အရင္းႀကီးေတြ (မျမင္ဖူးလိုက္ရေသာ အဖိုး - အေမ့ အေဖက ကရင္စစ္စစ္ျဖစ္ပါတယ္)“ေတြ႔ရာ ကရင္ ခ်စ္လိုက္မယ္ဟဲ့” ဆိုၿပီး လိုက္သြားလိုက္တာပဲ။ အလံုကေန ညေန ၅း၃၀နာရီထြက္လာတာ လမ္းတေလ်ွာက္ကားပိတ္၊ ၇ နာရီက ထိုးၿပီ… ေျမာက္ဥကၠလာ ေအာင္မဂၤလာအေဝးေျပးဂိတ္ကို မေရာက္ေသး။ ကားဂိတ္ကို ေရာက္ႏွင့္ေသာ သူငယ္ခ်င္း၊ ကိုယ္ႏွင့္အတူတူ ကားဂိတ္ကို မေရာက္ေသးေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားရဲ႕ အစီအမံနဲ႔ အမွတ္(၃) လမ္းမႀကီးထိပ္ကေန ဂိတ္က ထြက္လာတဲ့ ကားကို ေစာင့္စီး၊ ကားေပၚေရာက္မွ အဟီး အဟီး ရယ္မလို႔ ရွိေသး… ကားက အဲယားကြန္းမပါ… ျပဴတင္းေပါက္ဖြင့္ စီးခဲ့ရတာ…။ ၀၆-၀၄-၂၀၁၆ ဗုဒၶဟူးေန႔မွာ သက္တူရြယ္တူ ငယ္သူငယ္ခ်င္းငါးေယာက္… တေယာက္က သားေလးႏွစ္ေယာက္ပါတယ္… ခရီးစဥ္ကို ပင္တိုင္စီစဥ္ေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းက သမီးေလးပါတယ္… စုစုေပါင္း ၈ေယာက္ လည္ၾကတယ္။
ဖားအံကို ညလယ္ ၂နာရီထိုး ေရာက္တယ္။ တည္းခိုမည့္ သူငယ္ခ်င္းအမ်ိဳးအိမ္ လမ္းထိပ္မွာ ကားရပ္ေပးတယ္။ ဂမုန္းပင္ေတြ ပတ္ျခာလည္ဝိုင္းေနတဲ့ ေခတ္မွီမွီ ႏွစ္ထပ္တိုက္ကေလးရဲ႕ ဘုရားခန္းမွာ ဝတ္ျဖည့္လိုက္ရင္း ဘေဝဘဝေဟာင္းက ေဆြမ်ိဳးေတြဆီေရာက္ၿပီဆိုတာ ေသခ်ာသြားခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ကို ဒီေနရာေရာက္ေအာင္ ေခၚလာတဲ့သူေတြကလည္း သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆိုေပမည့္ တကယ္ေတာ့ ဘဝေဟာင္းက ေဆြမိ်ဳးေတြပါပဲ။ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ တေမွးအိပ္ၿပီး… အိပ္ယာထ ေရခိ်ဳးၿပီးခ်ိန္မွာ တေနကုန္လည္ဖို႔ ငွားထားတဲ့ ကားက ၀၇-၀၄-၂၀၁၆ ၾကာသပေတးေန႔ မနက္ ၆နာရီ အိမ္ေရွ႕မွာ လာႀကိဳေနခဲ့ၿပီ။ တည္းခိုတဲ့အိမ္က သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အမဝမ္းကြဲေတာ္ေပမည့္ သူကေဒၚေလးလို႔ပဲ ေခၚတဲ့ အန္တီက ရန္ကုန္သူ ငါးဆယ္နားနီးကေလးေတြကို စိတ္မခ်လို႔ဆိုၿပီး ခရီးစဥ္မွာ တိုးဂိုက္လိုက္လုပ္ေပးတယ္။ ဖားအံၿမိဳ႕ ဓမၼပီယေက်ာင္းတိုက္နားက အသက္ ၇၂ႏွစ္အရြယ္ ကရင္လွပိ်ဳျဖဴရဲ႕ ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ႀကံ႕ခိုင္မႈကေတာ့ အံ့မခမ္း အတုယူစရာပါပဲ။
