ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္ ထူးအိမ္သင္

တေန႔က သုႏွင္းဆီက ကဗ်ာ ပို႔စ္တင္ေတာ့
“… မိတ္ေဆြၾကီး သုႏွင္းဆီကိုးးး
ေတြ႔ရတာ လွလိုက္တာဗ်ာ…
(ကဗ်ာကို ေျပာတာပါ)” လို႔ ေကာ္မန္႔သြားေရးခဲ့ပါတယ္။
ေတြ႔ရတာ လွလိုက္တာဗ်ာ…ဆိုတာ သၾကၤန္မိုးဇတ္ကားထဲမွာ ကိုလတ္ႀကီး(ေဇာ္၀မ္း)က မႏြယ္(ေမသန္းႏု)ကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပံုေလးကို ယူသံုးလိုက္တာပါ။
မိန္းမေခ်ာေလးတေယာက္ကို ျမင္ျမင္ခ်င္း ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း မခိုးမခန္႔ လုပ္လိုက္ပံုကို စိတ္မ်က္စိထဲ ႏွစ္ခါ သံုးခါျပန္ျမင္လိုက္ၿပီး ေကာ္မန္႔မွာေတာင္ (ေဇာ္၀မ္းေလသံျဖင့္ ဖတ္ပါလို႔) ထပ္သြားျဖည့္ရင္ေကာင္းမလား ေတြးမိခဲ့ပါေသးတယ္။
ေနာက္တေန႔မွာပဲ သက္ေ၀က message ပို႔လာတယ္။
Zaw One passed away last nite :( တဲ့
အို..

ဦးေဇာ္၀မ္းက ကိုယ္ရဲ႕ အသည္းစြဲ အႏုပညာသည္ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုလတ္(က်မ၏ အကိုသံုးေယာက္အနက္မွ အလတ္)ကေတာ့ သူ႔သီခ်င္းေတြ အေတာ္ႀကိဳက္ပါတယ္။
မိစိမ္းကားရဲ႕ မာယာေတာၿမိဳင္ေျခ...
မုဆိုးေကာင္းတို႔မည္သည္ လမ္းမမွားေခ်.. သားေကာင္ကိုေဖြ. ေခ်ာ့ျမွဴကစားကာ သုဘဒၵါလို အသည္းမာသူပါေလ.. က်ားမ်က္ရည္ဆို ေျခေတာ္သူေဆးေန... ဆိုတဲ့ သီခ်င္း အေခြပါးေအာင္ဖြင့္လြန္းလို႔ ကိုလတ္ အသည္းမ်ားကြဲေနသလား လို႔ ေဘးကေန အကဲခတ္ခဲ့ရတာအေမာ..ဖြင့္လည္းမေမးရဲဘူး။ ကိုယ့္ထက္အႀကီးလည္းျဖစ္ျပန္၊ ေမာင္နဲ႔ႏွမ ပါးစပ္က ဖြင့္ေဆြးေႏြးလို႔ သင့္ေတာ္တဲ့အေၾကာင္းအရာ မဟုတ္ဟု လိုက္နာရတဲ့ (တင္းၾကပ္တဲ့) ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ ထံုးစံေတြရွိခဲ့ပါတယ္။
*****

မေန႔ကပါပဲ
ေပါက္နဲ႔ မငံုက CBox မွာလာႏႈတ္ဆက္ထားေတာ့
ေပါက္နဲ႔ မငံုေရ…လူက low spirits ျဖစ္ေနတယ္…ေကာ္မန္႔ေတြေတာ့ ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္ ႀကိဳးစားေရးေနပါတယ္ လို႔ ျပန္လိုက္တယ္။
ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္ ဆိုတာ ဘေလာ့ဂ္ေရးေဖာ္ေရးဖက္ေတြ အားလံုးကို ရည္ညႊန္းလိုက္တဲ့ ထူးအိမ္သင္ရဲ႕ အသံုးေလးကို ယူသံုးလိုက္တာပါ။ ခဏေနေတာ့ ေတြးမိျပန္တာက ငါ့အေျခအေနနဲ႔ ဒီေလာက္လွတဲ့ အသံုးကို ယူသံုးဖို႔ မသင့္ပါဘူးေလ ဆိုၿပီး messageကို ျပန္ဖ်က္ထားလိုက္ပါတယ္။

ဒီေန႔က ထူးအိမ္သင္ေန႔တဲ့
ဘယ္သူမွ ရိုက္မစစ္ပဲ ေျပာခဲ့ပါရေစေနာ္…
သူ သီခ်င္းဆိုရင္ေလ ကိုယ့္တေယာက္ထဲကို ဆိုျပေနသလိုပဲ…
တကယ္ေတာ့ သူက လူေတြအမ်ားႀကီး တေယာက္ခ်င္း တေယာက္ခ်င္းဆီကို အဲ့လို ခံစားခ်က္မ်ိဳး ျဖစ္ေအာင္ ဆိုသြားခဲ့တာ…
အို ရွင္းရွင္းပဲ ေျပာမယ္ ရွင့္ႏွလံုးသား အႀကီးႀကီးကို က်မခ်စ္တယ္
(ရွင္သိေအာင္ ေျပာလိုက္ဦးမယ္။ ဟို ကိုဧရာဆိုတဲ့ လူလည္ႀကီးေတာင္ ရွင့္ကိုခုတံုးလုပ္ၿပီး က်မကို မလိမ့္တပတ္ လုပ္သြားေသးသေတာ့…)