“စိတ္ေကာင္းရွိ
သီလၿမဲ
၀ိပႆနာစြဲ
သံသရာ၀ဋ္မွ လြတ္မည္မလြဲ” ဆိုတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ေလးဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားနဲ႔ ရင္းႏွီးၿပီးသားပါ။
ပထမဦးဆံုး “စိတ္ေကာင္းရွိ” ဆိုတဲ့ စာေၾကာင္းေလးကို အေတြးနယ္ ခ်ဲ႕မိပါတယ္။ ဘယ္အရာကို စိတ္ေကာင္း၊ ဘယ္အရာကို စိတ္ဆိုး စိတ္ညစ္လို႔ ခြဲျခားပါမလဲ။ အေကာင္းအဆိုး၊ အမွားအမွန္ ခြဲျခားေ၀ဖန္ႏိုင္တဲ့ အသိဉာဏ္ရွိေသာ လူသားမ်ားအတြက္ လြယ္မေယာင္ ရွိပါတယ္။ ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း ကေလးဘ၀မွ စ၍လည္း လူႀကီးမိဘ ဆရာသမားမ်ားက စိတ္ေကာင္းထားတတ္ေအာင္ သြန္သင္ ဆံုးမေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ သို႔ေသာ္ စိတ္ေကာင္းကို အခ်ိန္တိုင္း၊ ေနရာတိုင္း၊ လူတိုင္းအေပၚ ထားႏိုင္ဖို႔၊ ထားတတ္ဖို႔ မလြယ္ကူတာကို သတိထားၾကည့္ရင္ သိႏိုင္ၾကပါလိမ့္မယ္။ “တစတစ စြန္႔၀ံ့မွလွ်င္ ဘ၀ေနာက္ေႏွာင္း ဆက္တိုင္းေကာင္း၏” ဆိုတဲ့ အဆိုအမိန္႔လို၊ ကိုယ္တတ္ႏိုင္သေလာက္ အေနအထားကေန စလို႔၊ စိတ္ေကာင္းကို ႀကိဳးစားထားၾကည့္ဖို႔ ဆႏၵရွိပါတယ္။
ဒီလိုေနရင္းနဲ႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာ့ ထင္တာပဲ ဆိုတာလို ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ေတာ့ စိတ္ေကာင္းလို႔ ထင္ၾကတာခ်ည္းပါလား လို႔ သတိထားမိလာပါတယ္။ လူတေယာက္ကို ၾကည့္မရဘူး ဆိုၾကပါစို႔… ဒီလူက ေဒါင့္ကို မက်ိဳးလို႔ ငါၾကည့္မရတာ…ငါ့စိတ္ကေတာ့ စိတ္ေကာင္း။ ဒီလူေတြ ငါ့ကို အထာမၾကည္တာ ငါသိတယ္၊ ငါ့စိတ္က စိတ္ေကာင္း…၊ သူတို႔ အကုသိုလ္နဲ႔ သူတို႔ မၾကည္တာေတာ့ မတတ္ႏိုင္ ဆိုတာမ်ိဳးု ကိုယ္ကိုတိုင္လည္း သေဘာထားတယ္။ စိတ္ေကာင္းရွိပါတယ္ဆိုတဲ့ အျခားသူေတြလည္း ဒီသေဘာမ်ိဳးပဲ ရွိၾကတယ္ဆိုတာ သူတို႔ အေျပာ အလုပ္ေတြကေန သိလာရပါတယ္။
