လွ်ာနဲ႔သြား

ေနာက္ပိုင္းမင္းသားႀကီး ကိုဧရာ မထြက္ခင္မွာ ေရွ႕ထြက္မင္းသမီးႀကီး မသီတာ ကပဲ ပရိသတ္ႀကီးကို အသံုးေတာ္ခံရပါဦးမယ္။ ေနာက္ပိုင္းမင္းသားတို႔ သဘာ၀အတိုင္း ဇာတ္စာေတြ က်က္ေနတာ မေက်ေသးလို႔ သူ႔ခမ်ာ ထြက္ခ်င္ရက္နဲ႔ မထြက္ႏိုင္ေသးပဲ အထြက္ခက္ေနရွာပါတယ္။ လင္နဲ႔ မယား ျဖစ္ေနေတာ့လည္း ပြဲမလန္႔ရ ပြဲမဆူရေလေအာင္ အေျခအေနကို ထိန္းဖို႔ မသီတာပဲ ေျပာင္သလင္းခါေနတဲ့ မ်က္ႏွာကို မ်က္ႏွာေခ်ေတြ ဖို႔သိပ္ နယ္ေစာင့္ၿပီး ထြက္လာရျပန္ေပါ့…:D
*****
ျမရဲ႕လ… ဆရာမဂ်ဴး ၀တၳဳကို ထူးအိမ္သင္က အသံနဲ႔ ဇတ္လမ္းဖတ္ျပတာ ပို႔စ္အျဖစ္ တင္လိုက္မိပါတယ္။ ဒီမွာပဲ ထူးအိမ္သင္ကို အူထဲ အသည္းထဲက စြဲေနတဲ့ ကိုဧရာတေယာက္… ထူးအိမ္သင္ခ်ီးမြမ္းခန္း မနားတမ္း လႊင့္ပါေတာ့တယ္။ သားႀကီးကို ေခၚၿပီး နားေထာင္ခိုင္းပါတယ္။ သား ဘယ္လိုေနလဲ ေကာင္းတယ္ေနာ္ သူ႔အသံက… လို႔ အစေဖာ္ေပးေတာ့ သားျဖစ္သူကလည္း အင္း ေကာင္းတယ္… သူ႔အသံက လူငယ္ေလး အသံမ်ိဳး... ခ်ိဳခ်ိဳ ေအးေအးလို႔ ျပန္ေျပာ။ ေနာက္သားအဖ ႏွစ္ေယာက္ အေျပာတင္မကဘူး၊ အလုပ္ပါ ပါလာၾကေရာ။ အသံသြင္းၾကတာတဲ့ အဲ့ဒီ ျမရဲ႕လ ကိုပဲ ဖေအလုပ္သူက သူ႕အသံႀကီးနဲ႔ ဖတ္၊ ဖေအတလွည့္နားေတာ့ သားလုပ္သူက youtube ကေန ေမဆြိရဲ႕ ေမာင္၊ မနဲ႔ေမာင္ သီခ်င္းေတြ ဖြင့္ၿပီး အသံသြင္းသတဲ့။ အေပါက္အလမ္း မတည့္လိုက္ပံုမ်ား…။ ညဥ့္ေတာ္ေတာ္နက္လာမွ သားေတာ္ေမာင္က တစခန္းရပ္ၿပီး သူတို႔အခန္းျပန္တယ္။ အရွိန္မေသေသးတဲ့ ကိုဧရာ ကြန္ျပူတာေရွ႕ထိုင္ၿပီး အသံသြင္းလိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ အိပ္ယာေပၚ ဆန္႔ဆန္႔ႀကီး ဇိမ္ယူေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ မသီတာ ကမန္းကတန္းထၿပီး အဲ့လူႀကီး ပါးစပ္ထပိတ္ရတယ္။ မသီတာကို အဲ့ဒီေလာက္ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ျခားသြားေစရေလာက္ေအာင္ ကိုဧရာ ဟဲလိုက္တာက

အခ်စ္ဆိုတာ ကိုင္တြယ္ ျပလို႔မရေပမဲ့၊ ခံစားသိလို႔ ရတဲ့အရာမို႔ စိတၱဇနာမ္အုပ္စုထဲ သြတ္သြင္း သတ္မွတ္လိုက္ပါတယ္…

မသီတာေရးတဲ့ အခ်စ္အေၾကာင္း ေျပာရေအာင္ ပို႔စ္ကို အသံသြင္းတာတဲ့ေလ… ဘေလာ့ဂ္ေရွ႕ထြက္ မင္းသမီးႀကီးက ဘေလာ့ဂ္ေပၚသာ ဟန္တလံုး ပန္တလံုး လုပ္ေနေပမဲ့၊ အိမ္မွာေတာ့ ရွက္တယ္ေတာ့ မ်က္ႏွာမေျပာင္ရဲဘူး။

