Wednesday, August 24, 2011

တိမ္ေတြေပၚမွာ နင္ရယ္၊ ငါရယ္၊ သူတို႔ရယ္...

ဘေလာ့ဂ္ေဒး အမွတ္တရ ပို႔စ္ပါ။ ပထမဦးဆံုး ျမန္မာဘေလာ့ဂ္ဂါ အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ ရွိေနခြင့္ရတဲ့ အေျခအေနေလးကို ၀မ္းသာေက်းဇူးတင္တယ္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဘေလာ့ဂ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကို ဘေလာ့ဂ္တာ…ဆိုၿပီး ပို႔စ္ေလးေတြ အလ်ဥ္းသင့္သလို ေရးလာတာ ၁ ၂ ၃ ၄ ၅ ၆ ၇ ၈ အထိေတာင္ ေရာက္ေနပါၿပီ။ ဒီအမွတ္တရ ပို႔စ္မွာေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ဂါအျဖစ္ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ကာလတေလွ်ာက္မွာ ဆံုေတြ႔ခြင့္ရခဲ့တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြကို အမွတ္ရ တိုးတိတ္ တမ္းတရင္းေရးပါတယ္။ တဦးတေယာက္ခ်င္းစီရဲ႕ အမည္ေတြကိုေတာ့ ခ်မေရးေတာ့ပါဘူး။

၂၀၀၇ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းေလာက္မွာ ဘေလာ့ဂ္ေတြ စဖတ္ၿပီး၊ ၂၀၀၈ ႏွစ္စ မွာ Sonata-Cantata ကို စေရးပါတယ္။ ဆိုဒ္ဘားမွာ “အလည္ေရာက္လာ မိတ္သဟာ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ ၿမဲပါေစ” ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ Blog Lists လုပ္ထားခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ့္ဆီမွာ ေကာ္မန္႔ေရးခဲ့ရင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ Cbox မွာ ေျခရာခ်န္ခဲ့ရင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အသစ္ဆိုရင္ List ထဲကို မပ်က္မကြက္ ထည့္ထားလိုက္ၿပီး၊ ပို႔စ္အသစ္တက္တိုင္း သိႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ malware ေၾကာင့္ Blog Lists ကို ျဖဳတ္ထားလိုက္ရၿပီးေနာက္မွာေတာ့၊ ပို႔စ္အသစ္တက္တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြကို အျခားဘေလာ့ဂ္ေတြက တဆင့္သာ သြားႏိုင္ပါေတာ့တယ္။

ဘေလာ့ဂ္ေနာက္ကြယ္က ဘေလာ့ဂ္ဂါ ဘယ္သူ ဘယ္၀ါဆိုတာကို အသိခံသူနဲ႔ အသိမခံလိုသူ အယူအဆေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးၾကားမွာ ကိုယ္လည္း ဖံုးရမလား၊ ေဖာ္ရမလား စိတ္ကစားေနတုန္း… သိပ္ၾကာၾကာေတာ့လည္း မကစားလိုက္ရပါဘူး… မသီတာဆိုတာ နာမည္ အရင္းမို႔ ဟင္းလင္းႀကီးပဲ ထားလိုက္ပါတယ္။

မူလအစပထမ ဧရာသီတာ တို႔က ေၾကာက္တာလား၊ ရြံ႕တာလား၊ မာနႀကီးတာလား၊ ႀကီးက်ယ္တာလား ဘာလဲေတာ့မသိပါ။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္မို႔ ေျပာတာမဟုတ္…။ လူပံုက ေတာ္ေတာ္ အပိုးက်ိဳးပါတယ္။ တခါတခါလည္း ႐ုပ္တည္ႀကီးနဲ႔…။ တခါတေလလည္း မခုတ္တတ္တဲ့ ေၾကာင္လိုလို…။ တခါတရံမ်ားဆို ဘုရားလူႀကီးဂိုက္ေတာင္ ဖမ္းထားတတ္ပါေသးတယ္။ ဘေလာ့ဂ္တခု အရင္းျပဳမိေတာ့မွ၊ ဘေလာ့ဂ္ေတာထဲ တတ္ႏိုင္သေလာက္ တိုးရင္း၊ လူေတာလည္း တိုးပါတယ္။

