ေအာင္သေျပ

ကိုယ္ အိမ္ေအာက္ကို ဆင္းလာခဲ့တယ္။
ေက်ာင္းကားနဲ႔ ျပန္လာမဲ့သားကို အိမ္ေရွ႕က စီးႀကိဳဖို႔ေပါ႔။
ေဟာ...ဒီေန႔လည္း ေမ႔လာျပန္ျပီ ကတ္ေက်းယူဆင္းခဲ့ဖို႔ကို

အိမ္ေရွ႕မွာ ျမဴနီစပယ္က စိုက္ထားတဲ့ သေျပပင္တန္း စည္းရိုး
ခါတိုင္းေတာ့ သူတို႔ တိတိရိရိ ညီညီညာညာရွိေအာင္ အခ်ိန္မွန္ ကိုက္ျဖတ္ေနၾကပဲ..
အခုေတာ့ သူတို႔မျပဳျပင္တာ နည္းနည္းၾကာသြားလို႔ ျဖစ္မယ္..
အညြန္႔ေလးေတြ ဟိုတစ္စ ဒီတစ္စ ေထာင္ထြက္ေနၾကတာ
ကိုယ္ မ်က္စိက်ေနတာ အဲ့ဒိ အညြန္႔ေလးေတြ...
တစ္ပတ္ေလာက္ေတာင္ရွိျပီ
ပန္းႏုေရာင္၊ ပန္းရင့္ေရာင္၊ အညိဳႏု၊ အညိဳရင္႔၊ အစိမ္းႏု၊ အစိမ္းရင္႔၊ ၀ါေဖ်ာ႔ေဖ်ာ့ေလးေတြ..
ဟိုအညြန္႔ေလးကေတာ႔ ပန္းအိုးအတို၊ ဟိုဟာေလးကေတာ့ ပန္းအိုအရွည္..

ျမဴနီစပယ္က စိုက္ထားတာေတြ မခူးရ၊ မခ်ိဳးရဘူးဆို..
ဟိုတစ္ခါ ဘဘနဲ႔ အန္တီသန္း လာလည္တုန္းကေတာင္ အျပန္မွာ အိမ္ကဘုရားတင္ဖို႔ဆိုၿပီး ခ်ိဳးသြားေသးတယ္..
ငါလည္း ငါ့အိမ္က ငါ့ဘုရားကို ...ေနဦး..ေနဦး..
ကဲကဲ ..
ကမၻာေပၚက ေျမျပင္အႏွံ သူ႕ေနရာနဲ႔သူ လွပစြာ ဖူးပြင့္ေ၀ဆာေနတဲ့ ပန္း အားလံုးနဲ႔ ျမတ္စြာဘုရားအား
ဤေနရာမွ ယခုပင္ ပူေဇာ္လိုက္ပါ၏။