ရွှေတောင်မြို့ ကျီးသဲလေးထပ်ဆရာတော်ဘုရားကြီး ရေးသားတော်မူအပ်သော
ပကိဏ္ဏကနမက္ကာရအစိန္တေယျကြီး
၃။ ဇမ္ဗူ့ကျက်သရေ၊ ချက်ဗွေဘူမိ၊ အပရာဇိခရိုင်၊ ညောင်မဏ္ဍိုင်ကို၊ စိုးပိုင်တော်မူအံ့သော ကာလနှိုက်၊ ကာမလောကဓာတ်၊ ခုနစ်ရပ်လုံး၊ ဆတ်ဆတ်လှိုက်ခုန်၊ တုန်ဘနန်းမျှ၊ သန်းအကုဋေ၊ နတ်ဗိုလ်ခြေနှင့်၊ မိုးမြေကြည်းဟည်း၊ ပဲ့တင်တီးအောင်၊ ဖျက်ဆီးလုယက်လာသော၊ မေခလာဂီရိ၊ တောင်တရှိမျှ၊ ပြောင်ကြီးသေဌ်နင်း၊ မာရ်နတ်မင်းကို၊ ဖြည့်တင်းတော်မူခဲ့သော ပါရမီဉာဏ်၊ ကံသမ္ဘာရှိန်၊ ဝရဇိန်လျှံပြောင်၊ ရွှေဘုန်းရောင်ဖြင့်၊ မှောင်မဝင်ခင်၊ အောင်မြင်တော်မူစေ၍၊ ကိလေသာစက်၊ သုံးထောင်ဝက်ကို၊ ဖြိုဖျက် တိုက်လှန်ခြင်းငှာ၊ အာနာပါန ဘာဝနာဖြင့်၊ ရူပါဝစရ၊ အရူပါဝစရ၊ စတုတ္ထ သမာပတ်တို့ကို၊ အာဝဇ္ဇနဝသီ၊ သမာပဇ္ဇနဝသီ၊ ပစ္စဝေက္ခဏဝသီ၊ အဓိဋ္ဌာနဝသီ၊ ဝုဋ္ဌာနဝသီတည်းဟူသော၊ ဝသီဘော်ငါးတန်ဖြင့်၊ အဖန်ဖန်လေ့လာတော်မူပြီးလျှင်၊ ရှေးတီးကာလ၊ ဘဝရှည်ကျူး၊ ဖြစ်ဖူးသမျှ၊ ဒေသရပ်ရွာ၊ ခန္ဓာပင်စည်၊ အမည်အမျိုးစသော၊ ပရမတ် ပညတ်တို့ကို၊ တပ်အပ်သိနိုင်စွမ်းသော ပုဗ္ဗေနိဝါသဉာဏ်၊ သုံးတန်ဘုံသား၊ အများသတ္တ၊ ဝေနေယျတို့၏၊ ကမ္မဂတိ၊ စုတိပဋိသန်၊ လားရန်ဌာနနှင့်တကွ၊ ဒူရပဋိစ္ဆန္န၊ သဏှသုခုမ ဖြစ်သော ရူပါရုံကို၊ အကုန်မြင်နိုင်စွမ်းသော ဒိဗ္ဗစက္ခုဉာဏ်၊ လေးတန်သြဃ၊ အာသဝနှင့်၊ ယောဂဂန္ထာ၊ လေးဖြာဥပါဒါန်၊ ခြောက်တန်နီဝရဏ၊ အနုသယ ခုနစ်အင်၊ သံယောဇဉ်ဆယ်တန်၊ ခြံရံလျက်သား၊ များစွာသော အကုသိုလ်၊ ဗိုလ်ခြေကွပ်ကဲ၊ သူရဲကိလေသာ၊ ထောင့်ငါးရာတို့ကို၊ စင်စွာပယ်ဖြတ်၊ အလွန်မြတ်သောကြောင့်၊ အရဟတ္တမဂ္ဂ၊ အမည်ရသော၊ အာသဝက္ခယဉာဏ်၊ ဤသုံးတန်သော ၀ိဇ္ဇာ၊ ခွဲစိတ်ဖြာသော်၊ ဝိဇ္ဇာရှစ်ပါးနှင့်၊ ပြည့်စုံတော်မူသဖြင့်၊ သယမ္ဘူအထွတ်၊ လူတမွတ်ဟု၊ မချွတ်သမိုက်အပ်ထသော-
ဇမ္ဗူ = ဇမ္ဗူဒီပါ လက်ယာတောင်ကျွန်း။
ချက်ဗွေဘူမိ = ဇမ္ဗူဒိပ်ကျွန်း၏ အလယ်ဗဟို။
အပရာဇိခရိုင် = အပ္ပရာဇိတပလ္လင်၊ ရန်သူတို့ မအောင်မြင်နိုင်သည့် နေရာထူး။
င်မဏ္ဍိုင် = သဗ္ဗညုတ ဉာဏ်တော်၏ တည်ရာဖြစ်သော မဟာဗောဓိ ညောင်ပင်။
