ေ႐ႊစာရံ ေက်ာက္၀ိုင္း

၂၀၀၉-ခုႏွစ္က ပင္းယၿမိဳ႕ေဟာင္းနားက ဒု႒၀တီျမစ္ကို ေရာက္ပါတယ္။ ျမစ္သာဆိုတယ္ ေရက ေခ်ာင္းသာသာေတာင္ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ေလွႀကီးတစ္စင္းက ျမစ္ကမ္းေပၚ ေရာက္ေနပါတယ္။ ျမစ္ကို ေလွကူးတို႔ေတြနဲ႔ ကူးစရာ မလိုဘဲ ပုဆိုး, လံုခ်ည္ေလးေတြမၿပီး ေျခလ်င္ ကူးေနၾကပါတယ္။ ဓာတ္ပံု႐ိုက္မယ္လုပ္ေတာ့… အနားကလူတစ္ေယာက္က ေျပာပါတယ္။ “ဟိုး… မွာ ပ်ပ်ေလး ျမင္ေနရတဲ့ ေတာင္ေပၚက ရဲ႐ြာမွာ ေရအားလွ်ပ္စစ္ထုတ္ဖို႔ ဆည္ေဆာက္ ေနတယ္ေလ” တဲ့။

ျမစ္ေရ ဒီေလာက္ နည္းသြားမွေတာ့ ဒီျမစ္ႀကီးကို အမွီျပဳၿပီး ရွာေဖြစားေသာက္ေနၾကတဲ့ ျမစ္႐ိုးတစ္ေလွ်ာက္က လယ္ယာ, ဥယ်ာဥ္စိုက္သူေတြ, တံငါသည္ေတြ, ကူးတို႔သမားေတြ ဘယ္လိုမ်ား စခန္းသြားၾကမွာပါလိမ့္လို႔ စဥ္းစားမိတယ္။

ေနာက္ရက္ ေ႐ႊစာရံကို ဘုရားဖူး ထြက္ေတာ့ ဒု႒၀တီနဲ႔ တစ္ႀကိမ္ ျပန္ဆံုရပါတယ္။ ျမစ္ကမ္းနံေဘးက အိမ္ၿခံ၀င္းေတြမွာ လူေတြ စုေ၀းေနတာ ေတြ႔ေတာ့ စပ္စုမိတယ္။ ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရတာကေတာ့...ဒု႒၀တီျမစ္ခင္းေက်ာက္ လွလွေလးေတြကို ေကာက္ၿပီး ေရာင္းေနၾကတဲ့ ေက်ာက္၀ိုင္းပါ။