ဒီလုိစိတ္ေကာင္းေတြ ရွိတဲ့ လူ႔အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့အတိုင္း မဟုတ္ပဲ မေအးခ်မ္းမႈ၊ မေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကို ေတြ႔ႀကံုလာတဲ့အခါ စိတ္ေကာင္းအေပၚ သံသယ၀င္မိပါတယ္။ ကမၻာႀကီးကပဲ စိတ္ေကာင္းနဲ႔ မတန္ေတာ့သလိုလို … စိတ္ေကာင္းဆိုတာ လူေပၚ၊ အေျခအေနေပၚလိုက္ၿပီး ထားရေတာ့မလိုလို သို႔ေလာသို႔ေလာ အေတြးမ်ား၀င္လာခဲ့ပါတယ္။ သံသယေတြနဲ႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္လည္ စိစစ္မႈေတြ လုပ္တဲ့အခါ ငါဟာ ငယ္ငယ္တုန္းကသာ စိတ္ေကာင္းရွိခဲ့ၿပီး၊ အခု ငါ့စိတ္ေကာင္းေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္ၿပီလဲ။ ငါဟာ ေျပာင္းလဲခဲ့ၿပီလား။ ဘယ္အရာေတြက ငါ့ကို ေျပာင္းလဲေစခဲ့သလဲ…။ ေမးခြန္းေပါင္းစံု ေခါင္းထဲ ၀င္လာတတ္ၿပီး အေျဖက မေသခ်ာ၊ ေမးခြန္းေတြက ေ၀ေ၀၀ါး၊ မၾကည္လင္ မခ်မ္းေျမ႕မႈေတြနဲ႔ ေလးလံ ထိုင္းမႈိင္းၿပီး၊ စိတ္ေကာင္းရွိတယ္ ဆိုသူႀကီးမွာ ထြက္ေပါက္ေတြ ပိတ္၊ မြန္းၾကပ္မႈေတြ ခံစားလာရတာ မျဖစ္သင့္ မျဖစ္ထိုက္ေပမဲ့ ျဖစ္လာခဲ့တာေတြပါ။
စိတ္ရဲ႕အလ်ဥ္ဟာ အလြန္လ်င္ျမန္ၿပီး သည္လူ တဦးတေယာက္တည္းအေပၚမွာပဲ အခုတင္ စိတ္ေကာင္းေတြ ထားေနၿပီး၊ အခုပဲ စိတ္ေကာင္းမထားႏိုင္ေတာ့တဲ့ အျဖစ္မ်ိဳးေတြက ကိုယ္နဲ႔ အရင္းႏွီးဆံုး အခ်စ္ခင္ဆံုး ဆိုတဲ့ လူေတြနဲ႔ပဲ ေတြ႔ႀကံဳရတဲ့အခါ၊ စိတ္ေကာင္းေနာက္ ေကာက္ေကာက္လိုက္ရင္း ေမာပန္းႏြမ္းလ်မႈေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။
အခုေတာ့ ပုထုဇဥ္ဆိုတဲ့ အညစ္အေၾကးမ်ားနဲ႔ လူတေယာက္အေနနဲ႔ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္လို႔ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့စိတ္ေတြမွာ အလိုအေလ်ာက္ေတာ့ စိတ္ေတြက ေကာင္းေနဖို႔ မလြယ္ကူတာ သတိထားမိပါၿပီ။ သတိ ၀ီရိယေလး ထည့္ၿပီး အားထုတ္မႈနဲ႔ ေစတနာေကာင္း၊ ေကာင္းေစခ်င္တဲ့ ေစတနာေတြ မ်ားမ်ားေမြးရင္း စိတ္ေကာင္းရွိေအာင္ ႀကိဳးစားသြားရမွာပါလားဟု ေတြးေနမိပါတယ္။
ပုထုဇဥ္တစ္ဦးအတြက္ “စိတ္ေကာင္းရွိဖို႔” ဆိုတာ ပင္ကိုယ္ ဗီဇသက္သက္ကေန ျဖစ္လာဖို႕ေတာ့ သိပ္ မလြယ္ပါဘူး။ ကိုယ္ပတ္၀န္းက်င္က ေကာင္းေကာင္း ဆိုးဆိုး ကိုယ့္စိတ္က ေကာင္းေနေအာင္ (တမင္လုပ္ယူတယ္ပဲ ေျပာေျပာ) ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ရတဲ့အပိုင္းေတြက ရွိေနမွာပါ။ ဒါမွပဲ ဒီစိတ္ေကာင္းေတြက ကိုယ့္စ႐ိုက္သဘာ၀ထဲ တျဖည္းျဖည္း ေရာက္လာမွာပါ။
သီလၿမဲ
၀ိပႆနာစြဲ
