Cantata ရဲ႕ အေတြးအျမင္
က်မ သားႀကီးကို က်ဴရွင္ လိုက္ပို႔တာ၊ ဆရာမကို နည္းနည္းေစာလႊတ္ေပးဖို႔ request လုပ္ခဲ့တယ္။ က်ဴရွင္က အျပန္ ေက်ာင္းကို တန္းၿပီး Badminton Training သြားရမွာမို႔ပါ။
က်ဴရွင္က အျပန္၊ ေက်ာင္းကိုအသြား လမ္းမွာ သားက “သား tournament မ၀င္ခ်င္ေတာ့ဘူး ေမေမ။ သားၿပိဳင္လည္း ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။” “ ဘာျဖစ္လို႔လဲသား။ သား ဒီေလာက္ပင္ပင္ပန္းပန္း ေလ့က်င့္ထားရတာ။ အခ်ိန္ေတြလည္းကုန္။” ဒီေတာ့ သားက “tournament က November လထဲမွာ ေမေမ။ သားတို႔ ျမန္မာျပည္ ျပန္ၾကမွာ မဟုတ္လား။ (မႏွစ္က မျပန္ျဖစ္၍ ဒီႏွစ္ျပန္မည္၊ ဟု သူတို႔ ခဏခဏေမးတိုင္း ေျပာထားၿပီးျဖစ္သည္။) ဒါေပမဲ့ လူစားထိုးဖို႔ကလည္း မရွိဘူး။ ဆရာက သားမပါေတာ့ရင္ Good reason ေပးရမယ္တဲ့။”
ခဏၾကာေတာ့ သားက “သားက တစ္ေယာက္ထဲပါ၊ သားၿပိဳင္လိုက္ပါမယ္။” တဲ့…
သား မႏွစ္က,စ badminton ကစားေပမဲ့ အေတာ္ႀကီး မဟုတ္တာ က်မသိပါတယ္။ သားတို႔ ေက်ာင္းက ရပ္ကြက္ထဲက ေက်ာင္းေလးျဖစ္ၿပီး ေက်ာင္းသားဦးေရ နည္းတာကိုလည္း က်မသိပါတယ္။ Good reason ေပးရန္လည္း ရွိပါသည္။ ဒါေပမဲ့ သားရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို က်မ…
က်မက “ေၾသာ္ သားဘက္ကေတာ့ တစ္ေယာက္ထဲဘဲ၊ သားမပါေတာ့ရင္ သူမ်ားေတြ အလုပ္႐ႈပ္ၾကမယ္ လို႔ ေျပာတာလား” ဆိုေတာ့ သားက “အင္း” တဲ့။
Sonata ရဲ႕ အေတြးအျမင္
က်မ သားငယ္လက္ကို ဆြဲၿပီး ခပ္သုတ္သုတ္ေလွ်ာက္ေနတယ္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ဆြမ္းကပ္သြားမွာမို႔ ဆြမ္းစားခ်ိန္အမွီေရာက္ဖို႔လိုတယ္။ ဆြမ္းပြဲေတြ ျပင္ဆင္ရဦးမွာမို႔၊ ေစာေစာေရာက္ႏိုင္ေလ ေကာင္းေလ အေတြးနဲ႔။
႐ုတ္တရက္ သားက “ေမေမ ခဏေနဦး။ သားသားဖိနပ္က ကၽြတ္ကၽြတ္ထြက္လို႔”… မေအ့ေျခလွမ္းကို အမွီ အျမန္ႀကီးလိုက္ရရွာလို႔ သားရဲ႕ ညာဘက္ေျခေထာက္က သားေရဖိနပ္ေလးက ကၽြတ္ထြက္တာပါ။
ခဏၾကာေတာ့ သားက “ေမေမ တစ္ခုက ေရွ႕ေရာက္ရင္၊ ဘာလို႔ တစ္ခုက ေနာက္မွာ က်န္ခဲ့တာလဲ” တဲ့။ က်မက ဖိနပ္ကၽြတ္ျပန္ၿပီ အထင္နဲ႔၊ “ဘာလဲသား” လို႔ ျပန္ေမးေတာ့။ သားက “ဒီမွာၾကည့္” ဆိုၿပီး ေျခလွမ္း လွမ္းျပပါတယ္။ ဘယ္ဘက္ေျခေထာက္က ေရွ႕ကို လွမ္းလိုက္ေတာ့၊ ညာဘက္ေျခေထာက္က ေနာက္မွာ က်န္ခဲ့တာကို ျပတာပါ။ “ေတြ႔လား” ဆိုၿပီး ေျခလွမ္းေတြ ဆက္လွမ္းျပေနပါတယ္။
က်မက “ေၾသာ္ဒါလားသား” လို႔ဘဲ ျပန္ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဘာအေျဖမွ မေပးခဲ့ပါဘူး။ သားကလည္း ဆက္မေမးေတာ့ပါဘူး။
