ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး ဖတ္စာ

ေဖေဖ… ‘ဖက္ဆစ္’ ဆိုတာဘာလဲ။
ရက္စက္ၿပီး လူမဆန္တဲ့၀ါဒေပါ့။
ဒါဆိုဘာလို႔ ျမန္မာေတြက ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္နဲ႔ ေပါင္းခဲ့ၾကတာလဲ။
အဂၤလိပ္ကို လက္နက္ကိုင္ၿပီး တုိက္ခ်င္လို႔။
ဒါေပမယ့္ ဘာလို႔ လူဆိုးေတြနဲ႔ ေပါင္းရတာလဲ။
… `အ’ လို႔။ အျမင္မက်ယ္လို႔ ေပါ့။
ေနာက္ေတာ့ ျမန္မာက အဂၤလိပ္နဲ႔ေပါင္းၿပီး ဂ်ပန္ေတြကို ျပန္တိုက္တယ္ေနာ္။
အင္း… ဟုတ္တယ္။
ဒါေပမယ့္ ဘာလို႔ ဒုတိယကမၻာစစ္ အေၾကာင္းစာအုပ္ေတြမွာ ျမန္မာေတြရဲ့ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး အေၾကာင္း မပါရတာလဲ။ ပါရင္လည္း တစ္ေၾကာင္း ႏွစ္ေၾကာင္းေလာက္ပဲ…။
အဂၤလိပ္ေတြက သိပ္အေရးလုပ္ၿပီး မေဖာ္ျပခ်င္ၾကဘူး။ ၿပီးေတာ့ ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီးတစ္ခုလံုးနဲ႔ ယွဥ္လိုက္ရင္ေတာ့ ျမန္မာေတြရဲ့ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာက ေသးေသးေလး။ ျမန္မာေတြ ဂ်ပန္နဲ႔ မေပါင္းခဲ့ရင္လည္း ျမန္မာျပည္ကို ဂ်ပန္ေတြသိမ္းမွာပဲ။ ဂ်ပန္ကို ျပန္မေတာ္လွန္ခဲ့ရင္လည္း မဟာမိတ္ေတြက ဂ်ပန္ေတြကို ျပန္ေမာင္းထုတ္မွာပဲ…။
ဟင္… ဒါဆို ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ အလကားပဲေပါ့..။
မဟုတ္ဘူး.. သားရဲ့။ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးကေန ျမန္မာျပည္ရဲ့ လြတ္လပ္ေရးကို အရယူေပးမယ့္ ဖ.ဆ.ပ.လ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ဖြဲ႔စည္းႏိုင္ခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့…
ၿပီးေတာ့ ဘာလဲ…။
လူဆိုတာ မွားတတ္တယ္။ မွားရင္ ျပင္ၾကရတယ္။ မျပင္ႏိုင္ခဲ့ရင္ အေႂကြးတစ္ခု တင္က်န္ခဲ့တယ္။ ဗမာ့တပ္မေတာ္ဟာ ဂ်ပန္ေတြနဲ႔ ေပါင္းမိခဲ့တဲ့အတြက္, ျမန္မာျပည္ကို စစ္ႀကီးထဲ ဆြဲသြင္းသလို ျဖစ္သြားတဲ့အတြက္ တိုင္းျပည္အေပၚ အေႂကြးတင္သြားတယ္။ ဗမာ့တပ္မေတာ္က ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ပါ၀င္ၿပီး ဒီအေႂကြးကို ဆပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။

****

‘ဖက္ဆစ္’ ဆိုတာ ‘ရက္စက္ၿပီး လူမဆန္တဲ့၀ါဒ’ ဟု ကေလး နားလည္ေအာင္ ခပ္လြယ္လြယ္ ေျဖလိုက္ရသည္။ အကယ္၍သာ ‘ဖက္ဆစ္’ဆိုတာ အီတလီ ဘာသာစကား ‘ထင္းစည္း, ၀ါးစည္း’ က ဆင္းသက္လာတာ… ‘စည္းလံုးညီၫြတ္မႈကို အေျခခံတဲ့ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒ’ လို႔သာေျဖခဲ့လွ်င္ ဖက္ဆစ္၀ါဒကို သေဘာမ်ားက် သြားေလမလား မသိ။ လူပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးခ်င္းစီထက္ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဦးစားေပးရမည္ဟူေသာ သေဘာတရားသည္ အေပၚယံအားျဖင့္ အလြန္ျမင့္ျမတ္သေယာင္ ထင္ရေသာ္လည္း လူတစ္ဦးခ်င္းစီ၏ အခြင့္အေရးမ်ား ဆံုး႐ံႈးေနပါက ထိုသူတို႔ စုစည္းထားေသာ ႏိုင္ငံေတာ္သည္လည္း ဂုဏ္သိကၡာ ရွိမည္မဟုတ္။ လူမဆန္, သိကၡာကင္းမဲ့သည့္ အျပဳအမူမ်ားကို အားေပး အားေျမႇာက္ျပဳေပးသည့္ အျမင္က်ဥ္းေျမာင္းေသာ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒသာျဖစ္ေၾကာင္း သမိုင္းက သက္ေသထူခဲ့သည္။