ဘေလာ့ဂ္ကတဆင့္ ခင္မင္ရသူေတြနဲ႔ ျမန္မာသံ႐ံုးမွာ စကားလက္ဆံုၾကဖူးတယ္။ ေသြးစတင္ လွူျဖစ္တယ္။ ကေလးေတြကို ျမန္မာစာသင္ေပးတယ္။ တရုတ္သီခ်င္း သင္ယူဖူးတယ္။ ကာရာအိုေက ဆိုဖူးတယ္။ မေလးရွားကို ကထိန္အလွဴသြားခဲ့ၾကတယ္။ စာေပ ေဟာေျပာပြဲ သြားတယ္။ မဂၤလာေဆာင္ သြားတယ္။ ညစာအတူ စားၾကတယ္။ ေရကူးကန္ထဲမွာ ေရစိမ္ရင္း စကားေတြ ေဖာင္ဖြဲ႕တယ္။ ဖုန္းဆက္တယ္။ Gtalk တယ္။ Gmail တယ္။ ဒီလို ဆိုရင္ျဖင့္ ဘေလာ့ဂ္ဟာ အေပ်ာ္ႀကီး ေပ်ာ္စရာလို႔ ထင္စရာပါ။ ေပ်ာ္စရာရွိရင္ လြမ္းစရာလည္းရွိပါတယ္… ဒါဓမၼတာပါ။

ဘေလာ့ဂ္ လမ္းေၾကာင္းမွာ ေလွ်ာက္လွမ္းဖို႔ အခ်ိန္၊ စိတ္ကူးစိတ္သန္း၊ ေစတနာေတြ နဲ႔ တလွမ္းခ်င္းတဆင့္တက္ အားစမ္းခဲ့တယ္။ လမ္းေျဖာင့္မွာ ဟန္ခ်က္ညီ တြဲလက္ေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ခဲ့ရသလို၊ လမ္းေထာင့္ကေန ရပ္ၾကည့္ခဲ့တာေတြလည္း ရွိတယ္။ လမ္းသြယ္မွာ တစ္ဦးကို တစ္ေယာက္က ေဖးမ… လႊလႊေလး သြားခဲ့တာေတြရွိသလို၊ လမ္းေကြးမွာ အလြမ္းအေဆြးေတြ အန္ထုတ္ခဲ့ရတာေတြလည္း ရွိတယ္။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လမ္းဆက္ေလွ်ာက္မယ္…။

ဘေလာ့ဂ္ေရစီးေၾကာင္းမွာ လိုက္ပါစီးေမ်ာဖို႔ ပို႔စ္ေတြ ဖတ္ရမယ္။ ပို႔စ္ေတြ ေရးရမယ္။ ေကာ္မန္႔ေတြ ေပးရမယ္။ စီေဘာက္မွာ ႏႈတ္ဆက္မယ္။ အရည္မရ အဖတ္မရ ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲလို႔ ေမးလာရင္ေတာ့ ဒီလိုေလး ေျဖခ်င္တယ္။ လူဆိုတာ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိပါတယ္။ စိတ္ကူး၊ ၀ါသနာ၊ အေလ့စ႐ိုက္၊ တန္ဖိုးထားရာျခင္း မတူကြဲျပားၾကပါတယ္။ အဲ့လို လူေတြ အတူေနဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား။ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ မတူကြဲျပားတဲ့ လူေတြမွာ လြတ္လပ္ျခင္း၊ ညီမွ်ျခင္း၊ ခ်စ္ၾကည္ျခင္း ဆိုတဲ့ အေျခခံတူတဲ့ အခ်က္ေလးေတြေတာ့ ရွိပါတယ္။ အဲ့ဒီ အေျခခံနဲ႔ တိမ္တိုက္ေတြေပၚမွာ အတူတကြ ေနထိုင္ၾကရင္း ဘေလာ့ဂင္းေနၾကပါတယ္။

ကိုေအာင္ (ပ်ဴႏိုင္ငံ) တဂ္လို႔ ေရးပါတယ္။

24 comments:

kay said...

