Buddhism and Blasphemy

ဘာသာ အယူ၀ါဒမ်ိဳးစံု အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ၾကသည့္အခါ တဖက္ႏွင့္ တစ္ဖက္ ေ၀ဖန္ၾက ေဆြးေႏြးၾကသည္ကို ေရွာင္လႊဲ၍ မရႏိုင္ပါ။ ဗုဒၶျမတ္စြာ သက္ေတာ္ ထင္ရွားရွိစဥ္ကလည္း ဗုဒၶႏွင့္ တပည့္ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ အယူ၀ါဒတစ္ပါးရွိသည့္ ရေသ့၊ ရဟန္း၊ ပရိဗိုဇ္တို႔၏ ေက်ာင္းမ်ားသို႔ တမင္သြားေရာက္၍ အယူ၀ါဒ ေဆြးေႏြးေလ့ ရွိခဲ့ၾကသည္။ အယူ၀ါဒတစ္ပါးရွိသူတို႔ကလည္း ဘုရားရွင္ထံ လာေရာက္၍ အယူ၀ါဒ ေဆြးေႏြးဖလွယ္ေလ့ ရွိၾကသည္။ ရံခါတြင္ ေဆြးေႏြး ဖလွယ္ျခင္းမွ်မက အယူ၀ါဒၿပိဳင္ပြဲ စကားစစ္ထိုးပြဲ ပံုစံအထိ ျဖစ္သည္လည္း ရွိသည္။ ရံခါတြင္ အက်ိဳး အေၾကာင္းျပ၍ ေဆြးေႏြး ေ၀ဖန္ျခင္းမဟုတ္ဘဲ၊ တမင္သက္သက္ ပုတ္ခတ္ ေစာ္ကား ဆဲေရးသည္မ်ားကိုလည္း ႀကံဳရတတ္သည္။ ဘာသာေရးသမိုင္း တစ္ေလွ်ာက္တြင္ ဘာသာတရား အခ်င္းခ်င္း (အျပဳသေဘာျဖစ္ေစ၊ အပ်က္သေဘာျဖစ္ေစ) ေ၀ဖန္ၾက၊ ႐ႈတ္ခ်ၾက၊ ထိပါးေျပာ ဆိုၾကသည္မွာ အထူးအဆန္း မဟုတ္။

မိမိတို႔ ယံုၾကည္ ကိုးကြယ္ေသာ ဘာသာအယူ၀ါဒအား အၾကည္ညိဳပ်က္ေစရန္ ကဲ့ရဲ႕႐ႈတ္ခ် ေရးသား ေျပာဆိုသည္မ်ားကို ျမင္ရ ၾကားရေသာအခါ လူ႔သဘာ၀အရ မေက်မခ်မ္း ျဖစ္တတ္ၾကသည္။ စိတ္လိုက္မာန္ပါ တုန္႔ျပန္တတ္ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ အစိုးရကိုယ္တိုင္က Blasphemy Law မ်ားထုတ္ကာ (ေသဒဏ္အထိ) ျပင္းထန္စြာ အျပစ္ေပး တတ္ၾကသည္။ ထိုသုိ႔ ဘာသာတရားေရး အၾကည္ညိဳပ်က္ေစရန္ ကဲ့ရဲ႕ေျပာဆိုသည္တို႔ကို ဥပေဒမဲ့ အၾကမ္းဖက္ တုန္႔ျပန္ျခင္း၊ ဥပေဒမ်ားျဖင့္ ျပင္းထန္စြာ အေရးယူျခင္းတို႔သည္ ဗုဒၶအဆံုးအမႏွင့္ ဆီေလွ်ာ္ပါ၏ေလာ။ ထိုအတူပင္ တစ္ပါးသူတုိ႔ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္ေသာ ဘာသာတရားအား အေၾကာင္းမဲ့ ပုတ္ခတ္ ေစာ္ကားျခင္းသည္ သင့္ေတာ္ပါ၏ ေလာ။

ဤေနရာတြင္ မတူညီသည့္ ဘာသာအယူ၀ါဒ အသီးသီးတို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲ ေနထိုင္ႏိုင္ေရးအတြက္ အေသာကမင္းႀကီး ခ်မွတ္ခဲ့ေသာ သေဘာထားကို သံုးသပ္ ဆင္ျခင္သင့္ပါသည္။

