မင်္ဂလသုတ်က “လူမိုက်ကို ရှောင်၊ ပညာရှိကို ပေါင်း၊ ပူဇော်ထိုက်သူကို ပူဇော်” ဆိုတဲ့ ပထမဆုံး မင်္ဂလာသုံးပါးကို လက်တွေ့လိုက်နာ ကျင့်သုံးနိုင်ဖို့အတွက် မှား-မှန် ကောင်း-ဆိုး ခွဲခြားဆုံးဖြတ်နိုင်တဲ့ ဆင်ခြင်တုံတရား လိုအပ်တယ်လို့ အရင်ပို့စ်မှာ ရေးခဲ့ပါတယ်။
ဒီဆင်ခြင်တုံတရားမျိုးက အနိစ္စ၊ ဒုက္ခ၊ အနတ္တကို မြင်တဲ့ ဝိပဿနာပညာမျိုး မဟုတ်သေးသလို၊ နိဗ္ဗာန်ကို မြင်တဲ့ မဂ်ပညာမျိုးနဲ့ဆိုရင် ပိုပြီး အလှမ်းဝေးပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီဆင်ခြင်တုံတရားက နေ့စဉ်ဘဝမှာ ကိုယ် ဘာကို တန်ဖိုးထားမလဲ၊ ဘာကို ရွေးချယ်မလဲ၊ ဘယ်လို ပြုမူ ပြောဆို တွေးကြံမလဲ ဆိုတာကို အဆုံးအဖြတ်ပေးပါတယ်။
“ဗာလ” ဆိုတဲ့ ပုဒ်ကို ယေဘုယျအားဖြင့် “လူမိုက်” လို့ ဘာသာပြန်လေ့ရှိပါတယ်။ ပါဠိစကားမှာ “ဗာလ” က “လူမိုက်” အပြင် “ကလေး၊ လူငယ်” ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ်လည်း ရပါသေးတယ်။ ဒီအဓိပ္ပါယ် နှစ်မျိုးစလုံး ပါအောင် ယူပြီး ဗာလကို “မရင့်ကျက်သေးသူ” လို့ ဘာသာပြန်ရင်လည်း ရနိုင်ပါတယ်။ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ မရင့်ကျက်သေးသူတွေကို ဆိုလိုတာပါ။ ဒီလို မရင့်ကျက်သေးသူတွေကို ရှောင်ရမှာလား။ ဘယ်လို မပေါင်းဘဲ နေရမှာလဲ၊ ဘာကြောင့်လဲဆိုတာ မေးခွန်းထုတ်စရာ ဖြစ်လာပါတယ်။
“လူမိုက်ကို ရှောင်၊ ပညာရှိကို ပေါင်း၊ ပူဇော်ထိုက်သူကို ပူဇော်” ဆိုတဲ့ မင်္ဂလာတရားနဲ့ ဆက်စပ်ကြည့်နိုင်မယ့် သုတ္တန် တပုဒ် (အံ-၃-၂၆၊ ပုဂ္ဂလဝဂ်၊ သေဝိတဗ္ဗသုတ်) ရှိပါတယ်။
- မိမိထက် သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ နိမ့်ကျသူတွေကို ကူညီစောင့်ရှောက်ခြင်းမှ အပ မှီဝဲဆည်းကပ်ခြင်း မပြုထိုက်။
- မိမိနဲ့ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ တူသူတွေကိုတော့ မှီဝဲဆည်းကပ်ထိုက်တယ်။ မိမိနဲ့ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ တူတဲ့အတွက် သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာနဲ့ စပ်တဲ့ စကားကို အစဉ်မပြတ် ဆွေးနွေးတိုင်ပင်နိုင်ပြီး စိတ်ချမ်းသာစွာ နေရမယ်။
- မိမိထက် သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ သာသူတွေကိုတော့ အရိုအသေ အလေးအမြတ်ပြုပြီး မှီဝဲဆည်းကပ်ထိုက်တယ်။ ဒါမှ ကိုယ့်မှာ မရှိသေးတဲ့ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာတွေ ရရှိလာနိုင်သလို၊ ကိုယ့်မှာ ရှိနှင့်ပြီး ဖြစ်တဲ့ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာတွေကို ချီးမြောက်ပေးရာလည်း ရောက်တယ်။