သံသရာ၀ဋ္မွ လြတ္မည္မလြဲ” ဆိုတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ေလးဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားနဲ႔ ရင္းႏွီးၿပီးသားပါ။
ပထမဦးဆံုး “စိတ္ေကာင္းရွိ” ဆိုတဲ့ စာေၾကာင္းေလးကို အေတြးနယ္ ခ်ဲ႕မိပါတယ္။ ဘယ္အရာကို စိတ္ေကာင္း၊ ဘယ္အရာကို စိတ္ဆိုး စိတ္ညစ္လို႔ ခြဲျခားပါမလဲ။ အေကာင္းအဆိုး၊ အမွားအမွန္ ခြဲျခားေ၀ဖန္ႏိုင္တဲ့ အသိဉာဏ္ရွိေသာ လူသားမ်ားအတြက္ လြယ္မေယာင္ ရွိပါတယ္။ ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း ကေလးဘ၀မွ စ၍လည္း လူႀကီးမိဘ ဆရာသမားမ်ားက စိတ္ေကာင္းထားတတ္ေအာင္ သြန္သင္ ဆံုးမေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ သို႔ေသာ္ စိတ္ေကာင္းကို အခ်ိန္တိုင္း၊ ေနရာတိုင္း၊ လူတိုင္းအေပၚ ထားႏိုင္ဖို႔၊ ထားတတ္ဖို႔ မလြယ္ကူတာကို သတိထားၾကည့္ရင္ သိႏိုင္ၾကပါလိမ့္မယ္။ “တစတစ စြန္႔၀ံ့မွလွ်င္ ဘ၀ေနာက္ေႏွာင္း ဆက္တိုင္းေကာင္း၏” ဆိုတဲ့ အဆိုအမိန္႔လို၊ ကိုယ္တတ္ႏိုင္သေလာက္ အေနအထားကေန စလို႔၊ စိတ္ေကာင္းကို ႀကိဳးစားထားၾကည့္ဖို႔ ဆႏၵရွိပါတယ္။
ဒီလိုေနရင္းနဲ႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာ့ ထင္တာပဲ ဆိုတာလို ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ေတာ့ စိတ္ေကာင္းလို႔ ထင္ၾကတာခ်ည္းပါလား လို႔ သတိထားမိလာပါတယ္။ လူတေယာက္ကို ၾကည့္မရဘူး ဆိုၾကပါစို႔… ဒီလူက ေဒါင့္ကို မက်ိဳးလို႔ ငါၾကည့္မရတာ…ငါ့စိတ္ကေတာ့ စိတ္ေကာင္း။ ဒီလူေတြ ငါ့ကို အထာမၾကည္တာ ငါသိတယ္၊ ငါ့စိတ္က စိတ္ေကာင္း…၊ သူတို႔ အကုသိုလ္နဲ႔ သူတို႔ မၾကည္တာေတာ့ မတတ္ႏိုင္ ဆိုတာမ်ိဳးု ကိုယ္ကိုတိုင္လည္း သေဘာထားတယ္။ စိတ္ေကာင္းရွိပါတယ္ဆိုတဲ့ အျခားသူေတြလည္း ဒီသေဘာမ်ိဳးပဲ ရွိၾကတယ္ဆိုတာ သူတို႔ အေျပာ အလုပ္ေတြကေန သိလာရပါတယ္။
ဒီလုိစိတ္ေကာင္းေတြ ရွိတဲ့ လူ႔အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့အတိုင္း မဟုတ္ပဲ မေအးခ်မ္းမႈ၊ မေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကို ေတြ႔ႀကံုလာတဲ့အခါ စိတ္ေကာင္းအေပၚ သံသယ၀င္မိပါတယ္။ ကမၻာႀကီးကပဲ စိတ္ေကာင္းနဲ႔ မတန္ေတာ့သလိုလို … စိတ္ေကာင္းဆိုတာ လူေပၚ၊ အေျခအေနေပၚလိုက္ၿပီး