လမ္းေျဖာင့္မွာ ဟန္ခ်က္ညီ တြဲလက္ေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ခဲ့ရသလို၊ လမ္းေထာင့္ကေန ၿပံဳးၿပံဳးႀကီး ရပ္ၾကည့္ခဲ့တာေတြလည္း ရွိတယ္။ လမ္းသြယ္မွာ တစ္ဦးကို တစ္ေယာက္က ေဖးမ… လႊလႊေလး သြားခဲ့တာေတြရွိသလို၊ လမ္းေကြးမွာ အလြမ္းအေဆြးေတြ အန္ထုတ္ခဲ့ရတာေတြလည္း ရွိတယ္။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လမ္းဆက္ေလွ်ာက္မယ္

+++
လမ္းလယ္ေခါင္မွာေတာ့..ပိတ္မရပ္ နဲ႕ေနာ္..
အစတုန္းက..ဒီဘေလာ့ဂ္ က..ဘာအသံ ထြက္ပါလိမ့္ ဆိုျပီး.. ပါလိ တိုင္းျပည္ က..မာနွစ္လိ နဲ႕ မ်ား အမ်ိဳးေတာ္သလားလို႕.. ။ း)

က်မ လည္း....ေရးစရာရွိ တာ..သုတ္သုတ္ေရးျပီး သြားမွ..လမ္းပိတ္ေနျပီ.. း)

Anonymous said...

အရည္မရ အဖတ္မရေတြပဲ ေရးတတ္တယ္..။
ဖတ္ခ်င္တယ္..။
ဟီးးဟီးး


ပံု။
လူသိမခံလိုေသာ..အကြက္နဲ႔သူ
(laksa စားျပီးေပ်ာ္ေနသူ)

ကုိေအာင္(ပ်ဴႏိုင္ငံ) said...

ဟုတ္တယ္၊ အကုိတုိ႕ အမတုိ႕ ဘေလာ့ကို အရင္က
က်ေနာ့္စိတ္ထဲ ဘာသာေရးအေၾကာင္း ေရးတဲ့ ဘေလာ့လုိ႕ပဲ ထင္တာ၊ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းက ေဂါပကလား ဘာသာေရးအသင္း တခုခုက တာ၀န္ယူထားတဲ့ သူေတြ ထင္ေနတာ၊ အခုမွ သေဘာေပါက္တယ္ ရုပ္တည္ၾကီးနဲ႕ ေနာက္ေနတာကိုး ... :D
တက္ဂ္ကုိ ေရးေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူး ရွယ္တင္ပါတယ္ ...

အိမ့္ခ်မ္းေျမ့ said...

ကိုယ္လည္း ဖံုးရမလား၊ ေဖာ္ရမလား စိတ္ကစားေနတုန္း… သိပ္ၾကာၾကာေတာ့လည္း မကစားလိုက္ရပါဘူး… မသီတာဆိုတာ .....

ဆိုတာေလးကို သေဘာက်လိုက္တာ း)))

နိဂုံးကို ဖတ္အၿပီးမွာ..
'ေကာင္းလိုက္တာ...." လို႔ ရင္ထဲက တိုးတိုးေလး မွတ္ခ်က္ ခ်လိုက္မိပါေတာ႔တယ္..

ခင္မင္လွ်က္..
မေလး

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ဘေလာဂ္နဲ႔ပတ္သက္ျပီးေရးထားတာေလး သေဘာက်မိတယ္
ဘေလာဂ္႕ေရးတဲ႔ေနရာမွာ ေကာင္းက်ိဳးေတြ ရွိလာသလို ဆိုးက်ိဳးေတြကိုလည္း ခက္ခံရရွိခဲ႔ပါတယ္။

စုခ်စ္ said...

