ေမေမ့ အလြဲမ်ား

တင္းးးးေတာင္)))
ေဟာ သားႀကီး ျပန္လာၿပီ… မီးဖိုထဲက လုပ္လက္စေတြ ခ်ၿပီး ကျပာကပ်ာ တံခါးသြားဖြင့္ရင္း
တေန႔လံုးမွာ ရွားပါးလွေသာ ၾကည္လင္သည့္ စိတ္အတန္႔ ခဏေလးကို ႏွလံုးသြင္းျဖစ္ေအာင္ သြင္းလိုက္ေသးသည္။
လက္တဖက္က Sweet Talk မွ စေတာ္ဘယ္ရီ milk shake၊ တဖက္က Old Chang Kee မွ Curry Puff ကို ကိုင္ရင္း တံခါး၀တြင္ ရပ္ေနသည့္ ေနေလာင္၍ မဲညိဳေမွာင္ေနသည့္ မ်က္ႏွာႏွင့္ ေက်ာင္းျပန္လာသည့္ သားေတာ္ေမာင္ ေရခ်မ္းကို ေတြ႔ရပါၿပီ
“ပိုက္ဆံေတြ သိပ္ေထာေနတယ္ေပါ့ေလ”
စားစရာ ေသာက္စရာ အစံုအလင္ကို လမ္းထိပ္ ေရွာ့ပင္စင္တာက ၀ယ္လာဟန္ရွိ၍ ေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
“ဒါေလးမ်ား… သံုးက်ပ္ေက်ာ္ပဲ ေပးရတာကို”
“ေက်ာင္းမွာ ဘာမွ ၀ယ္မစားဘူးလား”
“အင္း”
“ေမေမ လည္း စားခ်င္တယ္… ေမေမ့ကိုလည္း ေကၽြးဦး”
“စားခ်င္ရင္ တကိုက္ႏွစ္ကိုက္စား”
“ေမေမ့ဖို႔ေတာ့ ၀ယ္မလာဘူး သားကလည္း”
“ပိုက္ဆံမွ မရွိတာ ဘယ္လိုလုပ္၀ယ္မလဲ”
“ဟိုေန႔ကပဲ မုန္႔ဖိုး တဆယ္ေပးထားတာကို…”
“အဲ့ေန႔ကပဲ ကုန္ၿပီ… သူငယ္ခ်င္းေတြဆီကေတာင္ ေခ်းေနရတယ္”
“အဲ့လိုေတာ့ မေကာင္းပါဘူး သားရယ္… မေခ်းပါနဲ႔”...“ဘယ္သူေတြဆီက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေခ်းထားလဲ”
“ၾကက္ေျခနီ ဖိနပ္၀ယ္ဖို႔ ေခ်းထားတာပါ… ဒါပါပဲ”
“ေအာ္”
ဟုတ္သား ဟိုတေန႔က ဖိနပ္ပါလာသည္။ မုန္႔ဖိုးကို တိုင္းေပး၍ ဖိနပ္ဖိုးအတြက္ အပိုမရွိႏိုင္ပါ။


ဒီေလာက္ဆိုရင္ တျပားကို ႏွစ္ျပားခြာေနေသာ သည္မေအ အေၾကာင္းရိပ္မိၾကေပမည္။
“သား ေသာၾကာေန႔က်ရင္ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ၀ယ္ရဦးမယ္… ဒီတခါေတာ့ ေမေမ မလိုက္နဲ႔ေတာ့ သားဖာသာ သြားမယ္…”
“ဘာျဖစ္လို႔လဲ သားရဲ႕…”
တခုခုေတာ့ မွားၿပီဆိုတာ သိ၍ ရယ္က်ဲက်ဲျဖင့္ ေမးလိုက္သည္။
*****
သား မူလတန္းေက်ာင္းသား ဘ၀က ျဖစ္သည္။
တေန႔ ညႀကီးမိုးခ်ဳပ္မွ
“ေမေမ… မနက္ဖန္ သားတို႔ ေက်ာင္းက Old Folk Home သြားရမယ္… ဘာလက္ေဆာင္ ယူသြားရင္ ေကာင္းမလဲ…”
“ဟမ္…နင္တို႔ကေတာ့ လုပ္ၿပီ… ဒီအခ်ိန္က်မွ… ဘာသြား၀ယ္လို႔ ရမွာလဲ”
ထံုးစံအတိုင္း ဆူ ပြက္ ေတာ့
“ပိုက္ဆံ လွဴလိုက္လည္း ရပါတယ္ ေမေမရယ္”
“ဒါဆိုလည္း ၿပီးေရာ”
ပါးစပ္ကသာ ၿပီးေရာလိုက္သည္… လူက မေနႏိုင္ပါ… တအိမ္လံုး ေမႊေႏွာက္ရွာသည္…ထည့္ေပးလိုက္ရန္အတြက္ လက္ေဆာင္
ေနာက္ အိတ္လွလွေလးထဲတြင္ ကြတ္ကီတထုတ္ႏွင့္ သြားတိုက္ေဆး တဗူးထည့္ၿပီး သားေတာ္ေမာင္ကို
“ေရာ့..ဒါယူသြား” ဟု ရာဇသံေပးလိုက္သည္။


