ကေလးမ်ားအတြက္ ျမန္မာစာ

မရည္ရြယ္ဘဲ ေစာ္ကဲမင္းျဖစ္သလို၊ မျပင္ဆင္ဘဲႏွင့္ က်မ ကႀကီး၊ ခေကြး ဆရာမတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။
ပထမ ႏွစ္ႏွစ္သည္ ဆရာျဖစ္သင္တန္းတက္ေနရေသာ အခ်ိန္မ်ားဟု သတ္မွတ္ရေပမည္။ သင္ပုန္းႀကီးသင္ဖို႔ ဒီေလာက္အခ်ိန္ယူရလား ဟု အျပစ္ဆိုလွ်င္လည္း ခံရေပေတာ့မည္။ အစမ္းသပ္ခံ တပည့္မ်ားႏွင့္ သူတို႔ မိဘမ်ား၏ စိတ္ရွည္၊ သည္းခံ ဇြဲသန္မႈကို ဘယ္ေနရာတြင္ ဘယ္လိုမွတ္တမ္းတင္ရမလဲ က်မ မသိေသးပါ။

သင္တန္းကာလတြင္ မိမိဘက္မွ ျမန္မာစာေပ၏ စည္းကမ္းရွိမႈႏွင့္၊ အဆင့္အတန္းရွိမႈကို ကိုယ္ပိုင္ ဉာဏ္ျဖင့္ မမိတမွီ ေထာက္ဆမိလာေသာ္လည္း ကေလးမ်ားဘက္မွ တတ္ေျမာက္ နားလည္မႈအပိုင္းမွာမူ စိတ္ပ်က္၀မ္းနည္းဖြယ္ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေႏွးေကြးေနသျဖင့္ က်မကို က်မ ဆရာအျဖစ္မွ ရပ္ဆိုင္းဖို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ စဥ္းစားခဲ့ပါသည္။ အေတြ႔အႀကံဳရွိေသာ ဆရာမအစစ္မ်ားထံ အခက္အခဲကို တင္ျပ၍ အားနည္းခ်က္မ်ားကို ရွာေဖြျပဳျပင္ခဲ့ရပါသည္။

ပထမဦးဆံုးအေနႏွင့္ က်မ၏ သင္ႏႈန္းကို ေလ်ာ့ခ်ရန္ ျဖစ္ပါသည္။ က်မသင္ေနပံုက သူငယ္တန္း ကေလးေတြကို (၅)ရက္အျပတ္ Short Course တစ္ခုကဲ့သို႔ သင္သည္။ တစ္ပတ္တြင္ တစ္ရက္သာ တက္ရေသာ သင္တန္းတြင္ ထိုတစ္ရက္၌ သင္ခန္းစာ တစ္ခုၿပီးေအာင္သင္သည္။ ေနာက္တပတ္လာခဲ့ ေနာက္သင္ခန္းစာ တစ္ခု။ တတ္ေစခ်င္သည့္ေဇာ ႀကီးလြန္းသြားခဲ့ပါသည္။

ဒုတိယအေနႏွင့္ ကေလးမ်ားကို စာလံုးေပါင္းသတ္ပံု က်က္ခိုင္းျခင္း၊ အမွားအမွန္ေရြးျခင္း၊ ကြက္လပ္ျဖည့္ျခင္း စသည့္ ေလ့က်င့္ခန္းမ်ား လုပ္ခိုင္းေစျခင္းျဖစ္ပါသည္။

