Thursday, January 22, 2009

Free English Course for Parents - Day 2

Day 1
Day 2
စုစုေပါင္း (၁၂)ေယာက္ရွိတဲ့ List က ကိုယ့္နာမည္ကို ၾကည့္ၿပီး အခန္းထဲ၀င္ေတာ့ အထဲမွာ ကိုရီးယားသူေတြေရာက္ႏွင့္ေနတယ္။ အခန္းအျပင္ျပန္ထြက္ပီး နာမည္စာရင္းကို တစ္ခါျပန္ၾကည့္ေသးတယ္။ ဓာတ္ေလွကားအတူ စီးခဲ့တဲ့ တိုင္၀မ္က PhD တ႐ုတ္အမ်ိဳးသမီး အျခားအခန္းထဲ ၀င္သြားလို႔ အဲ့ဒီအခန္းေရွ႕က နာမည္စာရင္း List ကို သြားဖတ္ေတာ့ Singaporean ေတြရဲ႕ နာမည္ေတြ အစဥ္လိုက္ေတြ႔တယ္။ ငါေတာ့ Basic အတန္းေရာက္ၿပီလို႔ သံုးသပ္မိပါၿပီ။ ဘယ္ေတာ့မွလည္း တိုးတက္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူးလို႔ ဆုတ္နစ္ေသာ ႏွလံုးသားျဖင့္ ေတြးထင္ရင္း ပို၍ပင္ ၀မ္းနည္းလာမိသလိုခံစားရပါတယ္။

သင္တန္းသား ၁၂ေယာက္ကို စားပြဲ တစ္ခုလွ်င္ ၄ေယာက္က်စီျဖင့္ အုပ္စု ၃စု ခြဲလိုက္ပါတယ္။ က်မ ထိုင္မိတဲ့ စားပြဲမွာ ကိုးရီးယားသူ ၃ဦးႏွင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ (သင္တန္းေန႔တိုင္းကို ဒီအုပ္စု အတိုင္းထိုင္စရာမလိုပါ။)
ဒီေန႔မွာေတာ့ ဆရာမ ၆ေယာက္က တစ္ေယာက္လွ်င္ မိနစ္၂၀စီျဖင့္ ၁၂၀-မိနစ္ (၂-နာရီ)ကို ဆက္တိုက္ သင္သြားမွာျဖစ္ပါတယ္။

ပထမဦးဆံုး စသင္တဲ့ ဆရာမက Kim ဆိုတဲ့ Singaporean တ႐ုတ္လူမ်ိဳးပါ။ စာသင္ၾကားမႈ အေတြ႔အႀကံဳမရွိေသးသူလို႔ ခန္႔မွန္းရပါတယ္။ (ေနာင္မွာ က်မရဲ႕ မူပိုင္ဆရာမ ျဖစ္လာမဲ့သူပါ။ က်မ ခန္႔မွန္းခ်က္ မွန္ကန္ေၾကာင္းကို ေနာက္ပို႔စ္တြင္ အက်ယ္ေရးပါမည္။) နီၿပီး အနည္းငယ္ျပဴးက်ယ္ေနတဲ့ သူမ်က္လံုးေတြနဲ႔ တံု႔ဆိုင္းေနတဲ့ သူ႔အသံက nervous ျဖစ္ေနတာကို ေဖၚျပေနပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္သူဟာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနတယ္လို႔လည္း ခံစားလို႔ရပါတယ္။

Getting to know you ဆိုတဲ့ topic အတြက္ Kim က
1. Can you speak 3 languages?
2. Do you like to eat durians?
3. Can you cook?
4. Do you like to eat chocolates?
5. Do you have more than 3 children?
6. Do you like shopping?
7. Can you drive?
8. Do you like to sing?
9. Do you have more than 20 pairs of shoes?
10. Can you swim?
ဆိုတဲ့ outline ေမးခြန္းေတြထဲကမွ က်မကို ေမးခြန္း သံုးခု ေကာက္ႏုတ္ၿပီး ေမးပါတယ္။
Can you speak 3 languages? my answer is No.
Can you drive? No.
Kim: Ok, Ok..the last question, Can you swim? No.
ဘယ္ေလာက္ စိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းလိုက္ပါသလဲ … ?
ကိုရီးယားသူ သံုးဦးစလံုး language ၃-ခုမတတ္ေပမဲ့ ကားေတာ့ ေမာင္းတတ္ၾကပါတယ္။
အစကတည္းကမွ စိတ္အားငယ္ခ်င္ေနတာ ပိုလို႔ down သြားပါတယ္။

