လမ္းခြဲ အၿပံဳး

အသက္ရွင္ေနလ်က္ကယ္နဲ႔
အသက္ရႈေနတာကို
ေမ့ေနခဲ့တယ္၊
ေန႔ ကို လ စားေနေပမဲ့
ႏွစ္ေတြက ေရွ႕မွာလာဦးမွာပါလို႔
အမွတ္မရွိတဲ့ ငါ...။


သတ္မွတ္ၿပီးသား တခိ်န္ရယ္
ေရာက္ၿပီကြယ္လို႔
မင္းအခ်က္ေပးေလမွ၊
ပ်ာယိပ်ာယာနဲ႔
ပင့္သက္ကို အေမာတေကာရႈ
ထြက္သက္ေတြ ျပင္းျပင္း႐ိႈက္...။


မျမင္ရတဲ့ ထပ္တူညီေတြ
ေလလႈိင္းကေန ဖမ္းဆုပ္
သိမ္းထုပ္ကာ ထားမယ္ဆိုတာယံု၊
အျပစ္အနာအဆာေတြကိုေတာ့
လ်စ္လ်ဴကာ ထားလိုက္ပါေတာ့
မ်က္လံုးခ်င္းစကားမေျပာလိုက္ရသူေရ
မင္း မငိုနဲ႔...။


ပန္းလွပါတယ္ေမ
အလြမ္းေတြသာ သယ္မသြားပါနဲ႔
အစြမ္းေတြ တေလွနဲ႔မို႔
အလွည့္က်လာေတာ့ မႏြဲ႔ၾကစတမ္းေပါ့၊
အက်ိဳးအေၾကာင္း အစံုအလင္နဲ႔
အဆိုးအေကာင္းသြန္သင္လို႔
ပီတိေတြ အဖန္ဖန္စားသံုး
ဥယ်ာဥ္ထဲမွာေလ
ဆံျဖဴလို႔ ခါးကုန္းသိတိုင္
မင္း အၿပံဳးေတြ လိႈင္ ပါေစ...။ ။

(မသီတာကို စာေရးျဖစ္ေအာင္ တြန္းအားေပးခဲ့တဲ့၊ ပညာသင္ ခရီးတခု ၿပီးဆံုးလို႔  ျပည္ေတာ္ျပန္ေတာ့မည့္ ဘေလာ့ဂါ ညီမ အတြက္~)