ကာမလောကဓာတ် = လူ့ဘုံ၊ နတ်ဘုံခြောက်ထပ် ဟူသော ကာမသုဂတိ ခုနစ်ဘုံ။
ကြည်းဟည်း = အသံကျယ်စွာ မြည်သည်။
မေခလာဂီရိ = မာရ်နတ်၏ ဂီရိမေခလာ မည်သောဆင်။
မာရ်နတ် = နှောင့်ယှက်ဖျက်ဆီးသည့်နတ်။
ပါရမီဉာဏ် = ပါရမီဆယ်ပါး ဉာဏ်တော်ကုသိုလ်။
ကံသမ္ဘာရှိန် = ကံအဆောက်အဦး အဟုန်။
ဝရဇိန် = မိုးကြိုးစက်။
ကိလေသာစက် = တစ်ထောင့်ငါးရာ ကိလေသာ။
သုံးထောင်ဝက် = သုံးထောင်၏ တစ်ဝက်။
အာနာပါနဘာဝနာ = ထွက်သက် ဝင်သက်ကို စီးဖြန်းသော ကမ္မဋ္ဌာန်း။
ရူပါဝစရ၊ အရူပါဝစရ၊ စတုတ္ထသမာပတ် = ပထမစျာန်၊ ဒုတိယစျာန်၊ တတိယစျာန်၊ စတုတ္ထစျာန် ဟူသော ဝင်စားသည့် စျာန်လေးပါး။
ဝသီဘော်ငါးတန် = စျာန်ကို အထူးသဖြင့် နိုင်နင်းစေရန် အလေ့အကျင့်ပြုမှု ငါးမျိုး။
၁။ အာဝဇ္ဇနဝသီ = ထပ်ကာထပ်ကာ ဆင်ခြင်ခြင်း အလေ့အကျင့်၊
၂။ သမာပဇ္ဇနဝသီ = ထပ်ကာထပ်ကာ ဝင်စားခြင်း အလေ့အကျင့်၊
၃။ ပစ္စဝေက္ခဏာဝသီ = အဖန်ဖန် သုံးသပ်ခြင်း အလေ့အကျင့်၊
၄။ အဓိဋ္ဌာနဝသီ = စျာန်မှထရန် ဆောက်တည်ခြင်း အလေ့အကျင့်။
၅။ဝုဋ္ဌာနဝသီ = သတ်မှတ်ချိန် အတိုင်း စျာန်မှထခြင်း အလေ့အကျင့်။
ရှေးတီးကာလ = ရှေးလွန်လေပြီးသောအခါ။
ပရမတ် = ရုပ်နာမ်တရား။
ပညတ် = အမည်။
ပုဗ္ဗေနိဝါသဉာဏ် = ရှေးကနေခဲ့ဖူးသည်ကို ပြန်သိသောဉာဏ်။
ဝေနေယျ = ကျွတ်ထိုက်သော သတ္တဝါ။
ကမ္မ = ကုသိုလ်ကံ၊ အကုသိုလ်ကံ။
ဂတိ = လားရာလမ်း။
စုတိ = သေခြင်း။
ပဋိသန် = မွေးဖွားခြင်း။
ဒူရ = ဝေးသော။
ပဋိစ္ဆန္န = တစ်စုံတစ်ခုဖြင့် ဖုံးအုပ်ထားသော။
သဏှ = သိမ့်မွေ့သော။
သုခုမ = အနုစိတ်ဖြစ်သော။
ဒိဗ္ဗစက္ခု = နတ်မျက်စိကဲ့သို့ မြင်နိုင်သောဉာဏ်။
သြဃ = ရေအလျဉ်နှင့်တူသော တရား၊ ကာမောဃ၊ ဘဝေါဃ၊ ဒိဋ္ဌောဃ၊ အဝိဇ္ဖောဃဟု လေးမျိုးရှိသည်။
အာသဝ = ကြာမြင့်စွာ ထုံအပ်သည့် အရက်နှင့် တူသောတရား။ သြဃကဲ့သို့ ကာမ၊ ဘဝ၊ ဒိဋ္ဌိ၊ အဝိဇ္ဇာဟု လေးမျိုးရှိသည်။
ယောဂ = သံသရာဝဋ်ဒုက္ခနှင့် တွဲယှဉ်စေတတ်သော တရား၊ အထက်ပါအတိုင်း လေးမျိုးရှိသည်။
ဂန္ထ = သံသရာဝဋ်ဒုက္ခ၌ ထုံးဖွဲ့တတ်သော တရား။ အဝိဇ္ဇာ၊ ဗျာပါဒ၊ သီလဗ္ဗတပရာမာသ၊ ဣဒံ သစ္စာဘိနိဝေသ ဟူ၍ လေးမျိုးရှိသည်။