ေနာက္ ဒုတိယအေနနဲ႔ အလွည့္က်တဲ့ ဆရာမကေတာ့ Mei Leen ပါ။ သူကလည္း Singaporean တ႐ုတ္လူမ်ိဳးပါပဲ။ သူကေတာ့ အသက္-၅၀ ၀န္းက်င္လို႔ ခန္႔မွန္းရၿပီး သင္ၾကားမႈ အေတြ႔အႀကံဳရိွသူလို႔ သူ႔ရဲ႕ ဟန္ပန္အရ ခန္႔မွန္းရပါတယ္။ English သင္ဖို႔ သင္တန္းတက္ေနသူဆိုေတာ့ ဆရာမျဖစ္မယ္ဆိုလွ်င္ အျခားဘာသာရပ္ကို သင္တာျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ အေတြး၀င္ေနမိပါတယ္။
သူကေတာ့ ေက်ာင္းသူေတြကို စာရြက္အ၀ါ အပိုင္းေလးေတြတစ္ေယာက္ တစ္ရြက္စီေ၀ေပးၿပီး အဲဒီစာရြက္ေပၚမွာ ေအာက္ပါ ေမးခြန္းေတြရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ အေျဖကို ေရးပါတဲ့။

1. Who is someone famous that you would like to meet?
2. What is your Favourite dish?
3. Where do you usually shop?
4. What is your hobby?
5. Which country would you like to visit?

ၿပီးေတာ့မွ ကိုယ့္ group ထဲမွာ ဘာေၾကာင့္ ဆိုတာကို အခ်င္းခ်င္း ေဆြးေႏြးပါတဲ့။

က်မတို႔ အဖြဲ႔ထဲမွာ No. 1 ေမးခြန္းအတြက္ ေက်ာင္းသူႏွစ္ဦးရဲ႕ အေျဖဟာ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းစြာ တူေနပါတယ္။ Barack Obama ပါတဲ့။ Why Obama? က်မကေမးပါတယ္။ He is the first African American President in United State and he looks intelligent. ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ႐ုပ္ရွင္မင္းသား Nicolas Kage ပါတဲ့။ Why? ဆိုေတာ့ သူ႕ရဲ႕ ဇနီးက ကိုရီးယားသူမို႔ပါတဲ့။ ဘ၀တူ အိမ္ထဲေနသည့္ အိမ္ရွင္မေတြ ျဖစ္ေပမဲ့ ေခသူေတြေတာ့ မဟုတ္ၾကဘူးေနာ္။

ေနာက္ဆရာမကေတာ့ ေရွ႕ကဆရာမ ေတြလို “Good morning!” တို ႔… “Hello everybody” တို႔လုိ အားလံုးကို သိမ္းက်ံဳး ႏႈတ္ဆက္တဲ့ အသံုးအႏံႈးမ်ိဳးေတြနဲ႔ မစပါဘူး။ က်မတို႔ေတြေရွ႕မွ ေရးၿပီးခ်ထားရတဲ့ နာမည္ေတြကို လိုက္ဖတ္ၿပီး Hello Thida...Hello Mi Ae စသျဖင့္ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီကို နာမည္ေခၚၿပီး ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ I’m Christina. I’m from England. ေနာက္ၿပီး တဆက္တည္း ဆိုလိုက္ပါေသးတယ္။ Do u know England? တဲ့.. က်မလည္း သူ႔လို ဒါေတာင္မသိဘူးလားဆိုတဲ့ သေဘာမိ်ဳးပါတဲ့ အေျဖပါပီးသား ေမးခြန္းကို လူေတြေရွ႕မွာ မေထ့တေထ့ပံုစံေလးနဲ႔ Do you know Burma? လို႔ ေမးလိုက္ခ်င္စမ္းပါေတာ့တယ္။

အံ့ၾသစရာေကာင္းတာက သင္တန္းသူေတြရဲ႕ နာမည္ကို သူအလြတ္မွတ္မိသြားပါၿပီ။ စာသင္ရင္း အလ်ဥ္းသင့္သလို နာမည္ေတြေခၚၿပီး ေမးခြန္းေတြေမးေတာ့တာပဲ။ (သူတို႔ေတြဟာ ေတာ္ကို ေတာ္ေနၾကတယ္ဆိုတာ ျငင္းလို႔မရပါဘူး။ တဖက္ေစာင္းနင္း အထင္ႀကီးေနတာ မဟုတ္ေၾကာင္း ဒီေနရာမွာ မရွင္းပါရေစနဲ႕ဦး။)