ထားရေတာ့မလိုလို သို႔ေလာသို႔ေလာ အေတြးမ်ား၀င္လာခဲ့ပါတယ္။ သံသယေတြနဲ႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္လည္ စိစစ္မႈေတြ လုပ္တဲ့အခါ ငါဟာ ငယ္ငယ္တုန္းကသာ စိတ္ေကာင္းရွိခဲ့ၿပီး၊ အခု ငါ့စိတ္ေကာင္းေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္ၿပီလဲ။ ငါဟာ ေျပာင္းလဲခဲ့ၿပီလား။ ဘယ္အရာေတြက ငါ့ကို ေျပာင္းလဲေစခဲ့သလဲ…။ ေမးခြန္းေပါင္းစံု ေခါင္းထဲ ၀င္လာတတ္ၿပီး အေျဖက မေသခ်ာ၊ ေမးခြန္းေတြက ေ၀ေ၀၀ါး၊ မၾကည္လင္ မခ်မ္းေျမ႕မႈေတြနဲ႔ ေလးလံ ထိုင္းမႈိင္းၿပီး၊ စိတ္ေကာင္းရွိတယ္ ဆိုသူႀကီးမွာ ထြက္ေပါက္ေတြ ပိတ္၊ မြန္းၾကပ္မႈေတြ ခံစားလာရတာ မျဖစ္သင့္ မျဖစ္ထိုက္ေပမဲ့ ျဖစ္လာခဲ့တာေတြပါ။
စိတ္ရဲ႕အလ်ဥ္ဟာ အလြန္လ်င္ျမန္ၿပီး သည္လူ တဦးတေယာက္တည္းအေပၚမွာပဲ အခုတင္ စိတ္ေကာင္းေတြ ထားေနၿပီး၊ အခုပဲ စိတ္ေကာင္းမထားႏိုင္ေတာ့တဲ့ အျဖစ္မ်ိဳးေတြက ကိုယ္နဲ႔ အရင္းႏွီးဆံုး အခ်စ္ခင္ဆံုး ဆိုတဲ့ လူေတြနဲ႔ပဲ ေတြ႔ႀကံဳရတဲ့အခါ၊ စိတ္ေကာင္းေနာက္ ေကာက္ေကာက္လိုက္ရင္း ေမာပန္းႏြမ္းလ်မႈေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။
အခုေတာ့ ပုထုဇဥ္ဆိုတဲ့ အညစ္အေၾကးမ်ားနဲ႔ လူတေယာက္အေနနဲ႔ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္လို႔ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့စိတ္ေတြမွာ အလိုအေလ်ာက္ေတာ့ စိတ္ေတြက ေကာင္းေနဖို႔ မလြယ္ကူတာ သတိထားမိပါၿပီ။ သတိ ၀ီရိယေလး ထည့္ၿပီး အားထုတ္မႈနဲ႔ ေစတနာေကာင္း၊ ေကာင္းေစခ်င္တဲ့ ေစတနာေတြ မ်ားမ်ားေမြးရင္း စိတ္ေကာင္းရွိေအာင္ ႀကိဳးစားသြားရမွာပါလားဟု ေတြးေနမိပါတယ္။
ပုထုဇဥ္တစ္ဦးအတြက္ “စိတ္ေကာင္းရွိဖို႔” ဆိုတာ ပင္ကိုယ္ ဗီဇသက္သက္ကေန ျဖစ္လာဖို႕ေတာ့ သိပ္ မလြယ္ပါဘူး။ ကိုယ္ပတ္၀န္းက်င္က ေကာင္းေကာင္း ဆိုးဆိုး ကိုယ့္စိတ္က ေကာင္းေနေအာင္ (တမင္လုပ္ယူတယ္ပဲ ေျပာေျပာ) ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ရတဲ့အပိုင္းေတြက ရွိေနမွာပါ။ ဒါမွပဲ ဒီစိတ္ေကာင္းေတြက ကိုယ့္စ႐ိုက္သဘာ၀ထဲ တျဖည္းျဖည္း ေရာက္လာမွာပါ။
7 comments:
Thank you so much for sharing!These days, I also thinking about it.
