ဘေလာ့ဂင္းရင္းနဲ႔ သတိထားမိတဲ့ အခ်က္ေလးေတြ ခ်ေရးလိုက္ပါတယ္။
မသီတာလည္း (မႀကီးမငယ္ေပမဲ့) ဘေလာ့ဥယ်ာဥ္ႀကီးထဲမွာေတာ့ လူႀကီးေနရာပဲ ေနခ်င္ခဲ့တာေပါ့…။ အို.. ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္.. လူငယ္ေတြ စာေရးျဖစ္ေအာင္ တဖက္တလမ္းက တြန္းအားေပးတဲ့ အေနနဲ႔ ဒီေလာကထဲ ငါရွိေနမယ္…။ (အမယ္ လာတာ လာတာ… ကံေကာင္းလို႔ ေအာက္ေျခမလြတ္တယ္)…။ အမွန္တကယ္က လူငယ္ေတြဆီက အားေတြယူဖို႔ ဒီေလာကထဲမွာ မသီတာ ရွိေနတာ…။
အျပင္ေလာကမွာ မသီတာေရာ ကိုဧရာပါ အေပါင္းအသင္းမိတ္ေဆြ နည္းပါတယ္။ မသီတာတို႔ရဲ႕ မေႏြးေထြးတတ္တဲ့ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ေၾကာင့္ပါ။ အနားမွာ ရွိတဲ့သူကို မသက္မသာ မလံုမလဲ ျဖစ္ေစတဲ့ ခံစားမႈမ်ိဳး ေပးစြမ္းႏိုင္တဲ့ ေမြးရာပါ ဒီဗီဇဆိုးကို သတိထားမိလာတယ္။ လိုေနတာ သဂၤါရ ရသပါတဲ့ရွင္…။
ကိုယ္ကိုတိုင္က အမိ်ဳးသမီးျဖစ္ေနေလေတာ့ ဘေလာ့ဂါ အမိ်ဳးသမီးေတြကို ပိုၿပီး နားလည္ ႏွစ္သက္ စြဲလန္းမိတယ္။ ငါဘာေၾကာင့္ မိန္းမျဖစ္ေနရတာလဲ ဆိုတဲ့ ဂြက်က်ေမးခြန္းရဲ႕ အေျဖကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ရသြားၿပီ ဆိုပါေတာ့။ ေနာင္ဘ၀မ်ားရွိခဲ့ရင္ မ,ဆိုတဲ့သတၱ၀ါ မျဖစ္ပါရေစနဲ႔ေတာ့လို႔ ေတာင္းခဲ့တဲ့ဆုကိုေတာင္ ေယာင္ရမ္းၿပီး ေတာင္းခဲ့တာမွန္း ေသခ်ာသြားၿပီ…။
sonata-cantataရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က မပါမျဖစ္တဲ့ ကိုဧရာႀကီးနဲ႔မသီတာ တို႔ရဲ႕ ဒီပို႔စ္မတင္ရဘူး၊ သည္စာသား မထည့္ရဘူး၊ သူကလက္နဲ႔ေရးရင္ ကိုယ္ကပါးစပ္နဲ႔ ဖ်က္၊ ကိုယ္က ႏွလံုးသားနဲ႔ေရးရင္ သူကဦးေႏွာက္နဲ႔ ဖ်က္ စတဲ့ စတဲ့ ၀ိေရာဓိေလးေတြ… ။ အလြန္ စိတ္၀င္စားဖို႔ေကာင္းပါတယ္…။
သင္ခဲ့ဖူးတဲ့ လူႏွင့္ ပတ္၀န္းက်င္တို႔၏ အညမည သေဘာတရားဆိုတာ… မသီတာသည္ ဘေလာ့ေလာကနဲ႔ ပရေလာက အဲေလ ေယာင္လို႔ ျပင္ပေလာက၌ စီးေမ်ာေနသည္ဆိုဆို နစ္ျမဳပ္ေနသည္ပဲေျပာေျပာ အညမညေတြက ေပးလိုက္တဲ့ အသိတရားကေတာ့ ကိုယ္နဲ႔ ကိုယ္မွလြဲေသာ အျခား၊ မ နဲ႔ မ မွႂကြင္းေသာ အက်န္ (အႂကြင္း အက်န္ ဆိုေတာ့ ေကာင္းေသးပါဘူး… ဒီအတိုင္းပဲထားလိုက္ပါ နားလည္ပါတယ္ေနာ့)၊ လူန႔ဲ လူမဟုတ္ေသာ သတၱ၀ါ အားလံုးကို ပိုမိုနားလည္ တန္ဖိုးထားတတ္လာျခင္းပါ… ။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
Sunday, March 22, 2009
အညမည
မသီတာေလ ဘေလာ့ေလးလုပ္ၿပီး စာေတြလည္းေရးရ။ ဘေလာ့မိတ္ေဆြေတြဆီ CBox မွာႏႈတ္ဆက္လိုက္။ ပို႔စ္ေတြ ဖတ္လိုက္၊ ေကာ္မန္႔ေတြ ေရးလိုက္နဲ႔ စိတ္ခ်မ္းသာပါတယ္။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
9 comments:
အျပန္အလွန္ တည္းျဖတ္ေပးေနၾကတာလား...