ထိုစဥ္က ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္အခ်ိဳ႕သည္ လြတ္လပ္ေရးကို အရယူရန္ ေစတနာေကာင္းမ်ား ရွိခဲ့ေသာ္လည္း ေနာင္အက်ိဳးဆက္ကို ေကာင္းေကာင္း ထည့္မတြက္ခဲ့ပဲ အဂၤလိပ္ကို ခ်ရရင္ၿပီးေရာဟု ယူဆခဲ့ၾက၍ ဂ်ပန္ႏွင့္ ပူးေပါင္းခဲ့ၾကသည္။ “ဖက္ဆစ္စနစ္ကို လိုလား၍ မဟုတ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ လူပါးမ၀မႈေၾကာင့္ ဓနရွင္ေပါက္စ စိုးရိမ္မႈတို႔ေၾကာင့္သာ ျဖစ္သည္” ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုယ္တိုင္က ၀န္ခံခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံေရးအျမင္ က်ယ္သူမ်ားကေတာ့ ေရွးမဆြကပင္ ဂ်ပန္ႏွင့္ ပူးေပါင္းေရးကို လက္မခံခဲ့ၾက။ ဂ်ပန္တို႔ ျမန္မာျပည္ မ၀င္ခင္ကပင္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ဆန္႔က်င္ရန္ ျပင္ဆင္ခဲ့ၾကသည္။ ဂ်ပန္၀င္လာေတာ့လည္း မဟာမိတ္တပ္မ်ားႏွင့္ အဆက္သြယ္ရရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကသည္။

၁၉၄၃-ခု ၾသဂုတ္လ ၁-ရက္ေန႔တြင္ ဂ်ပန္စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ႐ုတ္သိမ္း၍ ေဒါက္တာဗေမာ္ဦးေဆာင္ေသာ ျမန္မာအစိုးရသစ္ထံ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာ အပ္ႏွင္းကာ “ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရး” ေၾကညာလိုက္သည္။ စင္စစ္ ေဒါက္တာဗေမာ္အစိုးရသည္ အေပၚယံအေယာင္မွ်သာျဖစ္၍ အေရးပါေသာ ဌာနမ်ားႏွင့္ တကယ့္ အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာမွန္သမွ်ကို ဂ်ပန္တို႔က ဆက္လက္ခ်ဳပ္ကိုင္ထားကာ ျမန္မာျပည္အား အေျခတက် ကၽြန္စနစ္သြင္းလိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ဤသည္ကို သိလွ်က္ႏွင့္ပင္ ရာထူးမက္ေသာ အစိုးရအဖြဲ႔၀င္အခ်ိဳ႕က တကယ့္ လြတ္လပ္ေရးႀကီးရေလဟန္ အႀကီးအက်ယ္ ၀ါဒျဖန္႔ အမႊန္းတင္ခဲ့ ၾကေသးသည္။

ေနာင္တစ္ႏွစ္အၾကာ ၁၉၄၄-ခု ၾသဂုတ္လတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဦးေဆာင္ေသာ ဗမာ့တပ္မေတာ္၊ သခင္သန္းထြန္း, သခင္စိုးစေသာ ကြန္ျမဴနစ္မ်ား, ကိုဗေဆြ, ကိုေက်ာ္ၿငိမ္းစေသာ ဆိုရွယ္လစ္မ်ားႏွင့္ အျခားေသာ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္မ်ား စုစည္း၍ “ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႔လြတ္လပ္ေရး အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (ဖတပလ) ကို ဖြဲ႔စည္းႏိုင္ခဲ့သည္ (ေနာင္တြင္ ေဗဒင္ကိန္းခန္းအရ ဖဆပလ - ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရး ျပည္သူ႔လြတ္လပ္ေရး အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဟု အမည္ေျပာင္းခဲ့သည္)။ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတြင္ ပုဂၢိဳလ္ေရး ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္မ်ားရွိေသာ္လည္း သူသည္ လြတ္လပ္ေရး စိတ္ဓာတ္အားလံုး၏ စုဆံုရာအထိမ္းအမွတ္ ျဖစ္ေနသည္၊ လူတန္းစားေပါင္းစံု, အျမင္မတူေသာ အဖြဲ႔စည္းေပါင္းစံုအား ကိုယ္စားျပဳႏိုင္သူျဖစ္သည္”ဟု ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသမားတို႔က သံုးသပ္ခဲ့ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား ဖဆပလအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး အင္အားစုမ်ားက ၀ိုင္းရံေပးခဲ့ၾကသည္။