To have in common with friends ဆိုတဲ့ ေခါင္းစီးေအာက္မွာ သူက သင္တန္းသား ေတြမွာ ဘယ္လို တူညီတဲ့ အခ်က္ေတြရွိပါသလဲလို႔ ေမးခြန္းေလးေမးလိုက္ေတာ့ သင္တန္းသူ တစ္ေယာက္က ေျဖပါတယ္။
We all are women တဲ့။ ဟုတ္ပါတယ္။ တာ၀န္ခံဆရာ Mr. Keith ကလြဲရင္ စာသင္ခန္းထဲမွာ ဆရာတပည့္ အားလံုးဟာ အမ်ိဳးသမီးေတြခ်ည္းပါ။ ဒီေတာ့ Christine က Mr. Keith ဟာ ဒီသင္တန္းအတြက္ Special woman ပါဆိုေတာ့ သူကလည္း သူစားပြဲမွာ ထိုင္ေနရင္း ကႏြဲ႕ကလ်ဟန္ေလး လုပ္ျပေလရဲ႕။

ေနာက္ေတာ့ ဒီလို
-Movies
-Foods
-Shopping
-Holidays
-Sport
စသျဖင့္ topics ေလးေတြ ခ်ေပးလိုက္ၿပီး ကိုယ့္ partner နဲ႔ ေဆြးေႏြးခိုင္းပါတယ္။ က်မနဲ႔ က်မရဲ႕ partner (Mi Hyun) တို႔ Shopping နဲ႔ Sport မၾကိဳက္တာ တူလို႔ ႏွစ္ေယာက္သား တၿပံဳးၿပံဳးနဲ႔ေပါ့

ေနာက္ တစ္ေယာက္ အလွည့္က်တဲ့ ဆရာမကေတာ့ Olivia ဆိုတဲ့ ေခ်ာေမာလွပ ၿပံဳးခ်ိဳသြက္လက္ေနသူေလးပါ။ သူက ဒီစာလံုးေလးေတြကို ခ်ေရးလိုက္ပါတယ္။ အဲ့ဒါ သူ႔အေၾကာင္းေတြပါတဲ့။ သူ႔ဆီက ဒီလိုအေျဖေတြ ၾကားရဖို႔ ဘယ္လိုေမးခြန္းေတြ ေမးရမလဲဆိုတာကို စာရြက္မွာ ခ်ေရးေစပါတယ္။
Singaporean
Clementi
30 years old
white
Chinese
ေနာက္ အဲ့ဒီေမးခြန္းေတြ အတြက္ ကိုယ္နဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ အေျဖေတြကိုလည္း ခ်ေရးေစပါတယ္။ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ႕ အေျဖေတြကို လိုက္ၾကည့္ေနခဲ့ၿပီးမွ Nilsa (ဖိလစ္ပိုင္မွ) for your favourite colour, I saw very strange answer, pink/orange. why? Nilsa က ျပန္ေျဖတာကေတာ့ pink က သူ႔အမိ်ဳးသားစိတ္ႀကိဳက္ေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ သူတို႔ မဂၤလာ၀တ္စံု အေရာင္ပါတဲ့။ orange ကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ favourite ပါတဲ့။

ေနာက္လာသူကေတာ့ HuiYing ဆိုတဲ့ ေယာက္်ား ဆန္ဆန္ ဆရာမေလးပါ။ သူကေတာ့
Learn about…
Share with…
Note down… လို႔ ေရးခ်လိုက္ၿပီး

My Learning experiences…အေၾကာင္း
1. What are your reasons for learning English:
2. What were your previous English language learning experience(s):
3. How you were taught in a class
4. What did you enjoy in the process?
5. What are the areas you need to practice:
4. Others
စတဲ့ အခ်က္ေတြ ေဆြးေႏြးပါတယ္

ဒီေန႔ အတြက္ ေနာက္ဆံုး သင္မဲ့ ဆရာမကေတာ့ အိႏၵိယ လူမိ်ဳး Rashmi ပါ။ သူကေတာ့ ဒီသင္တန္းမွာ ေတြ႔ဆံုရတဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ အေၾကာင္းကို သူ႔ဆီကို စာတစ္ေစာင္ေရးခိုင္းပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ေရးထားတဲ့ စာကို တစ္တန္းလံုးၾကားေအာင္ ျပန္ဖတ္ျပေစပါတယ္။
က်မတို႔ အုပ္စုထဲက Mi Ae ကေတာ့ ေက်ာင္းခန္းထဲ ၀င္လာရင္ တံခါးကို ဒုံးဒိုင္ျမည္ေအာင္ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ အမူအယာရွိတဲ့ ပီေက အၿမဲ ၀ါးေနတဲ့ ေက်ာင္းသားအေၾကာင္း Complain letter မိ်ဳးေရးပါတယ္။ (တကယ္ေတာ့ အတန္းထဲမွာ မရွိပါဘူး။ သူ စိတ္ကူးယဥ္ၿပီးေရးတာပါလို႔ စာကိုမဖတ္ခင္အယင္ ရွင္းျပပါေသးတယ္။ သူတို႔ သြားပံုကို က်မ တိတ္တခိုး အတုယူမိပါတယ္)