ဥပါဒါန် = ပြင်းထန်ခိုင်မြဲစွာ စွဲလမ်းတတ်သော တရား။ ကာမုပါဒါန်၊ ဒိဋ္ဌုပါဒါန်၊ သီလဗ္ဗတုပါဒါန်၊ အတ္တဝါဒုပါဒါန် ဟူ၍ လေးမျိုးရှိသည်။
ခြောက်တန်နီဝရဏ = ကုသိုလ်တရားတို့ မဖြစ်ပေါ်ရအောင် ပိတ်ဆီး တားမြစ်တတ်သော တရားခြောက်ပါး။
၁။ကာမစ္ဆန္ဒ
၂။ ဗျာပါဒ
၃။ ထိနမိဒ္ဓ
၄။ ဥဒ္ဓစ္စကုက္ကုစ္စ
၅။ ဝိစိကိစ္ဆာ
၆။ အဝိဇ္ဇာ ဤခြောက်မျိုး ဖြစ်သည်။
အနုသယခုနစ်အင် = မဖြစ်ပေါ်သေးဘဲ စိတ်သန္တာန်၌ ကိန်းနေသော တရား ခုနစ်မျိုး။
၁။ ကာမရာဂ
၂။ ဘဝရာဂ
၃။ ပဋိဃ
၄။ မာန
၅။ဒိဋ္ဌိ
၆။ ဝိစိကိစ္ဆာ
၇။ အဝိဇ္ဇာ ဤခုနစ်မျိုး ဖြစ်သည်။
သံယောဇဉ်ဆယ်တန် = သတ္တဝါတို့ကို သံသရာစက်မှ မထွက်နိုင်အောင် ဖွဲ့နှောင်ဆွဲတွယ်တတ်သော တရားဆယ်ပါး။
၁။ ကာမရာဂ
၂။ ရူပရာဂ
၃။ အရူပရာဂ
၄။ပဋိဃ
၅။ မာန၊
၆။ ဒိဋ္ဌိ
၇။ သီလဗ္ဗတပရာမာသ
၈။ ဝိစိကိစ္ဆာ
၉။ ဥဒ္ဓစ္စ
၁၀။ အဝိဇ္ဇာ ဤဆယ်မျိုး ဖြစ်သည်။
ကိလေသာ = စိတ်ကို ညစ်နွမ်းစေတတ် ပူလောင်စေတတ်သော တရား။
၁။ လောဘ
၂။ ဒေါသ
၃။ မောဟ
၄။ မာန
၅။ ဒိဋ္ဌိ
၆။ ဝိစိကိစ္ဆာ
၇။ ထိန
၈။ ဥဒ္ဓစ္စ
၉။ အဟိရိက
၁၀။ အနောတ္တပ္ပ ဟူ၍ ကိလေသာဆယ်ပါး။
ထောင့်ငါးရာကိလေသာ =
လောကီစိတ်- ၁ + စေတသိက်- ၅၂ = ပေါင်း နာမ်တရား- ၅၃၊
နိပ္ဖန္နရုပ်- ၁၈ + လက္ခဏရုပ်- ၄ = ပေါင်း ရုပ်တရား- ၂၂။
နာမ်ရုပ်နှစ်ရပ်ပေါင်း- ၇၅၊
ယင်းကို အဇ္ဈတ္တဗဟိဒ္ဓ သန္တာန်နှစ်ပါးနှင့် မြှောက်- ၁၅၀၊ ယင်း ၁၅၀-သည် အားလုံးကိလေသာ ဆယ်ပါး၏ အာရုံဖြစ်နိုင်သောကြောင့် ကိလေသာ ၁၀-ပါးနှင့် မြှောက်၊ ၁၅၀ x ၁၀ = ၁၅၀၀ ဖြစ်၏။
အရဟတ္တမဂ္ဂ = မဂ်လေးပါးတွင် အထွတ်အထိပ်ဖြစ်သော မဂ်။
အာသဝက္ခယဉာဏ် = အာသဝေါတရားကုန်ရာဖြစ်သော ဉာဏ်။
ဝိဇ္ဇာသုံးပါး = ပုဗ္ဗေနိဝါသဉာဏ်၊ ဒိဗ္ဗစက္ခုဉာဏ်၊ အာသဝက္ခယဉာဏ်၊
ဝိဇ္ဇာရှစ်ပါး =
၁။ ပုဗ္ဗေနိဝါသဉာဏ်
၂။ ဒိဗ္ဗစက္ခုဉာဏ်
၃။ အာသဝက္ခယဉာဏ်၊
၄။ နတ်၏ နားကဲ့သို့ကြားနိုင်သော ဒိဗ္ဗသောတ အဘိညာဉ်၊
၅။ သူတစ်ပါးစိတ်ကို သိနိုင်သော ပရစိတ္တဝိဇာနန အဘိညာဉ်၊
၆။ တန်ခိုးအမျိုးမျိုးဖန်ဆင်းနိုင်သော ဣဒ္ဓိဝိဓ အဘိညာဉ်၊
၇။ စိတ်အလိုအတိုင်း ပြီးနိုင်သော မနောမယိဒ္ဓိ၊
၈။ ဝိပဿနာဉာဏ်။
လူတမွတ် = လူတွင်အမြတ်။
0 comments:
Post a Comment