၁၉၄၅-ခု မတ္လ ၂၇-ရက္ေန႔တြင္ ျပည္လံုးကၽြတ္ ေတာ္လွန္ေရး စတင္ခဲ့သည္ ဆိုေသာ္လည္း၊ စင္စစ္ ဆရာေတာ္ဦးပညာသီဟ, ကိုညိဳထြန္း, ဗိုလ္ၾကာလွေအာင္တို႔ ဦးစီးေသာ ရခိုင္မ်ိဳးခ်စ္ ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ားက ၁၉၄၄-ခု ႏွစ္ကုန္ပိုင္းကပင္ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးကို စတင္ခဲ့သည္။ ထိုစဥ္က ေတာ္လွန္ေရးသတင္းကို မဟာမိတ္တို႔က စစ္ေရးလွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္အျဖစ္ ဖုံးကြယ္ထားခ်င္ၾကသည္။ သိန္းေဖျမင့္ကဲ့သို႔ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားက သတင္းစာ, ေရဒီယိုမ်ားေပၚေရာက္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကသည္။ ဗိုလ္ဗထူးဦးေဆာင္ေသာ တပ္မ်ားကလည္း သတ္မွတ္ရက္ထက္ ေစာ၍ ၁၉၄၅-ခု မတ္လ ဂ-ရက္တြင္ ေတာ္လွန္ေရး စျပန္သည္။ ျပည္လံုးကၽြတ္ ေတာ္လွန္ေရးႀကီး စတင္ေသာအခါ အခ်ိဳ႕က “မဟာမိတ္ေတြလည္း မိတၳိလာသိမ္းေရာ၊ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးလည္း စေရာ” ဟု ေသးသိမ္ေအာင္ ေျပာၾကသည္။ ေတာ္လွန္ေရးသာ မျဖစ္ခဲ့ပါက မဟာမိတ္တို႔သည္ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္းေဒသတြင္ ဂ်ပန္တို႔၏ ျပင္းထန္ေသာခံစစ္ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရေပမည္။ ေျပာက္က်ားေတာ္လွန္ေရးေၾကာင့္ ဂ်ပန္တို႔၏ ေအာင္ျမင္စြာ ဆုတ္ခြာေရး အစီအစဥ္ပ်က္ရျခင္း ျဖစ္သည္။ မတ္လေတာ္လွန္ေရး၏ စစ္ေရးတန္းဖိုးကို လက္မခံလိုေသာ မဟာမိတ္တို႔သည္ပင္ စိတ္ဓာတ္စစ္ဆင္ေရး တန္ဖိုးႀကီးပံုကိုကား ျငင္းပယ္၍ မရ။ ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရးအတြက္ကား ပို၍ပင္ အေရးပါခဲ့ေလသည္။

အကယ္၍ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးတြင္ ဗမာ့တပ္မေတာ္သာ မပါ၀င္ခဲ့ပါက၊ ျမန္မာ့ေျမေပၚသို႔ ဖက္ဆစ္တို႔အား ေခၚယူလာမိခဲ့သည့္ အမွားတရပ္ကို ေခ်ဖ်က္ႏိုင္ မည္မဟုတ္။ မတ္လေတာ္လွန္ေရးသည္ တပ္မေတာ္မွ တိုင္းျပည္အေပၚတင္က်န္ေသာ သမိုင္းေႂကြးတရပ္ကို ဆပ္လိုက္ႏိုင္ျခင္း၏ သေကၤတလည္း ျဖစ္သည္။

စာၫႊန္း
သခင္တင္ျမ - ဘံုဘ၀မွာျဖင့္
သိန္းေဖျမင့္ - စစ္အတြင္းခရီးသည္
သခင္သန္းထြန္း - ဖက္ဆစ္ကၽြန္ဘ၀မွ လြတ္လပ္ေရးသို႔