တေယာက္က အခ်စ္အေၾကာင္းေျပာလို႔ တေယာက္က ကာတြန္းပံုဆြဲေပးရ၊ အသံသြင္းရနဲ႕ ပ်ာယာခပ္ေနလို႔ ဒီႏွစ္ေယာက္ သိပ္အဆင္ေျပေနၾကတယ္ ထင္ရင္ေတာ့ မွားပါလိမ့္မယ္။ လင္နဲ႔ မယား ဆိုတာကေတာ့ လွ်ာနဲ႔သြားပါပဲ။ ဒီေလာက္ နီးကပ္ေနမွေတာ့ ၿငိတာမဆန္းပါဘူး။ အသက္ေလးေတြ ရလာေတာ့ ေျပာတဲ့သူက ေျပာ၊ ၾကားတဲ့သူက ၾကားခ်င္ရာၾကား။ တို႔မ်ား ဘေလာ့ဂ္မွာ တခါတုန္းက တဂ္ပို႔စ္အျဖစ္ ေရးခဲ့ၾကတဲ့ တခါတုန္းက အလြဲ၊ အခုေတာ့ အမွတ္တရ ဆိုတာနဲ႔ ေျပာင္းျပန္… ဟိုတုန္းက အမွတ္တရ၊ အခုေတာ့ အလြဲ ဆိုတာမ်ိဳး ျဖစ္မွျဖစ္ပဲ။ ေလာေလာလတ္လတ္ လြဲပံုေလး ေရးျပဦးမယ္။ ၾကင္စဦးေတြ အတုခိုး မမွားၾကပါနဲ႔။ Don’t try this at home ေပါ့။
*****
ကိုဧရာနဲ႔ မသီတာတို႔ shopping center ႀကီးတခုထဲ ေရာက္ေနေစ
Sale ေတြလည္း ခ်ေနေစ

မသီတာ။ ။ ရွင္ အက်ႌ၊ ေဘာင္းဘီေလး ၀ယ္ခ်င္ ၀ယ္ဦးေလ

ကိုဧရာ။ ။ ေနာက္မွ ေနာက္မွ

ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပဲ ဆက္ေျပာ…

ကို ေဘာင္းဘီေတာ့ လိုခ်င္တယ္… ကို႔ ေဘာင္းဘီေတြက မေကာင္းေတာ့ဘူး

မသီတာ။ ။ အင္း..၀ယ္ေလ…

ေဘာင္းဘီေတြနားေရာက္သြား…

ကိုဧရာ။ ။ သီတာ ကို႔ခါး ဘယ္ေလာက္လဲ

မသီတာ။ ။ မသိဘူးေလ (အခုတေလာ ကိုဧရာ ေတာ္ေတာ္၀ လာၿပီး ဗိုက္ႀကီးတလံုးနဲ႔ျဖစ္ေနေတာ့၊ မသီတာလည္း အယင္ အတိုင္းအတာ အေဟာင္းကို ျပန္စဥ္းစားမေနေတာ့ပဲ လြယ္လြယ္ပဲ ေျပာလိုက္ပါတယ္။)

ကိုဧရာ။ ။ ဒါဆိုလည္း မ၀ယ္ေတာ့ဘူး ေနာက္မွပဲ

မသီတာ။ ။ ရွင့္ခါး ပါမလာဘူးလား)))

(ဟုတ္တယ္ တခြန္းပဲ ေျပာပလိုက္ေတာ့တယ္။ တယ္စိတ္မရွည္ခ်င္ဘူး။)
*****
ၾကင္စဦးတုန္းက လြဲပံု

မသီတာ အတြက္ ရန္ကုန္မွ ပါးလိုက္ေသာ လူႀကံဳကို မသီတာ့ သူငယ္ခ်င္းထံ ကိုဧရာ ႐ံုးမွ အျပန္ ၀င္ယူေစ
မသီတာ အိမ္၌ ရွိေနေစ
ကလင္ ကလင္ .. အိမ္ဖုန္းျမည္လာ

မသီတာ။ ။ ဟယ္လို… ကို လား ေျပာ

ကိုဧရာ။ ။သီတာ့ သူငယ္ခ်င္း အိမ္ ဖုန္းဆက္လို႔လည္း မရဘူး။ ကို႔ ဖုန္းကလည္း ဘက္ထရီကုန္ေနလို႔ အခု ဘူတာက ဖုန္းနဲ႔ ဆက္ေနတာ

မသီတာ။ ။ အင္း ကိုတို႔ကေတာ့ ျဖစ္ရမယ္။ အဲ့ဒါ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။

ကိုဧရာ။ ။ ျပန္လာေတာ့မယ္။ သူတို႔ဆီလည္း မဆက္ေတာ့ဘူး။ xx မရွိဘူး။

မသီတာ။ ။ ဘာေျပာတယ္))) မိန္းမအတြက္ လုပ္ေပးရတာကို ဆႏၵ မရွိဘူးေလး ဘာေလးနဲ႔

တဖက္မွ ကိုဧရာကလည္း ကုန္းေအာ္ေစ

ကိုဧရာ။ ။ ဘယ္မွာ ဆႏၵမရွိဘူး ေျပာလို႔လဲ။ ဆယ္ျပား မရွိေတာ့ဘူး ေျပာတာ။ ဖုန္းဆက္ဖို႔ ဆယ္ျပားေစ့