“… လိုရင္းကား ႏႈတ္ကိုေစာင့္စည္းျခင္းပင္ ျဖစ္၏။ မိမိတို႔၏ ဘာသာတရားကို ခ်ီးျမႇင့္ေျမာက္စား၍ တစ္ပါးသူတို႔၏ ဘာသာတရားကို ကဲ့ရဲ႕႐ႈတ္ခ်ျခင္း မျပဳလုပ္ရာ။ အကယ္၍ အက်ိဳးသင့္ အေၾကာင္းသင့္ ေ၀ဖန္ပါကလည္း ညင္သာေပ်ာ့ေျပာင္းစြာ ေ၀ဖန္ရေပမည္။ အျခား ဘာသာတရားတို႔ကို ေလးစား ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္းျဖင့္ မိမိတို႔၏ ဘာသာတရားကို တိုးတက္ႀကီးပြားေစၿပီးလွ်င္ အျခား ဘာသာတရားတို႔ အတြက္လည္း ေက်းဇူးမ်ားရာ၏။ ထိုသို႔မဟုတ္ပါက မိမိတို႔၏ ဘာသာတရားကိုပင္ ပ်က္စီး ညိွဳးမွိန္ေစ၍ အျခား ဘာသာတရားတို႔ကိုလည္း အက်ိဳးယုတ္ေစ၏။ မိမိဘာသာတရားကို ခ်ီးျမင့္ေျမႇာက္စား၍ အျခားဘာသာတရားတို႔ကို ကဲ့ရဲ႕ပုတ္ခတ္သူတို႔သည္ မိမိတို႔၏ ဘာသာတရားအား ၾကည္ညိုစိတ္ျဖင့္ မိမိဘာသာတရား ဂုဏ္တက္ေစရန္ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္ျခင္း ျဖစ္သည္မွန္ေသာ္လည္း၊ စင္စစ္ မိမိတို႔ဘာသာတရားကိုသာ ပို၍ေလးနက္စြာ ပ်က္စီးဆုတ္ယုတ္ေစသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘာသာတရား အခ်င္းခ်င္း ညီညြတ္ျခင္းသည္သာ မြန္ျမတ္ေပသည္။ အျခားသူတို႔၏ ဘာသာတရားမ်ားကို အခ်င္းခ်င္း ေလးစား ၾကားနာၾကကုန္ေလာ့။ …” (အေသာက ေက်ာက္စာ အမွတ္-၁၂)

တစ္ပါးသူတို႔၏ အယူ၀ါဒတို႔ကို အေၾကာင္းမဲ့ ထိပါးပုတ္ခတ္ျခင္း၊ ႐ုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းစြာ ဆဲေရးျခင္းတို႔သည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ညီညြတ္ေရးကို အစဥ္လိုလားေသာ ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမကို သက္၀င္သူမ်ား ေရွာင္ရွားအပ္ေသာ မိစၧာ၀ါစာမ်ား ျဖစ္ေလသည္။ လက္ေတြ႔တြင္လည္း ထိုသို႔ အဆင္ျခင္မဲ့ ထိပါးပုတ္ခတ္မႈတို႔ေၾကာင့္ မလိုလားအပ္ေသာ ေသြးထြက္သံယို အဓိက႐ုဏ္းျဖစ္ၿပီး အျပစ္မရွိသူေတြ ေသေၾက ပ်က္စီးၾကရသည္ကို မၾကာခဏ ေတြ႔ေနရပါသည္။ ထို႔အတူပင္ တစ္ဖက္က ထိပါးပုတ္ခတ္လာသည္ကို မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ကာ အၾကမ္းဖက္ တုန္႔ျပန္ျခင္းသည္လည္း အလားတူ ဆိုးက်ိဳးမ်ားကို ျဖစ္ေပၚ ေစပါသည္။ ရန္ကို ရန္ျဖင့္ တုန္႔ျပန္ျခင္းသည္ ထိုရန္စကို တိုးပြားေစရန္သာ ျဖစ္၍ ဗုဒၶတရားေတာ္တို႔ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဖက္ ျဖစ္ေလသည္။ စင္စစ္ မိမိတို႔ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ေသာ ရတနားသံုးပါးအား အၾကည္ညိဳပ်က္ေစရန္ ကဲ့ရဲ႕ေျပာဆိုမႈ (အ၀ဏၰဘာသန) အား မည္သို႔တုန္႔ျပန္ရမည္ကို ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ဒီဃနိကာယ္ ျဗဟၼဇာလသုတ္တြင္ ေဟာၾကားထားပါသည္။

