အခ်စ္ႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ အကြက္ကေလးမ်ား

ဒီေန႔ေတာ့ ေစ်းသြားရမည္။ ဟင္းခ်က္စရာ၀ယ္ရန္ ျဖစ္သည္။ ေရခဲေသတၱာထဲတြင္လည္း ဗလာက်င္းေနျပီ။

အိမ္ကထြက္ ကားပက္ကင္ကို ျဖတ္အျပီးမွာ၊ ကားလမ္းနေဘးေရာက္သည္။ ထိုလမ္းကို လူကူးဂံုးေက်ာ္တံတားမွ ကူးဖို႔ရန္ ျဖစ္သည္။ ေစ်းသည္ လမ္း၏ ဟိုမွာဘက္ျခမ္းတြင္ ရွိေနသည္။ ေလွကားထစ္ အနည္းငယ္ကို တက္ရေပဦးမည္။

ကားမ်ား မိမိေျခဖ၀ါးေအာက္မွ ဥဒဟို သြားေနၾကျခင္းသည္ အတန္ငယ္ ဆန္းၾကယ္ေသာ ခံစားခ်က္ကို ျဖစ္ေစသည္။ ျဖတ္သန္းသြားေနၾကေသာ ယာဥ္မ်ားသည္ မိမိထံမွ တစံုတခုကို အတင္းအဓမၼယူေဆာင္၍ ေမာင္းႏွင္သြားၾကသည္လား…။ သို႔မဟုတ္ မိမိထံမွ တစံုတခုသည္ ထိုထိုယာဥ္မ်ာႏွင့္ စိတ္လိုလက္ရ လိုက္ပါသြားၾကသည္လား မေသခ်ာေသာ ခံစားခ်က္မိ်ဳး ျဖစ္သည္။ တြယ္ၿငိလိုသူ၏ က်န္ရစ္ေနရျခင္း ေ၀ဒနာလည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။

မိမိသည္ တည္ျငိမ္ေနေသာ တံတားတခုေပၚတြင္ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္၍ ကိုယ္ႏွင့္အလြန္အက်ြမ္းတ၀င္ျဖစ္ေသာ အလ်င္ျဖင့္ သြားျမဲအတိုင္း သြားေနစဥ္၊ မိမိ၏အထိန္းအကြပ္ႏွင့္ လြန္စြာကင္းလြတ္ေသာ အရာမ်ားသည္ အရွိန္အဟုန္ ျပင္းျပင္းျဖင့္ မိမိကို ျဖတ္ေက်ာ္ေနၾကသည္။ အျငိမ္၊ အလႈပ္ႏွင့္ အရွိန္တို႔ အတင္းကာေရာ ဟန္ခ်က္ညီေနၾကေလ၏။

ဟန္ခ်က္တြင္ ေပ်ာ္၀င္ေနစဥ္ ေတြကနဲ တခ်က္ျဖစ္သည္။ တံတားေပၚမွာပင္ ရွိေနေသးသည္။ တဖက္ကမ္းႏွင့္ေတာ့ ပို၍နီးကပ္ေနျပီ္။ တံတားေအာက္မွာ ကားမွတ္တိုင္ရွိသည္။ မွတ္တိုင္၏ အတြင္းဖက္က်က်တြင္ ရွပ္လက္တိုအကြက္ႏွင့္ လူတေယာက္ လက္ကိုင္ဖုန္းမ်က္ႏွာျပင္ကို တို႔ထိ ငံု႔ၾကည့္ရင္း ကားေစာင့္ေနသည္။ လမ္းဆက္ေလွ်ာက္ရင္း ေတြကနဲ၀ယ္ ရင္ခုန္ႏႈန္း ရုတ္ခ်ည္း ေျပာင္းသြာသည္လား…။ သို႔မဟုတ္ ရပ္သြားသည္လား…။ ျပန္ေတြးမိသည္။ မေသခ်ာ။

ေသခ်ာသည္မွာ အတိတ္၊ ပစၥုပၸန္ႏွင့္ အနာဂတ္တို႔ အတင္းကာေရာ ျငိသြားျခင္း ျဖစ္သည္။ ခ်စ္ျခင္းဟု အလြယ္ေခၚမည္။ ႏႈတ္ခမ္းေလး လႈပ္သည္။ ၿပံဳးေယာင္ေယာင္ေလး ျဖစ္သည္။