စိတ္ေကာင္းရွိဖို႕ က ပထမ
စိတ္ေကာင္းရွိဖို႕က ဒုတိယ
စိတ္ေကာင္းရွိဖို႕က တတိယ
နတ္သံုးတိုင္း စိတ္ေကာင္းရွိမရွိ စမ္းသပ္ခံေနရလို႕ အခုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ေကာင္းေနပါျပီဗ်
ခင္မင္တဲ့
seesein
စိတ္ေကာင္းရွိေအာင္ၾကိဳးစားေနထိုင္ေနရင္းနဲ႔မွ တကယ္ကိုဆိုးတဲ႔သူေတြနဲ႔ ၾကံဳရတဲ႔အခါ စိတ္ေကာင္းေလးကို လက္ကိုင္ထားႏိုင္ဖို႔ ခက္ခက္သြားတယ္
ဘယ္လိုဘဲျဖစ္ျဖစ္ သူမေကာင္းလည္း ကိုယ္ေကာင္းေအာင္ ၾကိဳးစားရမွာေနာ္
ဒါေပမဲ႔ ခက္တယ္
ခက္ေပမဲ႔ ၾကိဳးစားပါ႔မယ္
ဟုတ္တယ္ေနာ္....လူတုိင္းကေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္စိတ္ေကာင္းရွိတဲ့သူလို႕ထင္ေနၾကတာခ်ည္းပဲ။ ကိုယ့္စိတ္ကုိ ေသေသခ်ာခ်ာခ်ာ စမ္းစစ္ၾကည့္မွပဲကိုယ့္ကိုကိုယ္သိႏုိင္မယ္။ အဲဒီစိတ္ဆုိတာကလည္း အေၿခအေနအခ်ိန္အခါေတြအေပၚမူတည္ၿပီး ေၿပာင္းလဲတတ္တဲ့သေဘာေတြရွိေနေတာ့ သတိထားၿပီးေတာ့ စိတ္ဆုိးစိတ္ယုတ္ေတြ မေမြးမိေအာင္၊ စိတ္ေကာင္းကို ပိုမုိတုိးပြားလာေအာင္ ေလ့က်င့္ယူရမွာပဲ။ ၾကိဳးစားရင္ရမယ္ထင္တာပါပဲ...။
ေတာင္ၿမိဳ႔ မဟာဂႏၶာ႐ုံေက်ာင္းတုိက္ရဲ႕ ေဆာင္ပုဒ္ ၁၀ခ်က္ထဲမွာ “စိတ္ေကာင္းရွိဖုိ႔က ပထမ” ဆုိတာေလးကုိ သြားသတိရမိတယ္။
စိတ္ေကာင္းရွိဖုိ႔ ေလ့က်င့္ပ်ိဳးေထာင္ရတယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိ တကယ္ပဲ သေဘာတူ ေထာက္ခံပါတယ္။
CBox မွ
11 Jul 11, 01:20
seesein: စိတ္ေကာင္းေလးနဲ႕ စာလာဖတ္ပါတယ္ဆိုေနမွ ဒီနတ္စုတ္နဲ႕ ဆိုျပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားေရာ
11 Jul 11, 06:37
S-C: ဟုတ္ပ စစေရ...စိတ္ေကာင္းရွိရတာ မလြယ္ဘူးပဲ... :)
CBox မွ
13 Jul 11, 05:25
mm: စိတ္မေကာင္းမရွိ.. သီလမၿမဲ.. ၀ိပႆနာမစြဲ ငရဲအုိးကို mm မလြဲ.. :roll:
Post a Comment