ဒီေန႔ ေနသာပံုက ထူးတယ္။ ဟိုးငယ္ငယ္ စေနတနဂၤေႏြမဟုတ္တဲ့ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြကို အမွတ္ရေစတယ္။ ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့အရာကို ျပန္ရလိုက္သလို။ ဒီခံစားခ်က္ေလးဟာ ၾကာရွည္မခံဘူးဆိုတာ သိေနေပမဲ့ ဘာကိုမွန္းမသိ ေက်းဇူးတင္မိတယ္။ ခဏတာေလး မိမိရရ ဆုပ္ကိုင္မိလိုက္တဲ့အရာကို ကဗ်ာမပီ စာမမည္ပါေစ ေရးခ်ဖို႔ ရင္ထဲက ေတာင္းဆိုတယ္။
စကၠန္႔ ၆၀ တမိနစ္၊ မိနစ္ ၆၀ တနာရီ၊ ၂၄နာရီ တရက္ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ မေျပာင္းလဲေသးေပမဲ့ ေန႔တာေတြက တိုလာသလိုလို။ အရွိန္အဟုန္နဲ႔ ေျပာင္းလဲေနတယ္ဆိုတဲ့ စီးေၾကာင္းႀကီးမွာ အလိုက္သင့္ေလး လိုက္ပါစီးေမ်ာလို႔ေရာ ရႏိုင္ပါ့မလား…။ ကိုယ့္ကို တြန္းလွဲ တိုက္ေ၀ွ႔ သြားသူကသြား။ ကိုယ္တိုင္ကလည္း တက္သုတ္ႏွင္…။ ကိုယ္နဲ႔ ဆိုင္သူေတြကိုလည္း ဆြဲေခၚ တြန္းတင္ၾက။ “မအားဘူး” ဆိုတဲ့စကားကို ဂုဏ္ယူစရာတစ္ခုလို တြင္တြင္ေျပာေနၾကတဲ့ ေလာက။ ေနခင္းေၾကာင္ေတာင္ အိပ္ေနမိတာေတာင္ လူသိေအာင္ မေျပာရဲတဲ့ ဘ၀။ အတန္းတင္ စာေမးပြဲတစ္ခု ၀င္ေျဖေနတာမဟုတ္ပဲနဲ႔… ၾကားလိုက္ရတဲ့ အသံက… “အခ်ိန္ေရာ ေလာက္ရဲ႕လားတဲ့”။ အိုင္းစတိုင္းကေတာ့ အျမန္ႏႈန္းကို တင္လိုက္ရင္ အခ်ိန္ကာလကို ဆြဲဆန္႔ႏိုင္သတဲ့။ အလိုက္သင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ႐ုန္းရင္းကန္ရင္းပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီေလာက္ျမန္တဲ့ စီးေၾကာင္းႀကီးထဲ ေမ်ာပါေနေသာ္လည္း လူ႔သက္တမ္းက တိုးမလာတာေတာ့ ေသခ်ာသပ။
ငယ္စဥ္က စာေမးပြဲၿပီးလို႔ အေႏွာင္အဖြဲ႔မဲ့ ေပါ့ပါး လြတ္လပ္ျခင္းမိ်ဳး ဒီေန႔ရလိုက္တယ္။
စကၠန္႔ ၆၀ တမိနစ္၊ မိနစ္ ၆၀ တနာရီ၊ ၂၄နာရီ တရက္ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ မေျပာင္းလဲေသးေပမဲ့ ေန႔တာေတြက တိုလာသလိုလို။ အရွိန္အဟုန္နဲ႔ ေျပာင္းလဲေနတယ္ဆိုတဲ့ စီးေၾကာင္းႀကီးမွာ အလိုက္သင့္ေလး လိုက္ပါစီးေမ်ာလို႔ေရာ ရႏိုင္ပါ့မလား…။ ကိုယ့္ကို တြန္းလွဲ တိုက္ေ၀ွ႔ သြားသူကသြား။ ကိုယ္တိုင္ကလည္း တက္သုတ္ႏွင္…။ ကိုယ္နဲ႔ ဆိုင္သူေတြကိုလည္း ဆြဲေခၚ တြန္းတင္ၾက။ “မအားဘူး” ဆိုတဲ့စကားကို ဂုဏ္ယူစရာတစ္ခုလို တြင္တြင္ေျပာေနၾကတဲ့ ေလာက။ ေနခင္းေၾကာင္ေတာင္ အိပ္ေနမိတာေတာင္ လူသိေအာင္ မေျပာရဲတဲ့ ဘ၀။ အတန္းတင္ စာေမးပြဲတစ္ခု ၀င္ေျဖေနတာမဟုတ္ပဲနဲ႔… ၾကားလိုက္ရတဲ့ အသံက… “အခ်ိန္ေရာ ေလာက္ရဲ႕လားတဲ့”။ အိုင္းစတိုင္းကေတာ့ အျမန္ႏႈန္းကို တင္လိုက္ရင္ အခ်ိန္ကာလကို ဆြဲဆန္႔ႏိုင္သတဲ့။ အလိုက္သင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ႐ုန္းရင္းကန္ရင္းပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီေလာက္ျမန္တဲ့ စီးေၾကာင္းႀကီးထဲ ေမ်ာပါေနေသာ္လည္း လူ႔သက္တမ္းက တိုးမလာတာေတာ့ ေသခ်ာသပ။