မနက္အေစာစာ စားဖို႔ ဖားအံက နာမည္ႀကီး လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကို ေရာက္တယ္။ ဆိုင္နာမည္က ခ်စ္ေလးတဲ့… သူက ဆိုင္ခြဲေတြလည္း ရွိေတာ့ ခ်စ္ေလး(၁) ခ်စ္ေလး(၂) စသျဖင့္ေပါ့…။ ဒါကိုလည္း အသက္ ငါးဆယ္နီး အန္တီႀကီးေတြက “အဆန္းေတာ့ ဟီးဟီး…ခ်စ္ေလး” ဆိုၿပီး ရယ္ၾကျပန္တာပဲ။ ရာသီဥတုကလည္း သာယာတယ္… လမ္းခရီးကလည္း ေျဖာင့္ျဖဴးတယ္… စိတ္လက္လည္း ေပါ့ပါးေနတယ္… ဘာလိုေသးလဲ… စစ္ေဆးေရးဂိတ္ သံုးခု ျဖတ္အၿပီးမွာေတာ့ က်ံဳေထာ္ေရတံခြန္ကို ေရာက္ၿပီေပါ့ကြယ္။
ေရခ်ိဳးၿပီး အဝတ္လဲေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ကြတ္ပ်စ္ေလးမွာ ထိုင္ေစာင့္ေနတုန္း ကရင္အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ လသားအရြယ္ သမီးငယ္ေလးကို ခ်ီၿပီး ကိုယ့္နားေရာက္လာတယ္။ ကိုယ့္ကို “ဘယ္ကလာသလဲ” လို႔ ၿပံဳးရင္းေမးတယ္။ “ရန္ကုန္က လာတယ္” ဆိုေတာ့ “အို…အေဝးႀကီးပဲ” လို႔ ေျပာၿပီး ကိုယ့္ေဘးနားထိုင္ကာ ကေလးႏို႔တိုက္ေနခဲ့တယ္။ ဟုတ္တယ္ ဒီကေန႔ ေရတံခြန္မွာ လူအေတာ္စည္ေပမည့္ အမ်ားစုက အနီးတဝိုက္က အလည္လာဟန္ ရွိသူေတြမ်ားတယ္။ အေဝးကေန လာဟန္ရွိသူက အနည္းစုသာ ေတြ႔ရတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေရာက္လာၾကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ ဖိနပ္ေတြက ႏို႔တိုက္ေနတဲ့ ကေလးအေမထိုင္ေနတဲ့ေနရာ ကြတ္ပ်စ္ေအာက္တည့္တည့္ေရာက္ေနလို႔ ကိုယ္က “ညီမ ဟိုဘက္နည္းနည္းတိုးလိုက္ပါလား” လို႔ မဆင္မျခင္ ေျပာမိတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြက “ရတယ္ ရတယ္” ဆိုၿပီး ကုန္းႏိႈက္လိုက္ၾကေတာ့ ကေလးအေမမွာ တင္ပါးေလး တျခမ္းႄကြေပးလိုက္႐ံုနဲ႔ အဆင္ေျပသြားခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ေၾကာင့္ မင္းႏို႕ေသာက္ရာမွာ အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္သြားခဲ့မယ္ဆိုရင္ ခြင့္လႊတ္ပါလို႔ ေတာင္းပန္လိုက္ပါတယ္ ကေလးေလးရယ္။
႐ိုးရွင္းလွတဲ့ ေျခတံရွည္ အိမ္ေလးေတြကို ေငးရင္း၊ ျပန္႔ျပဴးလွတဲ့ ေျမေပၚမွာ ထီးတည္းႀကီး ထြက္ေနတတ္တဲ့ ထံုးေက်ာက္ေတာင္ေတြကို အံ့ၾသမွင္သက္ရင္း၊ စိုစိုစြတ္စြတ္ရွိလွတဲ့ လိုဏ္ဂူေတြမွာ ေအးခ်မ္းမႈရဲ႕ အရသာအစစ္ကို ရွာေဖြသြားၾကတဲ့ သူေတာ္စင္မ်ားကို ဂါရဝျပဳရင္း၊ လြန္ခဲ့တဲ့ တခ်ိန္က ေတာေတြ ေတာင္ေတြၾကား ဖိနပ္မပါ ေျခဗလာနဲ႔သာ သြားလာေလ့ရွိတတ္ၾကတဲ့ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး တုတ္တုတ္ခိုင္ခိုင္ ကရင္အမ်ိဳးသားအမ်ိဳးသမီးေတြ႔ရဲ႕ ႏွလံုးသားထဲကို တိုးဝင္ၾကည့္ရင္း… ဒီေနရာေတြ ေရာက္ခဲ့တယ္။