ေနာက္ေန႔ သား ေက်ာင္းက ျပန္လာေတာ့…
သားေတာ္ေမာင္မွာ ေပ်ာ္လာပံုရသည္။ ဟိုေျပာဒီေျပာေတြ ေလွ်ာက္ေျပာေနသည္။ သူသြားခဲ့သည့္ ေနရာမွ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားကို ျဖစ္သည္။ အေတာ္ေလး ၾကာေတာ့မွ “ေမေမ ေပးလိုက္တဲ့ လက္ေဆာင္ကေလ…” ဆိုၿပီး ရယ္က်ဲက်ဲ လုပ္ေန၍
“ဘာျဖစ္လဲ ငါ့လက္ေဆာင္… မနက္က ယူမသြားဘူးလား”
ဟိုဟာက်န္ ဒီဟာက်န္ မၾကာခဏျဖစ္တတ္သည့္ သူ႔အက်င့္ေၾကာင့္ သကၤာမကင္း ေမးလိုက္ေတာ့…
“သားတို႔ သြားတဲ့ဆီက အဖိုးႀကီး အဖြားႀကီးေတြက အားလံုး အိပ္ယာေပၚ လဲေနတာ… အခ်ိဳ႕ဆို အစားအေသာက္ေတြကို ပိုက္ေတြနဲ႔ တပ္ၿပီး ထည့္ေပးေနရတာ… သြားေတြလည္း တေခ်ာင္းမွ မရွိၾကေတာ့ဘူး… ေမေမ့ ကြတ္ကီးကို ဘယ္လိုစားၿပီး… သြားတိုက္ေဆးနဲ႔ ဘယ္လို တိုက္ရမွာလဲ…” ဟူ၏။


သား အလယ္တန္းေက်ာင္းသားေလး ျဖစ္ျပီ။
“ဒီေန႔ အတန္းထဲက တေယာက္က သူ႔ေမြးေန႔ဆိုၿပီ ေက်ြးတယ္ စံုေနတာပဲ… သူ႔အတြက္ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ၀ယ္ခ်င္တယ္”
“၀ယ္ေပါ့သားရယ္… သူက ေမြးေန႔ဆိုၿပီး ေက်ြးေတာ့ ပိုေတာင္ ေပးသင့္တာေပါ့… မိန္းကေလးလား ေယာက်္ားေလးလား… သူက ဘာႀကိုက္တတ္လဲ”
“မိန္းကေလး… သီခ်င္း စီဒီ ႀကိဳက္တယ္”


ေရွာ့ပင္စင္တာကို ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ အ၀ယ္ေရာက္ေတာ့ ဓာတ္ျပားေတြ ေရာင္းသည့္ဆိုင္ ၀င္ၾကည့္ၾကသည္။ ထိုဆိုင္မွာ တရုတ္သီခ်င္း စီဒီမ်ားသာ ရွိ၍ အဂၤလိပ္သီခ်င္း စီဒီ မရွိပါဟု အေရာင္း၀န္ထမ္းမေလးက ဆိုသည္။
“လာပါ သားရယ္ ေလွ်ာက္ၾကည့္ၾကေသးတာေပါ့… စီဒီ ေပးမွရယ္လည္း မဟုတ္ဘူးမလား”


ေဟာ စင္တာ အလယ္ေကာင္မွာ လူေတြ ႀကိတ္ႀကိတ္တိုးလို႔ ဘာေတြမ်ားေစ်းေလွ်ာ့ေနပါလိမ့္
ဒီလိုျမင္ကြင္းက သံလိုက္ထက္ ဆြဲအားပိုသည္။
ေအာ္… အလွကုန္ ပစၥည္းေတြကိုး…
ဟယ္ ဒီမွာေတာ့ Box ေလးနဲ႔ ထည့္ထားတာ ပုလင္းေလးေတြ အစီအရီ ခ်စ္စရာေလးေတာ့… Box ေလးကို ဖဲႀကိဳးေလးပါ စည္းေပးထားေသးသည္။ ေစ်းကလည္း မူရင္းေစ်းမွ ထက္၀က္ႀကီးေတာင္ ခ်ထားသည္။


“သားေရ… ဒါေလး ၀ယ္လိုက္မယ္ေနာ္… သား သူငယ္ခ်င္းအတြက္… ပက္ကင္ေတာင္ ထုတ္စရာမလိုေတာ့ဘူး… ေဘာ္ဒီလိုရွင္း ပုလင္းေလးေတြ…”
*****
“သားမွာ အခုအခ်ိန္အထိ အတန္းထဲမွာ အေျပာခံရတုန္း…
သားကို ႏွာဘူးႀကီး (သားကေတာ့ ဒီေနရာမွာ အဂၤလိပ္စကားလံုးကိုသာ သံုးပါသည္) က်ေနတာပဲ…
သူ႔ကို လိမ္းေပးခ်င္လို႔ လိုရွင္း ေပးတာမလားနဲ႔ …”
ဟန္နဲ႔ ပန္နဲ႔ လိုရွင္းလိမ္းသလို လုပ္ျပရင္း ေျပာေနပါသည္။


ကပ္စီးနဲ ေကာ္တရာ မေအႀကီးမွာ တဟားဟား ရယ္ရင္း
ေအာ္
ေမေမ့ အလြဲေတြ…