မေပ်ာ္တဲ့ ေတာ္ရာ...

“ခ်င္” ပို႔စ္ကို မတင္ခင္ တုန္းက လက္ထဲမွာ ေရးၿပီးစ သံုး၊ ေလးပုဒ္ ရွိေနတယ္။ (အဟဲ ေလသံကေတာ့ တကယ့္ ၀ါရင့္ စာေရးဆရာႀကီး အတိုင္း.. ဂလို ေျပာခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီ..အဂုလို ေျပာလိုက္ရလို႔ ၀မ္းသာလိုက္တာ)
ကိုဧရာကိုေတာင္ တစ္ၿပိဳင္ထဲ သံုးပုဒ္ တင္လိုက္ရမလား လို႔ ညွိၾကည့္ေသးတယ္။ သူက တစ္ပုဒ္ခ်င္းပဲ တင္ပါဆိုလို႔ “ခ်င္” ကို တင္လိုက္တယ္။

ဘေလာ့ဂ္ေပၚက မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြကို အထူးေက်းဇူးတင္တယ္။ မသီတာ ေျပာခ်င္တာေတြကို နားေထာင္ေပးၿပီး၊ စိတ္၀င္တစား အျမင္ေလးေတြ ေဆြးေႏြးေပးၾကလို႔။ အျပင္ေလာကမွာ ဒီေလာက္ႀကီး ေျပာျပဖို႔ အေျခအေနအရ အခြင့္ မသာဘူး။
ဒီေတာ့ အခြင့္သာသလို ႏွိပ္စက္လိုက္ဦးမယ္… ဖတ္ၾကည့္ၾကပါဦး… မသီတာရဲ႕ မေပ်ာ္ပံု ေနာက္တစ္မ်ိဳး

****

က်ေနာ္ အဲ့ဒီ အိမ္ေရွ႕က ျဖတ္ေလွ်ာက္ေတာ့ ဘယ္ေၾကာင့္မွန္းမသိ အိမ္ထဲဘက္ကို ေခါင္းငဲ့ၾကည့္လိုက္မိတယ္။ ေၾသာ္ ဟိုအမ်ိဳးသမီး ဟင္းခ်က္ေနတယ္ကိုး။ အိမ္ေရွ႕ တံခါးေပါက္ကေန လွမ္းၾကည့္လိုက္ရင္ ဧည့္ခန္းကိုေက်ာ္လို႔ အိမ္ေနာက္ေဖး မီးဖိုေခ်ာင္ထိ လွမ္းျမင္ေနရတယ္ေလ။ အိမ္ခ်င္းကပ္လ်က္ ဆိုေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔က အေခၚအေျပာ မရွိၾကပါဘူး။

အဲ့ဒီ အိမ္ဆိုသည္မွာ အိမ္ေထာင္ဦးစီးျဖစ္မဲ့ ေယာက္်ားရယ္, ခုန ဟင္းခ်က္ေနတဲ့ မိန္းမရယ္, သူတို႔ ရဲ႕ သားႏွစ္ေယာက္ရယ္ … မိသားစု ပံုစံေလးကေတာ့ စံုစံုလင္လင္ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အဲ့ဒီ မိသားစုေပ့ါ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ပ်င္းစရာေကာင္းတဲ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ အိမ္နီးခ်င္းေတြ… ။

ကဲပါေလ အစဥ္လိုက္အတိုင္း စလိုက္ရေအာင္။ အိမ္ေထာင္ဦးစီး ဆိုတဲ့ ထိုေယာက္်ား။ မနက္အေစာႀကီး အိမ္ကထြက္တယ္၊ ညမိုးခ်ဳပ္မွ အိမ္ျပန္လာတယ္။ အဲ့ဒီလူကေတာ့ ပန္းခ်ီကားထဲက လူဗ်။ ဘယ္အခ်ိန္ေတြ႔ေတြ႔ ဒီအတိုင္းပဲမို႔ပါ။ က်ေနာ္ သူ႔အၿပံဳးကို မျမင္ဖူးသလို သူ႔အသံကိုလည္း မၾကားဖူးဘူး။ ကဲ မထူးဆန္းဘူးလား။

ဘယ္အခ်ိန္ၾကည့္လိုက္ ၾကည့္လိုက္ အၿမဲတမ္း အိပ္ခ်င္ေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ႔ အခုမွ အိပ္ယာက ထလာတဲ့ ပံုစံနဲ႔ မမကေတာ့ အခုနက ဟင္းခ်က္ေနတဲ့ မမေပါ့။ သူ႔ ကေလးႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ဟိုနားဒီနား သြားတာ ျမင္တယ္။ က်ေနာ့္ မိန္းမလို႔ လွလွပပ ျပင္ျပင္ဆင္ဆင္ တစ္ခါမွ မေတြ႔ရဘူး။ ယုတ္စြ အဆံုးဗ်ာ အဲ့ဒီ မိန္းမကို စကတ္ေလး၊ ဒရတ္စ္ ေလးနဲ႔ေတာင္ မျမင္ဖူးဘူး။

ပိန္လွီ ေျခာက္ကပ္ေနတဲ့ သူတို႔ ကေလးႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ၂၁ ရာစုရဲ႕ ဖြံၿဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံ တစ္ခုက ကေလးေတြပါဆိုတာ ကိ်န္တြယ္ၿပီး ေျပာရေတာ့ မလို …။ ေနႏိုင္လိုက္ၾကတာဗ်ာ playground ဆိုတာလည္း သူတို႔နဲ႔ မဆိုင္သလို။

ေသခ်ာတာကေတာ့ သူတို႔ဟာ လူေတြနဲ႔ မတူေပမဲ့ စက္႐ုပ္ေတြေတာ့လည္း မဟုတ္ၾကဘူးဗ်။

ခင္ဗ်ားတို႔ အက်ယ္ခ်ဳပ္ အက်ဥ္းက်ခံေနရတယ္ ဆိုတာ ၾကားဖူးၾကလား။ အက်ယ္ေတြေရာ အက်ဥ္းေတြေရာ မ်က္စိေတာ့ ႐ႈပ္ကုန္ၾကမွာပဲ။ က်ေနာ္ျမင္တာေတာ့ အဲဒ့ီ အတိုင္း.. အဲဒီ အတိုင္းပဲဗ်ာ။
ကဲ ဗ်ာ ဒီေလာက္ပါပဲ...။

*****

ေတာ္ရာမွာ မေပ်ာ္တဲ့ အေၾကာင္းေလးေတြ ပိုပိုမိုမို ဖြဲ႔ႏြဲ႔သည္ေပါ့… သယ္ရင္းတို႔ ..မ်ားကို သနားၿပီး ငိုမေနၾကနဲ႔ဦး။
စိတ္ဆရာ၀န္မ်ား ဖတ္မိရင္ “မသီတာ က်ေနၿပီ .. ေကာက္တင္ဦး” လို႔ ေျပာမွာလည္း ေၾကာက္လို႔ (ဒီက အယူးပါး)