၀မ္းနည္းတယ္... အစ္မ...
သူမ်ားက်ေတာ့... ညစာစားတဲ့အထဲလည္း မပါရဘူးေတာ့... း(
း)

အစ္မ ဘေလာ့က ဖတ္လိုက္တာနဲ႔ ဘယ္သူမွန္း အစကတဲက သိတာခ်ည္းကို... ဟီးဟီး ... ေဖၚစရာကို မလိုဘူး...ဆရာက ဘယ္လို အစ္မက ဘယ္လို ဆိုတာ သိေနတာကိုးေနာ္...
း)

ေမာင္မ်ိဳး said...

က်ေနာ္လည္း ဖံုးမရ ဖိမရ နဲ႔ ဟင္းလင္းၾကီးရယ္ း)

ShwunMi- said...

သတိရပါတယ္ မၾကီးသီတာ =)
အပင္ေလးေတြ ေတာ္ေတာ္ရွင္ေနျပီ..
တစ္မိသားစုလံုး အဆင္ေျပေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ..

noblemoe said...

စာလာဖတ္ပါတယ္ မမေရးး
မေတြ ့တာလညး္ၾကာျပီ ေနေကာင္းတယ္ဟုတ္
ကုိယ္ေရာစိတ္ပါက်မ္းမာေပ်ာ္ရႊင္လို ့
သာယာခ်မ္းေျမ့ပါေစရွင္း
မိုး

SHWE ZIN U said...

မသီတာ ေရ

အက်ဳိးရွိတဲ႕ စာေလး ေတြ အတြက္ ၂ေယာက္စလံုးကို ေက်းဇူးတင္ေနပါတယ္

ေစာ(အဝါရောင်မြေ) said...

ေအာ္ ဘုရားလူၾကီးပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ျမန္မာစာသင္တဲ့ ဆရာ ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္စိတ္ထဲ ရွိတဲ့ အတိုင္းေရးတာ သဘာဝက်ပါတယ္ေလ။

ညိမ္းႏိုင္ said...

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ဖံုးတစ္ဝက္ေဖာ္တစ္ဝက္ဗ်....:)
လြတ္လပ္ျပီးညီမွ်ခ်စ္ျကည္ျကတဲ့ ဘေလာ့တိမ္တိုက္ေတြ
ေပၚမွာ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေမ်ာလြင့္ျကပါစို့ဗ်ား...:)))

sosegado said...

တိမ္ေတြထဲမွာ….
ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ကလြတ္လပ္တယ္…
တစ္ခါတစ္ေလမွာ အရည္မရ အဖတ္မရ တာေတြက
တစ္ျခားဟာေတြထက္ အရသာ ရွိေနတယ္…
အဲဒီ့ အရသာ ကုိႀကိဳက္ရင္းနဲ႔ပဲ…….
တိမ္ေတြထဲမွာ….

ခ်စ္ၾကည္ေအး said...

ေနာက္ဆံုးအပိုဒ္ေလးကို အႀကိဳက္ဆံုးပဲေအ...။ ဆက္လက္၍ အတူတူ ဘေလာ့ဂ္ဂင္းၾကပါစို႔....:)

ပန္းခရမ္းျပာ said...

မသီတာလိုပဲ ဖံုးရမလား ေဖာ္ရမလားလို႕ ... အခုထိ စိတ္ကစားေနတံုး...


မခ်ိဳ (ပန္းခရမ္းျပာ)

ခ်ယ္ရီေျမ said...

အရည္မရ အဖတ္မရ ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲလို႔ ေမးၾကမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ လြတ္လပ္တဲ့ အေတြးအေခၚ အယူအဆ အျမင္ ဗဟုသုတ သေဘာထားေတြကို ဘေလာ့ဂါေမာင္ႏွမေတြအခ်င္းခ်င္း ဖလွယ္ေနၾကတာေလ။ မသီတာေရ...
အၿမဲအားေပးေနၾကမွာပါ...

ခ်မ္းေျမ့ပါေစ
ခ်ယ္ရီေျမ

အၿပံဳးပန္း said...

စိတ္ကစားေနတုန္း...
အဲဒီစကားလံုးေလးကို ယူၿပီး
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ေျပာၾကည့္တယ္

မသီတာေရ...
ခ်စ္စရာေလးေနာ္...