ရဟန္းတို႔… တစ္ပါးသူတို႔သည္ ငါ၏ ဂုဏ္ကို ျဖစ္ေစ၊ တရားေတာ္၏ ဂုဏ္ကို ျဖစ္ေစ၊ သံဃာေတာ္၏ ဂုဏ္ကို ျဖစ္ေစ ကဲ့ရဲ႕ေျပာဆိုျငားအံ့၊ သင္တို႔သည္ ရန္ၿငိဳးထားျခင္း၊ ႏွလံုးမသာယာျခင္း၊ စိတ္အခဲမေက်ျခင္း မျဖစ္ေစသင့္။ [...]  စိတ္ဆိုးျခင္း၊ ႏွလံုးမသာယာျခင္း ျဖစ္ၾကလွ်င္ သင္တို႔အားသာ အႏၲရာယ္ ျဖစ္ရာ၏။ 

ရဟန္းတို႔ […] သင္တို႔သည္ စိတ္ဆိုးျခင္း၊ ႏွလံုးမသာယာျခင္း ျဖစ္ၾကလွ်င္ သူတစ္ပါးတို႔၏ စကားေကာင္း စကားဆုိးကို သိႏိုင္ၾကပါမည္ေလာ…။ (မသိႏိုင္ၾကပါ အရွင္ဘုရား)

ရဟန္းတို႔… တစ္ပါးသူတို႔သည္ ငါ၏ ဂုဏ္ကို ျဖစ္ေစ၊ တရားေတာ္၏ ဂုဏ္ကို ျဖစ္ေစ၊ သံဃာေတာ္၏ ဂုဏ္ကို ျဖစ္ေစ ကဲ့ရဲ႕ေျပာဆိုျခင္းအား “ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္ ဤစကားသည္ မဟုတ္၊ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္ ဤစကားသည္ မမွန္၊ စင္စစ္ ဤအျပစ္တို႔သည္ ငါတို႔တြင္ မရွိ” ဟု မဟုတ္မွန္သည္ကို မဟုတ္မွန္သည့္အတိုင္း ေျဖရွင္းၾကရမည္။ (ဒီဃနိကာယ္ ျဗဟၼဇာလသုတ္)

ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမတြင္ သက္၀င္သူမ်ား အေနျဖင့္ ရတနာသံုးပါးအား အၾကည္ညိဳမဲ့ ျဖစ္ေစရန္ စြပ္စြဲေ၀ဖန္လာပါက ေဒါသ အာဃာတတို႔ မထားပဲ၊ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းစြာ ေျဖရွင္း တုန္ျပန္ၾကရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ အကယ္၍ မေျဖရွင္းဘဲ ၿငိမ္၍ သည္းခံပါက ထိုသုိ႔ စြပ္စြဲေသာ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္မ်ား ရွိေနသေယာင္ သံသယျဖစ္ဖြယ္ရွိသျဖင့္ အက်ိဳးသင့္ အေၾကာင္းသင့္ ေျဖရွင္းသင့္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ အေၾကာင္းမဲ့သက္သက္ ထိပါး ဆဲေရး႐ႈတ္ခ်ျခင္းမ်ိဳးကိုမူ အေရးတယူ ျပဳမေနေတာ့ဘဲ သည္းခံ (အဓိ၀ါသနခႏၲိ) သင့္ေၾကာင္း အ႒ကထာက မွတ္ခ်က္ျပဳ ထားပါသည္။ ဤသို႔မဟုတ္ဘဲ စိတ္လုိက္မာန္ပါ ေျပာဆို တုန္႔ျပန္ျခင္း၊ အၾကမ္းဖက္ တိုက္ခိုက္ျခင္းတို႔ ျပဳပါက ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္စလံုး ပ်က္စီးရာ ေရာက္ပါသည္။ ထိုအတူပင္ ရတနာသံုးပါးအား အၾကည္ညိဳမဲ့ ျဖစ္ေစရန္ ကဲ့ရဲ႕႐ႈတ္ခ်သူမ်ားအား ဥပေဒမ်ားထုတ္ကာ ျပင္းထန္စြာ အေရးယူမည္ဆိုပါကလည္း ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမျဖစ္ေသာ အဟႎသတရား၊ ေမတၱာတရား၊ ခႏၲီတရားတို႔ႏွင့္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီး ဆန္႔က်င္ေနသျဖင့္၊ သမိုင္းအစဥ္အဆက္ ထိန္းသိမ္းလာခဲ့သည့္ ဗုဒၶဘာသာ၏ ေကာင္းျမတ္ေသာ အစဥ္အလာႏွင့္ ဂုဏ္အသေရတို႔ကို ညိဳးမွိန္ေစမည္သာ ျဖစ္ေလသည္။