အစားအေသာက္ဆိုင္ရာဒႆန

အသက္ ၅၇ႏွစ္အရြယ္ရွိၿပီ ျဖစ္တဲ့ ပက္ဂီ ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီးႀကီးက ေန႔လည္စာ စားရင္း သူရဲ႕ အစားအေသာက္ဆိုင္ရာဒႆနကို ေျပာလာတယ္။

ငယ္ရြယ္စဥ္ အခါမွာ…
အစားေတြကို ခ်စ္ပါ။
ကိုယ္က ခ်က္ေကြ်းရတဲ့ အရြယ္မွာ…
အခ်စ္ေတြနဲ႔ ခ်က္ပါ။
အသက္ႀကီးလာတဲ့အခါမွာေတာ့
အခ်စ္ေတြကို စားပါ… တဲ့။

ငယ္တုန္းမွာ ႀကိဳက္သေလာက္စားပါ။ မတည့္တာလည္း မရွိသေလာက္ဆိုေတာ့ အစားေတြကို ခ်စ္လို႔ရပါတယ္။ အစားဆိုတာ စားေကာင္းတဲ့ အရာလို႔ ေႂကြးေႀကာ္ၿပီးကို စားပါ။

ကိုယ္က ခ်က္ျပဳတ္ေကြ်းရတဲ့ အရြယ္ေရာက္လာရင္ေတာ့ ဘယ္ဟာေလးကို ဘယ္လိုခ်က္ရင္ စားေကာင္းမယ္ ဆိုတာမ်ိဳး အၿမဲလို စူးစမ္းပါ၊ ေလ့လာပါ။ ကိုယ့္မိဘ၊ ကိုယ့္ခင္ပြန္း၊ ကိုယ့္ကေလးေတြ (ကိုယ္ခ်က္တာကို စားရမည့္သူေတြ) စားေကာင္းေစခ်င္တဲ့ စိတ္နဲ႔ အခ်စ္ေတြနဲ႔ ခ်က္ပါ။ ခ်က္ျပဳတ္ေနတဲ့ လက္မွာ အခ်စ္ေတြ စီးဆင္းေနပါေစလို႔ သူက ျဖည့္စြက္လိုက္ပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ငယ္တုန္းကလို အစားေတြကို ခ်စ္လို႔ေတာ့ မရေတာ့ပါဘူး။ ကိုယ္နဲ႔ မတည့္တာဆို ေရွာင္ပါ။ အစားအစာမွာ အတိုင္းအရွည္ကို သိပါ။

ဒီထက္ အသက္ႀကီးလာလို႔ သူမ်ားခ်က္တာကို စားရမည့္ အရြယ္ေရာက္လာၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ အခ်စ္ေတြကို စားပါတဲ့။ အသက္ႀကီးလာတဲ့ အရြယ္ကို ေယာကၡမအရြယ္လို႔ သူက ထပ္ကာထပ္ကာ ရည္ညႊန္းပါတယ္။ ကိုယ့္သမီး ခ်က္ထားတာ ျဖစ္ေစ၊ ကိုယ့္ေခြ်းမ ခ်က္ထားတာ ျဖစ္ေစ၊ ဘယ္သူခ်က္ထားတာ ျဖစ္ျဖစ္ ေကာင္းတယ္၊ မေကာင္းဘူး၊ ႀကိဳက္တယ္၊ မႀကိဳက္ဘူး ဆိုတာေတြ မရွိေတာ့ပါဘူး။ မရွိပါနဲ႔ေတာ့။ စားခ်ိန္က်လို႔ စားရရင္ အခ်စ္ေတြကိုသာ စားသံုးပါ…တဲ့။

*****
လက္ခံရင္ လက္ခံ၊ သေဘာမတူရင္လည္းေန.. ဒါကေတာ့ ငါ့ဒႆန ဆိုၿပီး သူ႔စကားကို အဆံုးသတ္လိုက္တယ္။