မရပ္ေသးဘူး...

ငယ္ငယ္တုန္းက ေရဒီယိုဆိုတာ သိပ္ခင္စရာပါပဲ။
အိပ္ေရးအပ်က္ခံႏိုင္တယ္ … သီခ်င္းသံၾကားရင္။
ဒီလိုေနရင္းနဲ႔ ရီေကာ္ဒါဆိုတာ ေပၚလာျပန္တယ္။
ေရဒီယိုထက္ သာေနေတာ့ … [Shell တီး၀ိုင္းက အဆိုေတာ္တစ္ဦးရဲ႕ သီခ်င္း]

သူလႊင့္ထုတ္တဲ့ အခ်ိန္ကို ေစာင့္ဆိုင္း နားဆင္ရတဲ့ ေရဒီယို နဲ႔စာေတာ့
ကိုယ္ နားေထာင္လိုတဲ့အရာကို အခိ်န္မေရြး စိတ္ႀကိဳက္ေရြးခ်ယ္ နားဆင္ႏိုင္တယ္၊
ထပ္ျပန္တလဲ နားဆင္လို႔ လည္း ရတယ္ေလ ကက္ဆက္ က…
ေဟာ…႐ုပ္ျမင္သံၾကားဆိုေတာ့ ေသာတဆင္ဖို႔ရန္သာမက အ႐ုပ္ေလးေတြလည္း တလႈပ္တုတ္တုတ္ ျမင္ရေသး။ ဓါတ္ပံုလို ႐ုပ္ေသႀကီး မဟုတ္ဘူးေနာ္…မိုက္တယ္ ဒါေပမဲ့
ကိုယ္ ၾကည့္လိုတဲ့အရာကို အခိ်န္မေရြး စိတ္ႀကိဳက္ေရြးခ်ယ္ ခံစားႏိုင္တယ္၊
ထပ္ျပန္တလဲ ႐ႈစားလို႔ လည္း ရတယ္ေလ ဗြီဒီယို က…
စေလာင္းေလးနဲ႔ဆို Channel ေတြ စံုလို႔ Live Show ေတြလည္း မလြတ္ေတာ့ဘူး ကမၻာတစ္၀ွန္းလံုး ကိုယ့္အိမ္က ထိုင္ၾကည့္ေနရသလို… အမိ။
လာျပန္ပါၿပီ…
Internet…, Internet…, ဟို သီခ်င္းထဲကလို
မင္းမရွိတဲ့ ေနရာမွာ မေနႏိုင္တာေပါ့ အခ်စ္ရယ္…ဆိုတာလို Online နဲ႔ လား။ Archive ေတြနဲ႔လား။
Internet နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ တကမၻာေတြျဖစ္လို႔ အျခား ကိုယ္နဲ႔သက္ဆိုင္ေသာေတြကိုေတာင္ Internet နဲ႔ ပူးေပးထားရတဲ့ အျဖစ္။ သိပ္ဟ မသြားေစလိုလို႔ပါ။ ဥပမာေလးေတြ ျပပါဆိုရင္ေတာ့
ရင္ကေမြးတဲ့ သားကေလ “ေမေမ သားသား ေမေမ့ ေပါင္ေပၚမွာထိုင္ခ်င္လို႔ေနာ္တဲ့” (ကိုယ္ Browse လို႔ Explore ေနၿပီဆိုရင္ျဖင့္ )
ထမင္းတစ္၀ိုင္းထဲ စားတဲ့ တူမေလးက “အန္တီတာ The curry chicken you cook is very nice.” တဲ့ GTalk က လွမ္း chat တာ
ဟိုတစ္ေယာက္ကလည္း post မတင္ေသးဘူးလား တင္ေတာ့ေလ တင္ေတာ့…နဲ႔

ေၾသာ္ ခႏၶာ့ အလိုေလးေတြ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ျဖည့္ဆည္းေပးေနရတာပါ .. ေနာ့

[ ေရဒီယိုတို႔ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားတို႔က mass-media ေတြ။ ကက္ဆက္, ဗီဒီယိုနဲ႔ အင္တာနက္ေတြ ကေတာ့ ကိုယ့္အႀကိဳက္ေ႐ြးၿပီး ၾကည့္႐ႈနားဆင္လို႔ရတဲ့ de-massified media ေတြတဲ့။ ]