တတိယအခ်က္မွာ အခက္ခဲဆံုးဟု ဆိုရမည္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ကေလးမ်ားသည္ သူတို႔သင္ယူေနေသာ ေ၀ါဟာရမ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီး မေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထိုေ၀ါဟာရမ်ားကို သူတို႔လက္ေတြ႔ဘ၀ထဲေရာက္ေအာင္ ရွင္းျပရျခင္းျဖစ္ပါသည္။
သင္ခန္းစာ(၁) အ အာ အား မွပင္ စပါၿပီ။ ပ ေရ ပ၊ ၀ ေရး ခ် ၀ါ။ ပ၀ါ။ ဆရာမ ပ၀ါဆိုတာ ဘာလဲဟင္။ ေၾသာ္ ပ၀ါဆိုတာ အ၀တ္စ။ လက္သုတ္ေတာ့ လက္သုတ္ပ၀ါ၊ ေျခသုတ္ေတာ့ ေျခသုတ္ပ၀ါ၊ မ်က္ႏွာသုတ္ေတာ့ မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါ။ ေဟာဒီမွာၾကည့္ ဆရာမက ပ၀ါေလးကို ပုခံုးေပၚဒီလိုတင္ၿပီး ဘုရားရွိခိုးတယ္။ (က်မက အိတ္ထဲတြင္ အၿမဲထည့္ထားေသာ ပ၀ါကို ထုတ္၍ ဘုရားရွိခိုးျပသည္။) ဆက္တိုက္လာပါၿပီ... ဖလား ဆိုတာ ခြက္၊ နဂါးဆိုတာ dragon။ ကိုယ္ကေတာ့ ပါးစပ္ထဲေတြ႔တာေတြေလွ်ာက္ေျပာ သူတို႔ ေလးေတြမွာေတာ့ ဖလား ဆိုတာ ခြက္၊ နဂါးဆိုတာ dragon သံေယာင္လိုက္၍ meaning က်က္ေနၾကသည္။
သင္ခန္းစာ (၂) အိ အီ အီး မွာဆိုလွ်င္ လာပါၿပီ
အရီးလာသည္။
ဆီးသီး ပါသလား။
အရီးဆိုတာ Aunty လို႔ အလြယ္တကူ ရွင္းလိုက္ႏိုင္ေပမဲ့… အဲ့ ဆီးသီး… ကေလးမ်ားထဲတြင္ ဆီးသီးထုတ္ စားဖူးသူပါက က်မ၀မ္းသာရပါသည္။
သင္ခန္းစာ(၃) အု အူ အူး။ အကၡရာ ‘ဥ’ ၀င္လာသည္။ သိပ္ေတာ့ အခက္အခဲ မရွိလွ။
…
စတုတၳအခ်က္မွာ ျမန္မာစာသည္ သူတို႔အတြက္ အသံုးနည္း၍ ေမ့လြယ္ျခင္းျဖစ္သည္။ သင္ၿပီးသမွ်ကို မေမ့ေစရန္ ၾကက္တူေရြးႏႈတ္တတ္သင္နည္းမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ၊ ဆက္စပ္၍ နားလည္ျခင္းမ်ိဳးျဖစ္ေစရန္ ဖတ္စာ တစ္ပုဒ္ကို မဖတ္မီ ေဘးမွသ႐ုပ္ေဖၚပံုကို အေသအခ်ာၾကည့္ေစၿပီး ဆရာႏွင့္ တပည့္ အေမးအေျဖမ်ား လုပ္ၾကသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ဆႏၵ ေစာေသာ က်မက ပံုကိုၾကည့္၊ ၿပီးေတာ့မွ စာကိုဖတ္။ အခုေတာ့ သူမ်ားေရးထားတာေတြကို ဖတ္တတ္ေအာင္ ဖတ္။ ေနာက္ဆိုရင္ေတာ့ ပံုေတ႔ြယင္ ကိုယ့္ဖာသာ စာေရးတတ္ရမယ္ဟု ေျပာတတ္ပါေသးသျဖင့္ “ဟင္, ဆရာမ ခက္တယ္”ဟု ၿငီးသူကၿငီး၊ မ်က္လံုးေလး ကလယ္ ကလယ္ႏွင့္ ၾကည့္သူကၾကည့္ၾကပါသည္။

*****
၂၀၀၅ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လမွစတင္၍ http://smcmeditation.org/ တြင္ ဖြင့္လွစ္ခဲ့ေသာ ကေလးမ်ားအတြက္ ျမန္မာစာ အေရးအဖတ္ သင္တန္း၌ လုပ္အားေပးရင္း ေတြ႔ႀကံဳခဲ့သည္မ်ားျဖစ္ပါသည္။
(အတၱဟိတ) သားႀကီး ျမန္မာစာ တတ္ဖို႔အေရး ေရွ႕တန္းတင္ခဲ့ၿပီး (ပရဟိတ) ေနာက္ကလိုက္တာပါ။ ကေလးေတြကို စာသင္တဲ့ အေတြ႔အႀကံဳ မရွိပါဘူး။ ေ၀ယ်ာ၀စၥ လုပ္ေပးရင္းကေန ဆရာမလိုေတာ့ ၀င္သင္ရတာပါ။
သင္တန္းမွာ ကေလးေတြက အရြယ္စံု၊ ျမန္မာစာ ျမန္မာစကား တတ္ေျမာက္မႈအဆင့္စံု၊ သင္တန္းကိုလည္း ရက္မွန္မွန္ မလာႏိုင္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ တေန႔တေန႔ သင္တန္းစမွ ေက်ာင္းေရာက္လာတဲ့ ကေလးေတြကို အဆင့္တူရာ အုပ္စုခြဲၿပီး သင္ၾကားေပးေနရပါသည္။ ယခု အေျခအေနအရ ဆရာ တဦးလွ်င္ အုပ္စု ႏွစ္စု၊ သံုးစု ကို တၿပိဳင္နက္တည္း သင္ေနၾကရပါသည္။ လုပ္အားအလွဴ ေပးလိုသူမ်ားႏွင့္ သင္တန္းႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အႀကံဉာဏ္ေပးလိုသူမ်ားကို ဤေနရာမွ ၀မ္းေျမာက္စြာ ဖိတ္ေခၚလိုက္ပါသည္။

(ရိပ္သာ ေနရာေဟာင္း၌ ႐ိုက္ကူးထားေသာပံု ျဖစ္ပါသည္။)

သင္တန္းေနရာ - သတိပဌာန္ရိပ္သာ

Satipatthana Meditation Center (SMC)

40 Jalan Malu-Malu, Sembawang Springs Estate Singapore 769657,

Behind Sembawang Shopping Center (SSC)

Tel: (65) 67589488

သင္တန္းအခိ်န္ - Every Sunday (2-5pm)