သားငယ္က ငါးႏွစ္ မျပည့္ေသးပါဘူး။ (၁၇.၇.၂၀၀၈ Thursday ၊ ၁၃၇၀ ခု ၀ါဆိုလဆန္း ၁၅ ရက္ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔)
7 comments:
ေၾသာ္.. သားနွစ္ေယာက္ရဲ့နာမည္ေလးေတြနဲ ့ဘေလာ့နာမည္ေပးထားတာေပါ့ေနာ္။
ဟုတ္တယ္မသီတာ၊ ကြ်န္မသမီး ၂ေယာက္မွာလည္း အငယ္မက အေမးအျမန္တအားထူတာ။ ေမာင္လူေအး၀တၳဳထဲက ေမာင္လူေမႊးအတိုင္းပဲ။ အငယ္ေတြက ပို creative thinking, critical thinking ပိုရိွေနတာေတြ ့ရတယ္ေနာ္။ အႀကီးမကေတာ့ ခိုင္းတာလုပ္တာပါပဲ။
နာမည္ အရင္းေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႔ နာမည္ အစ စာလံုးေတြနဲ႔ Blog နာမည္ကို ေရြးလိုက္တာပါ။
Comment ေတြ အတြက္ ေက်းဇူးပါ... မယု၀ရီ
ကေလးငယ္ေတြရဲ ့ အေတြးအျမင္ေလးေတြက တကယ္ကို အျပစ္ကင္းစင္ၿပီး စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းပါတယ္။ မိဘေတြရဲ ့ နည္းမွန္ လမ္းမွန္ ဆံုးမသြန္သင္မႈေတြနဲ ့ အတူ ေလးနက္ မွန္ကန္တဲ့ ေတြးေခၚမႈေတြကလဲ သူတို ့ေလးေတြအေပၚ သက္ေရာက္မႈ အလြန္မ်ားတာ ေတြ ့ရပါတယ္။
အစစအရာရာ ဘက္စံု ေအာင္ျမင္ ထူးခြ်န္တဲ့ သားႏွစ္ေယာက္ပိုင္ရွင္ မသီတာ ျဖစ္ပါေစ...။
သီတာေရ... ကေလးေတြရဲ. အေတြးေတြ ကို ျဖစ္နုိင္ရင္ မ်ားမ်ားတင္ေပးေစခ်င္ပါတယ္။ ရုိးသားျဖဴစင္သလို စိတ္၀င္စားစရာလည္း ေကာင္းပါတယ္။ တခါက တို.သားကို ေျပာခဲ့ဖူးသလိုေပ့ါ။ သား.. ဘယ္သူဘယ္၀ါကေတာ့ေတာ္တယ္၊ လိမၼာတယ္.. သား သူ.ကို အတုယူရမယ္ေနာ္ ဆိုေတာ့... အတု ဆိုတာ မေကာင္းဘူးဆို ေမေမက အစစ္မယူခုိင္းပဲ ဘာျဖစ္လို. မေကာင္းတဲ့ အတုကို ယူခို္င္းရတာလဲ ဆိုေတာ့... တုိ.လည္း ....အင္း..ဘာေျပာရမွန္း မသိျဖစ္သြားရတယ္ေလ..။ ဟဲဟဲ
Sonata, cantata ညီအကိုေလးက ဒီက ျမန္မာအသိုင္းအ၀ို္င္းမွာ စံျပပါ… မိဘဘိုးဘြား သြန္သင္ဆံုးမမွ ုကို လိုက္နာတတ္တဲ့ ျမန္မာပီသတဲ့ ျမန္မာကေလးေတြမို ့ အားက်မိပါတယ္… သားကို ဘယ္လိုဆုံးမရမွန္းမသိတဲ့အခါ အမ်ိဳးသားကို အျမဲေျပာမိတယ္… Sonataတို ့အိမ္နဲ ့နီးရင္ေကာင္းမွာပဲလို ့… အတုခိုးေစခ်င္တာပါ… မ ေရ… နည္းေလးဘာေလးေပးပါဦး….
သက္ေ၀ ေတာင္းတဲ့ဆုနဲ႔ ျပည့္၀ရေစသား။
ကေလး အေတြးေတြ မ်ားမ်ားေရးခိုင္းတဲ့ ျမတ္ႏိုးနဲ႔ သိဂႌေရ ဘာလိုလိုနဲ႔ တို႔ေတြ လူႀကီးျဖစ္ရေတာ့ မွာပါလား။
တန္ခူးေရ အခ်ီးမြမ္း မေစာနဲ႔ဦး တို႔ေတြက အခုမွ တာ ထြက္ကာစပဲ ရွိၾကေသးတာေလ..ေနာ္
သားတို႔ကညဏ္ရည္ထက္ျမက္တယ္
ဂုဏ္ယူပါတယ္ မသီတာ
Post a Comment