သတိထားမိေနတာပဲလား…
အတၱ၊ မာန၊ ေလာဘ၊ ေဒါသ နဲ႔ ေမာဟေတြ
ေပ်ာက္ကြယ္ေနတဲ႔ ေမတၱာတရား။
ကိုယ္ဘယ္လိုမွေန မေပ်ာ္ေတာ့ဘူး။
အခြင့္အေရးဆိုတာ၊ တသက္မွာ ႏွစ္ခါေပၚဖို႔ မလြယ္ဘူးတဲ႔…
ကံေကာင္းေထာက္မ,လို႔ေပပဲလား။
ဒီအခြင့္အေရးကို အမိအရ ကိုယ္,ဆုပ္ကိုင္ႏိုင္ခဲ့တယ္။
ေက်းဇူးပါကြယ္။
...............
"ငါ၏ကိုယ္မွာ၊ နံသာေမႊးႀကိဳင္၊ ၿမဲခိုင္လွစြာ၊ ေကာင္းရာမျမင္၊ ဆံပင္သာရွိ၊ အေမႊးရွိ၍၊ ရွိသည့္လက္သည္း၊ ေျခအသည္းႏွင္၊့ သြားလည္းတစ္ေထြ၊ အေရတမ်ိဳး၊ ညွီနံဆိုးသည္၊ အသိုးအပုတ္ခ်ည္းပါတကား။ "
ရႈပ္ေထြးထူထပ္၊ လိမ္ေကာက္ၾကမ္းရွ၊ ဒုကၡေပးလွတဲ့ ဒီဆံပင္ေတြ ရိတ္သင္လိုက္ရတာနဲ႔တင္ စိတ္ထဲေတာ္ေတာ္ရွင္းသြားတယ္။
တစ္ေယာက္ေသာသူက သူရိတ္ေပးပါရေစ လို႔ ဆရာေလးထံခြင့္ေတာင္းေလေတာ့
သားဦးေလးဖြားၿပီးစ ယုယစြာၿဖီးသင္ သူရွင္းကာေပးခဲ့တာသတိရ
ဆရာေလးခြင့္မေပးခဲ့တာ စိတ္ထဲက ဒီလိုနားလည္ ...
“တဏွာရာဂသည္ ေမတၱာလိုလိုႏွင့္ ၀င္တတ္သည္” ဟု ရွင္ေတာ္ဘုရား ထုတ္ေဖၚေဟာၾကား၊ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးထံမွ တဆင့္နားၾကားခဲ့ရဖူးေလေသာ တရားေတာ္ကို အမွတ္ရ...
ပညာစခန္း တတ္လွမ္းစဟန္ျပင္ သတိတရား ကိုယ္ရံုကို ခ်ပ္၀တ္တန္ဆာလို ဆင္ျမန္းရပါေလၿပီ။
မသုမနစာရီ
ေ၀လီေ၀လင္း စႀကႍေလးေလွ်ာက္ရတာ သာေတာင့္သာယာရွိသလိုလိုနဲ႔ ငါဆိုတဲ့ ပမႊားေကာင္က၀မ္းတစ္ထြာကို ဒီလို ေက်ာင္းရတာ ၀မ္းနည္းလာခ်င္သလိုလို
ဒို႔ အတြက္ လမ္းၾကမ္းႀကီးကို ေလွ်ာက္ခဲ့ရတာ ေလးအသၤေခ်နဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္းတဲ့။
sacrifice ဆိုတဲ့စကားလံုးကို နားထဲက အထပ္ထပ္ၾကား။
စို႔နစ္နစ္ႀကီးပါလား။
Friday, June 20, 2008
ေမတၱာခရီးအစ
...............
အာရံုဆြမ္းစားဖို႔ အိမ္တစ္အိမ္ကို ၾကြရတယ္။ ဆရာေတာ္ႀကီးက ေရွ႕ဆံုးကၾကြလို႔ သံဃာေလးပါးတန္းစီလို႔ လိုက္တယ္။ ေနာက္ကမွ သားကိုရင္။ ဆရာေလး မပုညက ကိုရင္ေနာက္က ခပ္ခြာခြာေလးလိုက္။ ေနာက္ကမွ အမွတ္သတိနဲ႔ မသုမနေပါ့။
ေၾသာ္…အနစ္နာခံသြားရွာေလတဲ့ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးမွာျဖင့္
ဘ၀သစ္ရဲ႕ စဦး ခရီး
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
‘မ’ေရ…ေတာ္ရုံလူမလုပ္ႏိုင္တဲ့ ကုသိုလ္ထူးတခု ျမင့္ျမတ္တဲ့ဘ၀တခုကို မရ ရေအာင္ယူႏိုင္ခဲ့သူမို ့ ေလးစားအားက် သာဓုေခၚမိပါတယ္ ‘မ’ရယ္…
မသုမနစာရီ
ဒီပို႔စ္ေလးဖတ္ရုံနဲ႔
ျငိမ္းေအးမူ႔ေတြေတာ္ေတာ္ရသြားတယ္။
လုပ္ႏိုင္ခဲ႔သူဆိုရင္ဘယ္ေလာက္မ်ားခ်မ္းေျမ႔မလဲလို႔....
ခံစားမိပါတယ္။
Post a Comment