ေခါင္း ၂ လံုးဆိုေတာ့ ပိုေကာင္းတာေပါ့ဗ်ား... း)
လူန႔ဲ လူမဟုတ္ေသာ သတၱ၀ါ အားလံုးကို ပိုမိုနားလည္ တန္ဖိုးထားတတ္လာျခင္းပါ… ။အပင္ေတြမပါဘူးလား။
း)
mm
အဲဒီလို အယ္ဒီတာႀကီး ရွိေတာ႔ ပိုေကာင္းတာေပါ႔ မမသီတာရယ္။ ခ်ိဳသင္းမွာေတာ႔ ေရးၿပီးတိုင္း ျပရတာ ေ၀ဖန္ပါအုံး၊ ဘာမေကာင္းလဲ ေျပာပါအုံးနဲ႔။ ဘာမွကို အၾကံဥာဏ္မေပးဘူး။ မေကာင္းဘူးေျပာရင္ စာမေရးမွာ စိုးလို႔ တဲ႔..။ အဲဒီေတာ႔ အေျခအေနမွန္ကို ဘယ္သိပါ႔မလဲေနာ္။
အညမည သေဘာတရားေတြကို ျပန္လည္ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ မိသြားပါေၾကာင္းးးးးးး
မသီတာ.. မီယာလည္း ျဖစ္ဖူးၿပီး.. မႏုသြဲ႔ရဲ႕ ပုိ႔စ္တခုနဲ႔။ ခုထိ link မလုပ္တတ္ေသးဘူး.. ေနာက္မွ သူမ်ားေတြ ေမးၾကည့္မလုိ႔။ အမက အယ္ဒီတာရွိတာ ဘက္ဆဲလာမုိ႔လုိ႔ပါ။
မမသီရိ said...
တို႕ေတြလဲ.. မတန္ခူးနဲ႕ သေဘာတူတယ္
မိန္းမ ျဖစ္ရတာ အရမ္း ဂုဏ္ယူစရာေကာင္းတယ္ ထင္မိတယ္
ဘယ္တုန္းကမွ ၀မ္းမနည္ဖူး .. စိတ္မညစ္ဖူးဘူး..
မိန္းမမို႕ ဓမၼတာအတိုင္း ဓမၼတာျဖစ္တာပဲေနာ္.. း)
မီယာေရ .. စိတ္မညစ္ပါနဲ႕.ေၾကာက္စရာလဲ လိုမယ္ မထင္..
အျမဲ စိတ္ပ်ိဳ ကိုယ္ႏု ေအာင္ ေနႏိုင္ရင္..
ကိုယ့္က်န္းမာေရး အျမဲ ကိုယ္တိုင္ေစာင့္ေရွာက္ရင္..
ကိုယ့္ကို ခ်စ္ခင္သူေတြလဲ ရွိရင္..
ျပီးေတာ့.. ကိုယ္က ခ်စ္ခင္ရမဲ့ သူေတြလဲ ရွိရင္..
မိန္းမျဖစ္ရတာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္..
ကမၻာေပၚမွာ. Gender Equality awareness raising ေတြလုပ္လာၾကတဲ့အခ်ိန္.. ေယာက်ာၤးေလးေဆာင္ရြက္ႏိုင္တဲံ အရာအားလုံးနီးပါ မိန္းမေတြ လုပ္ႏိုင္ေပမဲံ... မိန္းမေတြ လုပ္ႏိုင္တဲ့ တခုတည္းေသာ အလုပ္က
ကေလးမီးဖြားျခင္းပဲ.. ေလ.. ေနာ္
......
မသီတာ မိန္းခေလးျဖစ္လို႕ စိတ္ေနသလား လို႕ပါ.. ေလရွည္မိျပီထင္ရဲ႕... း)
ကဲ.. မိန္းမျဖစ္လို႕ စိတ္မညစ္ၾကေၾကး ေနာ္..
March 22, 2009 8:02 PM
မညစ္ဘူးမသီတာ၊ မညစ္ဘူး၊ :P:P:P
ကိုယ္ပိုင္ အယ္ဒီတာနဲ႕ ပါဘလစ္ရွာနဲ႕ မသီတာ...
ဘယ္ေလာက္ေကာင္းသလဲ...
ရွာမွ ရွားပဲေလ...
“သူက လက္နဲ႔ ေရးရင္ ကုိယ္က ပါးစပ္နဲ႔ ဖ်က္၊ ကုိယ္က ႏွလုံးသားနဲ႔ ေရးရင္ သူက ဦးေႏွာက္နဲ႔ ဖ်က္.... ”
မသီတာ ေရးထားတာ ရီလိုက္ရတာ... အယ္ဒီတာ ရွိေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့ အမရ.. အဲဒါေၾကာင့္ အမရဲ႕ပို႔စ္ေတြက ဖတ္လုိ႔ေကာင္းတာ... ပုိ႔စ္အေဟာင္းေတြလည္း တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပန္ဖတ္ေနတယ္.. :)
Post a Comment