ငယ္စဥ္က စာေမးပြဲၿပီးလို႔ အေႏွာင္အဖြဲ႔မဲ့ ေပါ့ပါး လြတ္လပ္ျခင္းမိ်ဳး ဒီေန႔ရလိုက္တယ္။
7 comments:
မသီတာေရ...ဒီေန ့မႏၱေလးမွာ မိုးရြာလို ့ေအးေနတယ္။ ေပါ့ပါးမိတာခ်င္းေတာ့ လာတူေနၿပီ။ ေန ့လယ္ေၾကာင္ေတာင္အိပ္ၿပီး ညက်မွျပန္ထတာေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးေတြးၿပီးေရးလို ့ရတာေပါ့။ မသီတာက ကုသိုလ္ထူးတာပါ။ ကြ်န္မတို ့ေတာ့ ဖြင့္ရက္မွာေန ့လယ္အိပ္ခ်င္ရင္ ခိုးၿပီး ျပန္အိပ္ရတာ။ ဒါေၾကာင့္မေျပာရဲၾကတာေနမယ္ေနာ္။ ဒီမွေလၾကမ္းက်သြားတာဟုတ္တယ္မသီတာ။ နာဂစ္ပံုစံအေသးစားေလးတဲ့။
ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ေနေပါ့...အဲလိုပဲေျပာတတ္တယ္။
နည္းနည္းအိပ္ (မ်က္လုံးဖြင့္ၿပီး အသက္ရွင္ခ်ိန္ေတြ ပိုမ်ားေအာင္လို႔)
ခ်ာမြဲၿပီးသြားၿပီ။ အစ္မခံစားခ်က္ကို ထပ္တူ ခံစားပစ္လိုက္တယ္။
မသီတာ
အဲဒီလြတ္ေၿမာက္ၿခင္းမွာ
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ
>>>“မအားဘူး” ဆိုတဲ့စကားကို ဂုဏ္ယူစရာတစ္ခုလို တြင္တြင္ေျပာေနၾကတဲ့ ေလာက။ ေနခင္းေၾကာင္ေတာင္ အိပ္ေနမိတာေတာင္ လူသိေအာင္ မေျပာရဲတဲ့ ဘ၀။<<<<
အဲသည္စကားေလးကုိ ႀကဳိက္လြန္းလုိ႔ဗ်ာ။ အလုပ္မရွိရင္ မေနတတ္ဘူးလုိ႔ ေျပာတတ္ၾကလြန္းသူေတြၾကားထဲမွာ အလုပ္က ခဏေလာက္ ထြက္ၿပီး အိမ္မွာ ဇိမ္နဲ႔ ႏွပ္ေနခ်င္ရွာသူ က်ေနာ့္ချမာ ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္တာေလးေတြကုိ ျပန္ျပန္မ်ဳိခ်ရလြန္းလုိ႔ ဒီမွာ ရင္ျပည့္ရင္ကယ္ေတာင္ ျဖစ္ခ်င္ေနၿပီ။
12 May 09, 07:27
အၿပံဳးပန္း: မဂၤလာပါ မသီတာ၊ လြတ္ေျမာက္ျခင္းေလးလာဖတ္တယ္၊ ထပ္တူခံစားလိုက္ရသလိုပဲ။
12 May 09, 23:38
ThihaThit: မမသီတာေရ လြတ္ေျမာက္ျခင္းကုိ လာေရာက္ခံစားတယ္
12 May 09, 23:39
ThihaThit: စိတေအးလက္ေအးေလး ေနလုိက္ရတယ္ ဆုိ ေကာင္းပါ့ဗ်ာ
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ ဆုေတာင္းေပးတဲ့ မယု၀ရီ၊ မေနာ္။ လြတ္ေျမာက္ျခင္းကို အတူတူ ခံစားေပးတဲ့ ကိုဧရာ၊ mm၊ အၿပံဳးပန္း၊ သဟသ၊ ကိုေပါ။ ရွင္သန္ခ်ိန္ေတြ ပိုမ်ားေအာင္ဆႏၵျပဳတဲ့ ကိုဇနိ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...
ျပန္လုိခ်င္တယ္ အဲဒီလုိ လြတ္ေျမာက္ျခင္း ခံစားခ်က္မ်ိဳး..ခဏေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ႔..။
ေန႔လည္ေၾကာင္ေတာင္အိပ္တာကို လူမသိခံရဲစရာမရွိပါဘူး မသီတာရယ္..ကိုယ္စက္၀န္းနဲ႔ကိုယ္ လည္ပတ္ေနၾကတာေလ..။ ညဘက္ အလုပ္ေတြသိပ္မ်ားသြားလုိ႔ပါ..အဲ..ညဘက္မွ မီးလာတာကိုး..:}}} အသက္ေလးရလာေတာ႔ နားနားေနေန ေနမွ ျဖစ္မယ္ဆုိတာ ခႏၶာကိုယ္က ေတာင္းဆုိလာၿပီ..
Post a Comment