ဒီသုတ္တန်ရဲ့ လမ်းညွှန်ချက်အရ လူမိုက်ဆိုတာက ခိုးဆိုးသတ်ဖြတ်နေတဲ့ လူမိုက်တွေကိုသာ ဆိုလိုတာ မဟုတ်သလို၊ မပေါင်းသင်း မဆည်းကပ်ရဆိုတာကလည်း အဖက်မလုပ်ဘဲ ရှောင်ကြဉ်ခြင်းမျိုး မဟုတ်ဘူး ဆိုတာ သိနိုင်ပါတယ်။ ရှောင်တယ်ဆိုတာက မရင့်ကျက်သေးသူတွေရဲ့ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာကို စံအဖြစ်ထားပြီး မပေါင်းသင်းဖို့၊ သူတို့ဆီက ဓာတ်တွေ ကိုယ်ဆီ ကူးမလာဖို့ပါ။ သူတို့ကို သနားကရုဏာစိတ်နဲ့ ရင့်ကျက်လာအောင် ကူညီပေးလို့ ရပါတယ်။
ဒါပေမယ့် သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ မရင့်ကျက်သေးတဲ့ “ဗာလ” အဆင့်ကို ကျော်ပြီး၊ လူ့ပတ်ဝန်းကျင်၊ လူ့အဖွဲ့အစည်းကို ခြိမ်းခြောက် အန္တရာယ်ပြုနေတဲ့ “ပါပ” လို့ ခေါ်တဲ့ လူယုတ်မာတွေလည်း ရှိတတ်ပါသေးတယ်။ ဒီလိုလူယုတ်မာတွေနဲ့ ဆက်ဆံရာမှာတော့ လူ့စည်း, ဘီလူးစည်း ပြတ်သားဖို့ လိုလာပါတယ်။ မဟုတ်ရင် ဒီလူယုတ်မာတွေကို အကြောင်းပြုပြီး ပတ်ဝန်းကျင်ရဲ့ အထင်အမြင်လွဲမှားမှုကို ခံရနိုင်ပါတယ်။ မိမိရဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာ ကျဆင်းစေနိုင်ပါတယ်။
ဒါကြောင့် ဘုရားရှင်က ရှင်ဒေဝဒတ်ကို ပကာသနီယကံပြုပြီး သူရဲ့ လုပ်ရပ်များသည် ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာနှင့် မဆိုင်လို့ ပြတ်ပြတ်သားသား ကြေညာစေခဲ့တယ်။ ရဟန်းတော်တွေကို ဆဲရေးခြိမ်းခြောက်ပြီး၊ ဂုဏ်သိက္ခာကျအောင် မဟုတ်မဟုတ် လုပ်ကြံ စွတ်စွဲပြောဆိုသူတွေကိုလည်း ပတ္တနိက္ကုဇ္ဇနကံဆောင် သပိတ်မှောက်ဖို့ ဝိနည်း ဥပဒေ ပြဋ္ဌာန်းခဲ့ပါတယ်။
P.S.
"လူမိုက်ကို မပေါင်းနဲ့" ဆိုရာမှာ လူမိုက်ကို စံနမူနာထား ဆရာတင်ပြီး အတုမယူဖို့ (န ဒိဋ္ဌာနုဂတိံ အာပဇ္ဇတိ) က လိုရင်းပါ။ လူမိုက်တိုင်းကို အဆက်အဆံ မလုပ်ရဘူးလို့ ယူဆလို့ မရပါဘူး။
- အချို့လူမိုက်မျိုးကို မေတ္တာကရုဏာနဲ့ ဆက်ဆံရပါတယ်။
- အချို့ အရမ်း sensitive ဖြစ်ပြီး ဒေါသကြီးတဲ့ လူမိုက်မျိုးကိုတော့ လျစ်လျူရှုပြီး ဆက်ဆံရပါတယ်။
- ပါပဓမ္မ ရှိတဲ့ လူမျိုးကိုတော့ စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ် အဖြစ်သဘောထားပြီး ရှောင်ရပါတယ်။ ဒီလိုလူမျိုးနဲ့ စပ်ပြီး ဇိဂုစ္ဆိတဗ္ဗတသုတ်မှာ (အံ.၃.၂၇) "မစင်တွင်းထဲကျနေတဲ့ မြွေကို ဆယ်ရင် မြွေက မကိုက်တောင် မစင်တော့ လူးလိမ့်မယ်" ဆိုတဲ့ ဥပမာနဲ့ ဘုရားက သတိပေးပါတယ်။ ကိုယ်က သူ့ကို စံထားပြီး အတုလိုက်လုပ်တာ မဟုတ်ဘူးဆိုပေမယ့် သူ့ကို အကြောင်းပြုပြီး ကိုယ့်ဂုဏ်သိက္ခာ ကျဆင်းနိုင်လို့ပါ။
0 comments:
Post a Comment