*****

မနက္အေစာစာကို ေကာ္ဖီတခြက္ႏွင့္ ျပီးေလ့ရွိသည္။ ဒီမနက္ေတာ့ အဖတ္ေလးပါစားခ်င္မိသည္။ ဟိုမွာဘက္လမ္းကို သြား၀ယ္ရမည္။

လူမ်ားသည္ အေရွ႕မွ အေနာက္သို႔၊ အေနာက္မွ အေရွ႕သို႔၊ ေတာင္ကလူက ေျမာက္သို႔၊ ေျမာက္ကလူက ေတာင္သို႔ သြားေနၾကသည္။ အစာရွာဖို႔ရာ ျဖစ္သည္။ ထိုသူမ်ားသည္ ထိုသူမ်ားသာျဖစ္၍ မိမိသည္လည္း မိမိသာ ျဖစ္သည္။ မိမိသည္ မိမိကိုယ္ကို ထိုသူမ်ားႏွင့္ ပူးကပ္မၾကည့္မိေအာင္ သတိထားရသည္။ မိမိႏွင့္ အသြင္သ႑န္အားျဖင့္မတူသလို၊ အေျခအေနအားျဖင့္လည္း ျခားနားသည္။ မတူညီျခင္းႏွင့္ တူညီျခင္းမ်ား လိုက္ေလ်ာညီေထြ ရွိေနေသာ ေနသာသည့္ေန႔တေန႔ ျဖစ္သည္။

မိမိသည္ ရံခါမ်ားစြာပင္ ငွက္ကေလးမ်ား စိုးစီစိုးစီႏွင့္ အစာရွာထြက္ခ်ိန္ကို ႀကံဳဆံုဖူးသည္။ အိမ္တြင္အလြယ္ရွိေသာ ဆန္ကြဲ၊ ပဲ စသည္တို႔ကို ခ်ေက်ြးခဲ့ဖူးသည့္ အခါမ်ားသည္ ဟိုးအေတာ္ေ၀းေ၀းမွာ က်န္ေနခဲ့ျပီ။ အခုမ်ားေတာ့ မင္းတို႔ သိပ္ဆူတယ္ကြာဟု ဟန္ေဆာင္ရန္လုပ္ရင္း သူတို႔ ပ်ံသန္းရာ အရပ္မ်ားဆီ လိုက္လံေငးေမာျခင္းသာ တတ္ႏိုင္ေတာ့သည္။

ေ၀းလြင့္ေသာ အေတြးရွင္၏ အခ်စ္ရွာထြက္ေသာ မ်က္၀န္းအၾကည့္တို႔သည္ လမ္းနေဘးက ကားမွတ္တိုင္တြင္ အလိုအေလ်ာက္ ရပ္တန္႔သည္။ ေမွ်ာ္လင့္မထားေသာ အၿပံဳးတခုသည္ ႏႈတ္ခမ္းထက္သို႔ ခိုမွီခြင့္ရသြားျပန္သည္။ ကားေစာင့္ေနေသာ ရွပ္အကြက္ေလးသည္ မွတ္တိုင္တြင္ ထိုင္ရင္း စာတအုပ္ကို ဖတ္ေနသည္။

*****

ထိုထိုေသာ အမွတ္မထင္မ်ား၊ တခါတရံမ်ား၊ တိုက္ဆိုင္မႈမ်ားႏွင့္ ႀကံဳဆံုေနသူတေယာက္သည္ တႀကိမ္တခါတြင္ေတာ့ လမ္းဆံုးတခုမွာ ရွိေနေသာအခ်စ္ဆီ ေမွ်ာ္ကိုးရင္ ထိုလမ္းကို ေလွ်ာက္သည္။ ျမင္ကြင္း ေသးေသးေလးထဲမွ ရွပ္အကြက္ေလးသည္ မိမိအား ၿပံဳး၍ ဆီးႀကိဳေနသည္။ ပို၍ ပို၍ ထင္ရွားလာေသာထိုလမ္းဆံုးသည္ မွတ္တိုင္တခုပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။    ။

    (မနက္ရံုးသြားတိုင္း အဲ့လူႀကီး... ကားေစာင့္ရင္း ငါ့မိန္းမ ငါ့ကို ဘယ္နားကမ်ားရႈိးေနမလဲလို႔ ေတြးေနေတာ့မယ္... ေအာ္ အသင္ေလာက...:D)