Writing letter informal ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ Personal စာတစ္ေစာင္ရဲ႕ ရွိသင့္တဲ့ အဂၤါရပ္ေတြကို ရွင္းျပပါတယ္။
1. greeting and name of recipient
2. Introductory sentence
3. Body
4. Closing sentence
5. Complimentory close
6. Signature
--Day 2 ၿပီး၏။--

က်စ္လစ္ခိုင္မာတဲ့ Syllabus ကို Interactive System နဲ႔ သင္ေပး သင္ယူေနတယ္လို႔ နားလည္ခဲ့ပါတယ္။
(ရွင္းလင္းခ်က္ေတြကို English ဘာသာျဖင့္ မေရးျပႏိုင္ျခင္းအား သည္းခံပါရန္)

ဆက္ရန္

10 comments:

ဇနိ said...

ဗဟုသုတရပါတယ္.. က်ေနာ္လည္း အဲသလိုအတန္းေတြ တက္ခ်င္ေသးတယ္
း)
အဂၤလိပ္စကားကို ေကာင္းေကာင္မေျပာတတ္လို႔ပါ။
**
ကေလးကတည္းက သင္လာတဲ့ အဂၤလိပ္စာက ေက်ာင္းမွာလည္း ေက်ာင္းစာအုပ္ဖတ္ယုံပဲ ရွိခဲ့တယ္.. အဂၤလိပ္စာအုပ္ေတြ ဖတ္ေပမယ့္ - အေျပာေတြလည္း ပါမလာခဲ့ဘူး။ အခု ဒီႏိုင္ငံေရာက္ေတာ့လည္း အဂၤလိပ္လိုက ေယာင္လို႔ေတာင္ မေျပာမိဘူး။ ႏႈတ္အက်င့္မရွိေတာ့ အေျပာလည္း မရဲဘူး။

ဆက္ပါဦး ဖတ္ပါဦးမယ္

မီယာ said...

ျမန္မာလုိေရးထားတာ အေသးစိတ္ ရွင္းျပထားသလုိပဲမုိ႔ ပုိႀကိဳက္ပါတယ္။ ကုိယ္လည္း အဲ့လုိမ်ိဳး သင္ယူခ်င္လုိက္တာ။ အားက်တယ္။

tg.nwai said...

စိတ္၀င္စားဖုိ႔ေကာင္းတယ္ သီတာေရ..သီတာနဲ႔အတူ လုိက္တက္ေနရသလိုပဲ...လူေတြရဲ႕ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးပါ သိခြင္႔ရတာေပါ့ေနာ္.. ဟုိအမ်ိဳးသမီးကလည္း သူ႔ေယာက်ာၤးစိတ္ႀကိဳက္ ေနရတဲ႔ပံုပဲ..အဲဒီလုိမ်ိဳး favorite colour ေရြးလိမ္႔မယ္မထင္မိဘူး.. ေကာင္း၏။ ဆက္ေျပာဦးေနာ္.. နားေထာင္ေနတယ္..

မဇနိ said...

အမနဲ႔တူတူ သင္တန္းလိုက္တက္ေနတာ။ ေမးခြန္းေတြလည္း ေျဖၾကည့္သြားတယ္။ ေက်းဇူးပါေနာ္။

Republic said...

ဗဟုသုတရပီး စိတ္၀င္စားဖို႕ေကာင္းတယ္ဗ်ာ၊၊

SDL said...

မသီတာ..
day 1 နဲ႕ 2 ကို တစ္ထိုင္တည္းဖတ္သြားတယ္...။
ေနာက္ရက္ေတြလည္းေစာင့္ဖတ္ေနမယ္..။

Craton said...

ဟုတ္တယ္.. ေမးခြန္းေလးေတြက Simple Qေတြေပမယ္႔ ေသခ်ာေျဖရင္ေတာ႔ အမ်ားၾကီးထြက္လာမွာ။ ေပ်ာ္ဖို႔လည္းေကာင္းမွာေနာ္ အန္တီတာ။ း)

ဒါနဲ႔ သားေမးတာလည္းမေျဖေပးေသးဘူး။ း(

သက္ေဝ said...

Very interesting Ma Thida...
I am waiting for your Day 3...

ဟီးဟီး...
Comment ကို အဂၤလိပ္လို ေရးၾကည့္တာ...

သင္းႏြယ္ဇင္ said...

သူတို႕ရဲ့သင္ပုံသင္နည္းေလးေတြက လက္ေတြ့နဲ့ေလ့က်င့္မူ႕ပိုမ်ားတယ္ေနာ္

Yu Wa Yi said...

ေက်ာင္းသူႀကီးျပန္ျဖစ္ေနေသာ မမသီတာ...