အၿပံဳးပန္းလည္း ဒီအေၾကာင္း ေရးအံုးမယ္။

ဇြန္မိုးစက္ said...

ေရကူးကန္ထဲမွာ ေရစိမ္ၿပီး စကားေတြ ေဖာင္ဖြဲ႔ခဲ့တာ ဘယ္သူနဲ႔မ်ားပါလိမ့္ေနာ္...
ဒါဆုိ မမသီတာ ေရကူးတတ္တာေပါ့ေနာ္။ း)

ပုံ/
ဆုံေတြ႔ခြင့္ရလုိ႔ ၀မ္းသာေက်နပ္ေနသူတစ္ဦး

Sonata Cantata said...

CBox မွ
25 Aug 11, 01:31
mm: Sonata- cantata = ဆိုေနတာ ကပ္တပ္တပ္
25 Aug 11, 08:15
S-C: သားႏွစ္ေယာက္အတြက္ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ နာမည္ေလးေတြ ရခဲ့တယ္ (ဒါက်န္ခဲ့လို႔ မျဖစ္ဘူး) :glad:

rose of sharon said...

မသီတာေရးတာေလးေတြကိုႏွစ္သက္ခဲ႔တာ... အရွိအတိုင္းေလးဘဲေရးတာေတြကိုသေဘာက်တာ

PhyoPhyo said...

ဘေလာ့ဂ္ေရစီးေၾကာင္းမွာ လိုက္ပါစီးေမ်ာဖို႔ ပို႔စ္ေတြ ဖတ္ရမယ္။ ပို႔စ္ေတြ ေရးရမယ္။ ေကာ္မန္႔ေတြ ေပးရမယ္။ စီေဘာက္မွာ ႏႈတ္ဆက္မယ္။ အရည္မရ အဖတ္မရ ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲလို႔ ေမးလာရင္ေတာ့ ဒီလိုေလး ေျဖခ်င္တယ္။ လူဆိုတာ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိပါတယ္။ စိတ္ကူး၊ ၀ါသနာ၊ အေလ့စ႐ိုက္၊ တန္ဖိုးထားရာျခင္း မတူကြဲျပားၾကပါတယ္။ အဲ့လို လူေတြ အတူေနဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား။ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ မတူကြဲျပားတဲ့ လူေတြမွာ လြတ္လပ္ျခင္း၊ ညီမွ်ျခင္း၊ ခ်စ္ၾကည္ျခင္း ဆိုတဲ့ အေျခခံတူတဲ့ အခ်က္ေလးေတြေတာ့ ရွိပါတယ္။ အဲ့ဒီ အေျခခံနဲ႔ တိမ္တိုက္ေတြေပၚမွာ အတူတကြ ေနထိုင္ၾကရင္း ဘေလာ့ဂင္းေနၾကပါတယ္။

သေဘာက်လိုက္တာ။ မသီတာေရးသြားပံုေလး
မြ မြ

JulyDream said...

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ လူသိ မခံခ်င္တာ ရုပ္ဆိုးသလို အေပါက္လည္း ဆိုးလို႕ပါ ခင္ဗ်ာ။

မဒမ္ကိုး said...

ထူးဆန္းတဲ႕နာမည္ေလးမို႕လာခဲ႕တာ
ခ်စ္စရာေပ်ာ္စရာဘေလာ႕ကေလးျဖစ္ေနတယ္
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ အကိုတို႕အမတို႕ေရ


.................
ကိုရင္ + မဒမ္ကိုး

မမသီရိ said...

သီတာေရ..
အခ်ိန္မအားမလပ္တဲ့ၾကားထဲက ႏွစ္ႏွစ္သက္သက္ လာဖတ္ျဖစ္တဲ့ အထဲ ဒီဘေလာ့ကေလး လဲ ပါခဲ့သေပါ့..
ေရွ႕ ကို မိုင္ေတြ ယူဇာနာ သိန္းသန္း ကုေဋ ခ်ီတဲ့ ထိ ဆက္ေလွ်ာက္ဖို႕ ဆုမြန္ေခၽြပါတယ္
ခ်စ္ခင္စြာနဲ႕.. မမသီရိ