က်ံဳေထာ္ေရတံခြန္ အဝင္

က်ံဳေထာ္ေရတံခြန္

က်ံဳေထာ္ေရတံခြန္

ၿမိဳင္ႀကီးငူဆရာေတာ္ေက်ာင္း

ၿမိဳင္ႀကီးငူဆရာေတာ္ေက်ာင္း နံေဘးက သံလြင္ျမစ္ႏွင့္ ယြန္းဇလင္းေခ်ာင္းဆံုရာ

ေကာ့ကေသာင္ဂူ

ေကာ့ကေသာင္ဂူ

ေကာ့ကေသာင္ဂူ

ေကာ့ကေသာင္ဂူ

ေကာ့ဂြန္းဂူ

ေကာ့ဂြန္းဂူ

ေကာ့ဂြန္းဂူ

ေကာ့ဂြန္းဂူ

ေကာ့ဂြန္းဂူ

ေကာ့ဂြန္းဂူ

ေကာ့ဂြန္းဂူ

ေကာ့ဂြန္းဂူ

ရေသ့ပ်ံဂူ

ရေသ့ပ်ံဂူ

ရေသ့ပ်ံဂူ

ေက်ာက္ကလပ္ (ေၾကာင့္-ကမ္-လာဘ္) ေစတီေတာ္

ေက်ာက္ကလပ္ (ေၾကာင့္-ကမ္-လာဘ္) ေစတီေတာ္

ေတာင္ကမ္းပါးယံမွာ စပ္ေစ့ဖိုးႏွင့္ ေနာ္မူးဖန္ ေမာင္ႏွမ ပံုေပၚေနတဲ့ ဇြဲကပင္ေတာင္

ဇြဲကပင္ေတာင္ေျခ

ေရႊယဥ္ေမွ်ာ္ ျပည္ေတာ္ဧ ေစတီေတာ္

 ဒီေနရာက တို႔ရယ္သံေတြ သံလြင္ျမစ္အတိုင္း စီးဆင္းပါေစ

စံမတူထမင္းဆိုင္မွာ ေန႔လည္စာနဲ႔ ညစာ စားခဲ့တယ္။

ေနာက္တေန႔ ၀၈-၀၄-၂၁၀၆ ေသာၾကာေန႔မွာ မေန႔က ငွားထားတဲ့ကားနဲ႔ပဲ  ရန္ကုန္ကို ျပန္ၾကၿပီ… ေမာ္လၿမိဳင္ကို ဝင္လည္ဦးမွာမို႔ နံနက္ေစာေစာ ၅နာရီကတည္းက ဖားအံကထြက္ခဲ့ၾကတယ္။ ေမာ္လၿမိဳင္မွာ စားရတဲ့ မနက္အေစာစာမ်ိဳး ေန႔တိုင္းစားရမယ္ဆို အာဂပါးစပ္ လူျဖစ္ကိ်ဳးနပ္မွာပဲ း)။
ပထမဦးဆံုး အလ်ား ၁၂၁ေပ ၉လက္မရွိတဲ့ ဘင္လိႈင္ေလ်ာင္းေတာ္မူဗုဒၶ႐ုပ္ပြားေတာ္ (ေကာ့ခပံုစံျပေက်းရြာ၊ မုဒံုၿမိဳ႕နယ္၊ မြန္ျပည္နယ္) ကို ဖူးေျမွာ္ခြင့္ရခဲ့တယ္။

ဘင္လိႈင္ဆံေတာ္ရွင္ေစတီေတာ္ (ျမင္းႏွစ္ေကာင္ မုဒ္ဝ)

ဘင္လိႈင္ေလ်ာင္းေတာ္မူဗုဒၶ႐ုပ္ပြားေတာ္

ဘင္လိႈင္ေလ်ာင္းေတာ္မူဗုဒၶ႐ုပ္ပြားေတာ္

ေနာက္ ဝင္းစိန္ေတာရကို ခရီးဆက္တယ္။

ဝင္းစိန္ေတာရ

က်ဳိက္မေရာၿမိဳ႕ ဆုေတာင္းျပည့္ ဘုရားႀကီး

ငယ္ငယ္က Writing Pad မ်က္ႏွာဖံုးေတြမွာ ပါေလ့ရွိၿပီး၊ ေရာက္ဖူးခ်င္ခဲ့တဲ့ ထန္းပင္ ထန္းရြက္ ထန္းလက္ စံုညီတဲ့ က်ိဳက္မေရာၿမိဳ႕က လမ္းေလးကို ေရာက္ခဲ့တယ္။

 က်ိဳက္သလႅန္ေစတီေတာ္အနီးက ႏွီးဘုရား

က်ိဳက္သလႅန္ေစတီေတာ္

က်ိဳက္သလႅန္ေစတီေတာ္ ေပၚက ျမင္ရတဲ့ သံလြင္ျမစ္ကမ္းနေဘးက ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕

စိမ္းလဲ့တင္မွာ ေန႔လည္စာ စားၿပီး၊ ရန္ကုန္ကို ညေန ၃နာရီမွာ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ျပန္ေရာက္ခဲ့ပါၿပီ။

လသာ(၂)က သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ခရီးထြက္ဖို႔ စကား စ,မိၾကေသးေပမဲ့၊ အလံု(၃)က သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ခရီးစဥ္က ျဖစ္သြားတယ္။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ပို ခ်စ္လို႔ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ အမက(၁၁)က သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ RIT က သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ရွိေသးတယ္မဟုတ္လား။ မႏွစ္ကေတာ့ RITက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရားဖူးေရာက္ခဲ့ရတယ္။ ရွမ္းကို ခ်စ္သလို… ကရင္၊ မြန္လည္း ခ်စ္တာပါပဲ။ ေနာက္ ဘာသာမတူ၊ လူမ်ိဳးကြဲ၊ ႏိုင္ငံျခားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရွိေသးသလို၊ online ကေန ခင္ရတဲ့ မိတ္ေဆြေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ျမန္မာျပည္အႏွံ ေမတၱာ ပြားခ်င္သလို၊ ကမၻာျဖန္႔ၿပီးလည္း ေမတၱာ ပြားခ်င္ပါေသးတယ္။ အထူးသျဖင့္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာင္ မခ်စ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အခါေတြမွာ  ထြက္ေပါက္အျဖစ္ေပါ့။ အဲ့ဒီရက္မ်ားအတြင္းက အာ႐ံုေတြရဲ႕ ႐ိုက္ခ်က္ေၾကာင့္ မလွပေနတဲ့ ကိုယ့္စိတ္ရဲ႕ ပဲ့တင္သံ… ကိုဧရာကို ေျပာျဖစ္တာက… “I don’t want to be your wife!.. I don’t want to be anybody’s wife.”။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ခရီးသြားမယ္လို႔ သူ႔ကို ခြင့္ေတာင္းအသိေပးေတာ့ “အင္း သြား..သြား.. အႏၲရယ္ ရွိတဲ့ ေနရာေတြေတာ့ မသြားနဲ႔” ဆိုလို႔ “က်မက ေတာခိုမွာ” လို႔ေတာင္ ဘုေတာလိုက္ေသး… တကယ္ကို စိတ္ထဲမွာ က်ိတ္ႀကံေနတာ… အဲ့ဒီ့လူႀကီးရဲ႕ Beautiful Mind ေၾကာင့္သာ ဒီက အ႐ူးပါးရဲ႕ အႀကံ အထမေျမာက္တာပါလို႔ ဝန္ခံရင္း ခရီးစဥ္ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ စီစဥ္ေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေက်းဇူးတင္လ်က္-